Καρλομάν Α΄

Καρλομάν Α΄
Δηνάριο που κόπηκε από τον Καρλομάν Α'.
Βασιλιάς των Φράγκων
Περίοδος	9 Οκτωβρίου 768 - 4 Δεκεμβρίου 771
Προκάτοχος	Πιπίνος ο Βραχύς
Διάδοχος	Καρλομάγνος
Γέννηση	28 Ιουνίου 751 Σουασόν, Γαλλία
Θάνατος	4 Δεκεμβρίου 771 (20 ετών) Σαμουσί, Γαλλία
Σύζυγος	Γερβέργα
Επίγονοι	Πιπίνος
Οίκος	Δυναστεία των Καρολιδών
Πατέρας	Πιπίνος ο Βραχύς
Μητέρα	Βερτράδη του Λαόν
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Ο Καρλομάν Α΄ (Carloman Ier, 28 Ιουνίου 751 – 4 Δεκεμβρίου 771) ήταν βασιλιάς των Φράγκων από το 768 έως τον θάνατό του το 771. Ήταν ο δεύτερος επιζήσας γιος του Πιπίνου του Βραχέος και της Βερτράδης της Λαόν, νεότερος αδελφός του Καρλομάγνου. Σε ηλικία τριών ετών μαζί με τον πατέρα του και τον αδελφό του στέφθηκε στο Παρίσι βασιλιάς των Φράγκων από τον πάπα Στέφανο Β΄ που έφυγε από την Ρώμη για τον συγκεκριμένο σκοπό. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, Πιπίνου, κληρονόμησε σχεδόν την μισή αυτοκρατορία, περιλαμβάνοντας Προβηγκία, Βουργουνδία, την νότια Αυστρασία, Αλσατία και Αλαμανία με πρωτεύουσα την Σουασόν.

Υπήρχε μεγάλη έχθρα ανάμεσα στα δύο αδέλφια, περισσότερο λόγω του γεγονότος ότι ο μεγαλύτερος Καρλομάγνος δεν συμπαθούσε το γεγονός ότι μοιράστηκε η αυτοκρατορία, αφού ο ίδιος σαν μεγαλύτερος θα έπρεπε να είναι ο μοναδικός κληρονόμος. Ο ίδιος ο πατέρας τους με την συμπεριφορά του τα τελευταία χρόνια της ζωής του φρόντισε η έχθρα μεταξύ των δύο αδελφών να είναι περισσότερο έντονη, αφού ο Καρλομάνος είχε αφήσει υποψίες ότι ο μεγάλος του αδελφός ήταν νόθος.

Εμφύλιος πόλεμος με τον μεγαλύτερο αδελφό του Καρλομάγνο

Η έχθρα του Καρλομάνου απέναντι στον αδελφό του εκδηλώθηκε αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα τους στην εξέγερση που υποκινήθηκε από τον ίδιο στην Ακουιτανία εναντίον του Καρλομάγνου, με στόχο να υποσκάψει την εξουσία του. Ο ίδιος πήγε να βοηθήσει τους επαναστάτες που τελικά υποτάχθηκαν. Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ τους ήταν σκληρές χωρίς να έχουν αποτέλεσμα, με αποτέλεσμα να παρέμβει η ίδια η μητέρα τους Βερτράδη, που λάτρευε τον μεγαλύτερο γιο της, Καρλομάγνο. Το (770), η Βερτράδη, αφού κάθισε όλο τον χρόνο με τον Καρλομάγνο στην Λιέγη, αποφάσισε να τον επισκεφθεί για άγνωστους λόγους. Ο Καρλομάγνος παντρεύτηκε τότε την Ντεζιντεράτα, κόρη του Λομβαρδού βασιλιά Δεσιδέριου, για να εξασφαλίσει την συμμαχία με τους Λομβαρδούς. Αμέσως εξασφάλισε και την συμμαχία του Τασσίλο δούκα της Βαυαρίας, ανιψιού της συζύγου του. Αποφάσισε να πραγματοποιήσει τον γάμο του στην Ρώμη, αλλά ο πάπας Στέφανος Γ΄ στάθηκε διστακτικός για μια συμμαχία με γάμο ανάμεσα σε Φράγκους και σε Λομβαρδούς. Ο Καρλομάν μπήκε σε διαπραγματεύσεις με τον πάπα μέσω του επισκόπου Χριστόφορου να διαλύσει την συμμαχία του αδελφού του, αλλά μετά τον βίαιο φόνο του Χριστόφορου, ο πάπας Στέφανος Γ’ άλλαξε γνώμη συναινώντας στην συμμαχία των Φράγκων με τους Λομβαρδούς. Μετά το απότομο διαζύγιο του Καρλομάγνου με την Ντεζιντεράτα, ο πατέρας της άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να αλλάξει στρατόπεδο συμμαχώντας με τον Καρλομάν.

Ο Καρλομάν πέθανε πρόωρα στις 4 Δεκεμβρίου 771 από ρινίτιδα, κάτι που ήταν αιτία να μην συνεχιστεί ο εμφύλιος πόλεμος με τον μεγάλο αδελφό του. Είχε παντρευτεί μια όμορφη γυναίκα Φραγκικής καταγωγής, την Γερβέργκα, επιλογή του πατέρα του, με την οποία άφησε δύο γιους σε βρεφική ηλικία. Η Γερβέργκα απαίτησε τον θρόνο του βασιλιά των Φράγκων για τον μεγαλύτερο, ανήλικο, γιο της, αλλά τελικά ηττήθηκε αναγκάστηκε να δραπετεύσει. Από τότε η τύχη της ίδιας και των γιων της είναι άγνωστη. Ο Καρλομάγνος αργότερα ίσως από τύψεις, ίσως από φόβο ενέδρας εναντίον του από κάποιο γιο του Καρλομάν, ονόμασε στην μνήμη του αδελφού του τον δεύτερο γιο του Καρλομάνο.