Καρολίνα Λακρουά

Καρολίνα Λακρουά
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Blanche Delacroix (Γαλλικά)
Γέννηση	13  Μαΐου 1883 Βουκουρέστι
Θάνατος	12  Φεβρουαρίου 1948 Cambo-les-Bains
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′37″ s. š., 2°23′54″ v. d.) και Grave of Delacroix-Vaughan
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία Βέλγιο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Λεοπόλδος Β΄ του Βελγίου (12  Δεκεμβρίου 1909 – 17  Δεκεμβρίου 1909)
Τέκνα	Λυσιέν-Φιλίπ ντε Λακρουά-Ντυρριέ Φιλίπ-Ανρί ντε Λακρουά-Ντυρριέ
Γονείς	Ζυλ Ντελακρουά
Σχετικά πολυμέσα

Η Καρολίνα Λακρουά, 2η σύζυγος του Λεοπόλδου Β΄ του Βελγίου.

H Καρολίνα, γαλλ. Caroline Lacroix (13 Μαΐου 1883 - 12 Φεβρουαρίου 1948) από τον Οίκο του Λακρουά ήταν κόρη του επιστάτη της Γαλλικής πρεσβείας στο Βουκουρέστι. Ήταν κοινών ηθών και η νομιμότητα του γάμου της με τον βασιλιά του Βελγίου αμφισβητήθηκε. Έπειτα παντρεύτηκε για δεύτερη φορά.

Βιογραφία

Ήταν κόρη του Ζυλ ντε Λακρουά, θυρωρού της Γαλλικής πρεσβείας στο Βουκουρέστι· άλλη πηγή ανα΄φερει ότι αυτός είχε γεννηθεί εκεί ως το 13ο τέκνο των γονέων του. Η μητέρα της λεγόταν Κατρίν-Ζοζεφίν Σεμπίλ.

Στα νιάτα της εργαζόταν σε μπαρ. Μερικές πηγές υποστηρίζουν, ότι ως νέα ήταν κοινών ηθών στο Παρίσι. Έγινε ερωμένη του Αντουάν-Εμμανουήλ Ντυρριέ, πρώην αξιωματικού του Γαλλικού στρατού. Αυτός τη ζούσε με στοιχήματα στον ιππόδορμο, όταν όμως η τύχη του έπαυσε, έγινε σαν μαστωπός, εκδίδοντάν της σε πλούσιους πελάτες. Δραστηριοποιούνταν στο Παλαί Ελυζέ, αλλά συχνά άφηναν χρέη απλήρωτα. Το 1900 ο Λεοπόλδος Β΄, που διέμενε στο Παρίσι, άκουσε για τα θέλγητρά της και ενδιαφέρθηκε γι'αυτήν. Έστειλε μία γυναίκα, που κανόνισε συνάντηση για την άλλη ημέρα. Βρέθηκαν σε ένα απομονωμένο δωμάτιο: ο Λεοπόλδος Β΄ είχε δύο βοηθούς μαζί του και την παρατηρούσε σιωπηλός. Έμεινε ευχαριστημένος και την κάλεσε στην Αυστρία μαζί του. Την επόμενη ημέρα της έστειλε ένα μεγάλο ποσό χρημάτων και μερικά εσώρουχα, καθώς είχε ενημερωθεί ότι της άρεσαν τα ρούχα. Εκείνη ήταν 16 και ο βασιλιάς 65 ετών. Της έδωσε χρήματα, δώρα, ιδιοκτησίες και τον τίτλο της βαρόνης ντε Βωγκάν. Γι' αυτά επικρίθηκε εκείνη και ο Λεοπόλδος Β΄, που ήταν ήδη αντιδημοφιλής για το Κονγκό, την προσωπική αποικία του.

Έπειτα από τον θάνατό του βρέθηκε ότι της είχε δώσει πολυάριθμα ακίνητα, αντικείμενα μεγάλης αξίας, μετοχές στο Κονγκό και άλλες πολύτιμες πηγές εισοδήματος, που την έκαναν εκατομμυριούχο. Τα επόμενα χρόνια η κυβέρνηση του Βελγίου και οι τρεις αποξενωμένες κόρες του προσπαθούσαν να λάβουν κάτι από τον πλούτο αυτόν, καθώς τα έσοδα των πριγκιπισσών διακυμαίνονταν.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε πρώτο το 1909 τον Λεοπόλδο Β΄ του Οίκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα βασιλιά του Βελγίου στην επιθανάτιο κλίνη του, μόνο με θρησκευτικό γάμο. Όμως μόνο ο πολιτικός γάμος έδινε νομική ισχύ σε έναν γάμο στο Βέλγιο. Ο βασιλιάς 5 ημέρες μετά απεβίωσε.

Το 1910 έκανε δεύτερο γάμο με τον Αντουάν-Εμμανουέλ Ντυρριέ και είχε τέκνα:

• Λυσιέν-Φιλίπ ντε Λακρουά-Ντυρριέ.
• Φιλίπ-Ανρί ντε Λακρουά-Ντυρριέ.

Πηγές

• "Count Boni Suitor of King's Heiress", The Washington Post, 28 March 1913
• Hochschild, Adam (1998). King Leopold’s Ghost: A Story of Greed, Terror, and Heroism in Colonial Africa. New York: Mariner Books. p. 221. ISBN 0-330-49233-0.
• Ewans, Martin (2002). European atrocity, African catastrophe: Leopold II, the Congo Free State and its Aftermath. London: RoutledgeCurzon. p. 220.