Καρούσι Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°4′31.58″N 21°55′18.30″E / 38.0754389°N 21.9217500°E
| Καρούσι | |
|---|---|
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Δήμος | Καλαβρύτων |
| Δημοτική Ενότητα | Καλαβρύτων |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 890 |
| Πληροφορίες | |
| www.kalavrita.gr | |
Το Καρούσι είναι μικρό ορεινό χωριό του Δήμου Καλαβρύτων στο Νομό Αχαΐας. Βρίσκεται χτισμένο σχεδόν στο κέντρο του Νομού.
Έχει μόνιμο πληθυσμό 109 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011[2]. Απέχει 41,5 χιλιόμετρα από την κωμόπολη των Καλαβρύτων και 43 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης των Πατρών. Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο[3][4].
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Καρούσι περιλαμβάνεται στη ενετική απογραφή Γκριμάνι (Grimani) του 1700. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία και κατά πάσα πιθανότητα είχαν αλβανική καταγωγή, ομιλούσαν όμως την ελληνική γλώσσα[4][5][6].
Διοικητικές μεταβολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό στις 20 Απριλίου 1835 προσαρτήθηκε στο Δήμο Βλασσίας. Την 1 Ιουλίου 1841 ο Δήμος Βλασσίας συγχωνεύτηκε με το Δήμο Λαπαθών. Αργότερα ο οικισμός προσαρτήθηκε στο Δήμο Νωνάκριδος και στις 28 Αυγούστου 1912 με την κατάργηση των Δήμων και την θέσπιση των Κοινοτήτων το Καρούσι προσαρτήθηκε στην Κοινότητα του Μικρού Ποντιά. Στις 4 Δεκεμβρίου 1997 με το Σχέδιο Καποδίστριας η Κοινότητα εντάχτηκε στο Δήμο Καλαβρύτων. Την 1 Ιανουαρίου 2011 με το Πρόγραμμα Καλλικράτης ο Δήμος Καλαβρύτων διευρύνθηκε καθώς συγχωνεύτηκε με τους Δήμους Αροανίας, Κλειτορίας και Παΐων[7].
Δημογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δημογραφική εξέλιξη του χωριού είναι η εξής[5][8]:
| Έτος | Μόνιμος πληθυσμός |
Πραγματικός πληθυσμός |
|---|---|---|
| 1835 | – | 105 |
| 1879 | – | 228 |
| 1889 | – | 132 |
| 1896 | – | 168 |
| 1907 | – | 179 |
| 1920 | – | 178 |
| 1928 | – | 209 |
| 1940 | – | 232 |
| 1951 | – | 178 |
| 1961 | – | 134 |
| 1971 | – | 77 |
| 1981 | – | 50 |
| 1991 | 66 | 68 |
| 2001 | 150[9] | 150 |
| 2011 | 109[2] | 110[10] |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 563
- ↑ 4,0 4,1 Παπανδρέου 1906, σελ. 270
- ↑ 5,0 5,1 Λουλούδης 2010, σελ. 562
- ↑ Παπανδρέου 1906, σελ. 321
- ↑ Ε.Ε.Τ.Α.Α., διοικητικές μεταβολές του Καρουσίου
- ↑ Σκιαδάς 1993
- ↑ Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Πραγματικός Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στον De Facto Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 630 (20 Μαρτίου 2013).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Παπανδρέου, Γεώργιος (1906). Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας. Αθήνα: Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος.
- Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς, Ιστορικό διάγραμμα των Δήμων και Κοινοτήτων της Ελλάδας 1833-1912: Σχηματισμός-Σύσταση-Εξέλιξη-Πληθυσμός-Εμβλήματα, Υπουργείο Εσωτερικών-Τ.Ε.Δ.Κ.Α., Αθήνα 1993.
Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές οικισμών των Ο.Τ.Α. - Καρούσι Αχαΐας
