Καρλόττα δούκισσα του Βαλεντινουά
| Γαλήνια Υψηλότητα Καρλόττα του Μονακό | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 30 Σεπτεμβρίου 1898[1][2][3] Κωνσταντίνη[3] |
| Θάνατος | 16 Νοεμβρίου 1977[4] 16ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4] |
| Τόπος ταφής | Château de Marchais |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μονακό |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Πιερ ντε Πολινιάκ (1920–1933)[5] |
| Τέκνα | Αντωνία του Μονακό Ρενιέ Γ΄ |
| Γονείς | Λουδοβίκος Β΄ του Μονακό και Μαρί Ζουλιέτ Λουβέ, |
| Οικογένεια | Οίκος των Γκριμάλντι |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Hereditary Princess (1922–1944) |
| Βραβεύσεις | Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής Προ Εκκλέσια ετ Ποντίφιτσε Order of the Crown Order of Grimaldi Order of Social Merit Medal of French Gratitude Τάγμα της Μαρίας Λουίζας |
| Θυρεός | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Καρλόττα (γαλλ. Charlotte, 30 Σεπτεμβρίου 1898 - 15 Νοεμβρίου 1977) από τον Οίκο Γκουαγιόν ντε Μαντινιόν-Γκριμάλντι ήταν διάδοχος στο πριγκιπάτο του Μονακό (1922-1944).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν (νόθη) κόρη του Λουδοβίκου Β΄ του Μονακό και της ερωμένης του Μαρί Ζυλιέτ Λουβέ, τραγουδίστριας σε καμπαρέ της Μονμάρτρης, κόρης του Ζακ-Ανρί Λουβέ. Η Μαρί Ζυλιέτ ήταν ήδη διαζευγμένη με δύο τέκνα.
Η Καρλόττα Λουίζα Ιουλιέττα γεννήθηκε στην Κωνσταντίνη της Γαλλικής Αλγερίας. Ο πατέρας της ήταν τότε διάδοχος του Μονακό και δούκας του Βαλεντινουά· δεν είχε αδέλφια, ούτε τέκνα από τη σύζυγό του Γκισλαίν Ντομμανζέ. Το πριγκιπάτο προσπάθησε να αποτρέψει μία κρίση διαδοχής, προσβλέποντας, ότι η Γαλλία θα παραδεχόταν τη διαδοχή στον πλησιέστερο συγγενή, που ήταν ο Γουλιέλμος Κάρολος του Ούραχ. Ήταν εξάδελφος του Αλβέρτου Α΄ (πατέρα του Λουδοβίκου Β΄) και, αν και γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μόντε Κάρλο ως γιος της Φλορεστίνης του Μονακό, ανήκε όμως από τον πατέρα του στον Οίκο της Βυρτεμβέργης και είχε ακίνητα στη Γερμανία. Για να αποτραπεί αυτό, στις 15 Μαΐου 1911 ψηφίστηκε νόμος, που αναγνώριζε την Καρλόττα ως κόρη του Λουδοβίκου, η οποία δηλωνόταν ως μέλος της βασιλικής δυναστείας. Αυτό δεν ήταν νόμιμο σύμφωνα με το καταστατικό του 1882, έτσι στις 30 Οκτωβρίου 1918 ψηφίστηκε διάταγμα, που επέτρεπε την υιοθεσία της από τη δυναστεία. Πράγματι στις 16 Μαΐου 1919 στο Παρίσι ο Λουδοβίκος την υιοθέτησε, της έδωσε το επώνυμο Γκριμάλντι και ο Αλβέρτος Α΄ έδωσε στην εγγονή του τον παραδοσιακό τίτλο του διαδόχου στο πριγκιπάτο: αυτόν της δούκισσας του Βαλεντινουά, για όλη της τη ζωή. Το 1922 απεβίωσε ο Αλβέρτος Α΄ και τον διαδέχθηκε ο γιος του Λουδοβίκος Β΄· η Καρλόττα έγινε διάδοχος στο πριγκιπάτο.
Νομιμότητα και υιοθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην υιοθεσία υπήρχε σκιά αμφιβολίας, καθώς ο Αστικός Κώδικας του Μονακό όριζε πως ο υιοθετών, έπρεπε να είναι 50 ετών τουλάχιστον και ο υιοθετούμενος 21 τουλάχιστον (άρθρα 240 και 243). Όμως ο Λουδοβίκος Β΄ ήταν 49 και η Καρλόττα 20. Έτσι το 1918 ένα διάταγμα άλλαξε τα όρια ηλικίας: δεν υπήρχε όριο για τον υιοθετούντα και η ηλικία του υιοθετούμενου ορίστηκε στα 18 έτη τουλάχιστον.
Ο γάμος της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λουδοβίκος Β΄ κανόνισε τον γάμο της Καρλόττας με τον Πιέρ ντε Πολινιάκ βαρόνο του Εννεμπόν, στο Μορμπάν της Βρετάνης, στη Γαλλία· ήταν 9ος απόγονος του Καρδινάλιου Μαζαρέν[6]. Ο θρησκευτικός γάμος έγινε στις 19 Μαρτίου 1920· μία ημέρα πριν είχε γίνει ο πολιτικός. Με διάταγμα ο Πιέρ έλαβε το επώνυμο των Γκριμάλντι και έγινε πρίγκιπας του Μονακό. Έκαναν δύο τέκνα, αλλά ο γάμος δεν ήταν ευτυχής: χώρισαν στις 20 Μαρτίου 1930 λόγω του ότι ο Πιέρ ήταν ομοφυλόφιλος. Η Καρλόττα τον άφησε να ζήσει με τον εραστή του, τον Ιταλό ιατρό της Νταλμάτσο. Το διαζύγιο εκδόθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 1933 με διάταγμα του Λουδοβίκου Β΄.
Μετέπειτα ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 30 Μαΐου 1944 -μία ημέρα πριν τα 21α γενέθλια του γιου της- η Καρλόττα, σε συμφωνία με τον πατέρα της, παραχώρησε το δικαίωμα διαδοχής της στον γιο της Ραινιέ, αν αυτός δεν προαποβίωνε της μητέρας. Από τότε η Καρλόττα δεν ήταν διάδοχος· κράτησε τον τίτλο της πριγκίπισσας του Μονακό.
Έπειτα σπούδασε σε κολλέγιο και έλαβε πτυχίο στην κοινωνική εργασία. Το 1949 απεβίωσε ο Λουδοβίκος Β΄ και ανέλαβε ο γιος της ως Ραινιέ Γ΄. Τότε η Καρλόττα μετακόμισε στο Κάτρο του Μαρσαί, την ιδιοκτησία των Γκριμάλντι έξω από το Παρίσι. Μετέτρεψε την ιδιοκτησία σε κέντρο αποκατάστασης για πρώην φυλακισμένους, παρά τους φόβους των παιδιών της για την ασφάλειά της. Έζησε εκεί με τον εραστή της Ρενέ Ζιριέ, έναν γνωστό Γάλλο πρώην κλέφτη κοσμημάτων, που είχε το παρατσούκλι «Ρενέ με το μπαστούνι». Η Καρλόττα απεβίωσε το 1977 στο Παρίσι, 79 ετών.
Υστεροφημία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Καρλόττα κατείχε μία από τις μεγαλύτερες συλλογές κοσμημάτων, που κληροδοτήθηκε στην εγγονή της Καρολίνα, η οποία τα φορεί. Η Καρολίνα ονόμασε την κόρη της Καρλόττα Καζιράγκι από τη μάμμη της Καρλόττα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Πιέρ ντε Πολινιάκ κόμη του Εννεμπόν στο Μορμπιάν της Βρετάνης και είχε τέκνα:
- Αντωνία 1920-2011, βαρόνη του Μασσύ. Παντρεύτηκε πρώτα τον Αλεξάντρ-Ατανάζ Νογκέ· αφού χώρισε, παντρεύτηκε τον Δρ. Ζαν-Σαρλ Ρε· όταν χώρισε, παντρεύτηκε τον Τζον Μπράιαν Γκίλπιν.
- Ραινιέ Γ΄ 1923-2005, πρίγκιπας του Μονακό.
Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 1051338980. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10128.htm#i101279. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Archives Nationales d'Outre-mer. anom
.archivesnationales .culture .gouv .fr /caomec2 /osd .php?territoire=ALGERIE&acte=1322582. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2022. - ↑ 4,0 4,1 death certificate.
- ↑ p10128.htm#i101279. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ καρδινάλιος Μαζαρέν > Τζιρολάμα Μαζαρέν > Φιλίπ-Ζυλ Μαντσίνι > Ζακ-Ιππολίτ μαρκήσιος του Μαντσίνι > Ντιάν Μαντσίνι > Ζυλ δούκας του Πολινιάκ > Καμίγ-Μελχιόρ κόμης του Πολινιάκ > Σαρλ κόμης του Πολινιάκ > Μεκσάνς κόμης του Πολινιάκ > Πιέρ κόμης του Πολινιάκ
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Journal 4523 / Année 1944 / Journaux / Accueil" (in French). Journal de Monaco. Retrieved 2017-03-06.
- "Princess Charlotte Grimaldi-Polignac | Jewellery | Wedding Grace Kelly". Royal-magazin.de. 1956-04-19. Retrieved 2017-03-06.
|