Καριγιότας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Καριγιότας | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1300 |
| Θάνατος | 1358 |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός Αρχαγγέλου στην Μόσχα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουθενιανά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Konstanty Koriatowicz Φιόντορ Κοριατόβιτς Γεώργιος Κοριατόβιτς Αλέξανδρος Κοριάτοβιτς d:Q7569679 |
| Γονείς | Γκεντιμίνας και Jewna |
| Αδέλφια | Αλντόνα της Λιθουανίας Αϊγκούστα Αναστασία της Λιθουανίας Κεστούτις Λιουμπάρτας Ναριμάντας Αλγκίρντας Γιαουνούτις Μανβύντας |
| Οικογένεια | οίκος των Γκεντιμινιδών και Koriatowicze |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Καριγιότας ή Κοριάτ, λιθουαν. Karijiotas (1305-08 - 1358-63) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν δούκας τού Ναβαχρουντάκ και τού Βαουκάβυσκ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος τού Γκεντιμίνας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας. Πριν το 1349 βαπτίστηκε Μιχαήλ.
Το 1349 ο αδελφός του Αλγκίρντας τον έστειλε μαζί με τους γιους του Αΐκστας και Συμεών στον Γιανί Μπεγκ χάνο της Χρυσής Ορδής για να διαπραγματευθεί μία συμμαχία εναντίον των Τευτόνων Ιπποτών και κατά της Μόσχας. Όμως ο Γιανί Μπεγκ παρέδωσε τον Καριγιότας στον Συμεών μεγάλο πρίγκιπα της Μόσχας για λύτρα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχε 4-10 τέκνα:
- Αλέξανδρος απεβ. π. 1380, συμμετείχε στον πόλεμο τού θείου του Λιουμπάρτας εναντίον τού Καζιμίρ Γ΄ της Πολωνίας υπέρ του δεύτερου. Ο Καζιμίρ Γ΄ τον αντάμειψε με το Βολοντυμίρ-Βολίνσκι, αλλά μετά τον θάνατο τού Καζιμίρ Γ΄, ο Λιουμπάρτας ανακατέλαβε την πόλη.
- Γεώργιος Κοριατόβιτς μετά το 1330-1376, πρίγκιπας της Ποδολίας. Βοήθησε τον Αλέξανδρο, αλλά όταν αποδέχθηκε να γίνει ηγεμόνας της Μολδαβίας, δηλητηριάστηκε.
- Κωνσταντίνος απεβ. π. 1389. Έπειτα από την Ένωση της Λιθουανίας με την Πολωνία στο Κρέβο το 1385 μετακόμισε στην Ουγγαρία.
- Φιόντορ Κοριατόβιτς απεβ. 1414, δούκας τού Ναβαχρουντάκ. Βοήθησε τον θείο του Αλγκίρντας να νικήσει τους Τατάρους στη μάχη των Κυανών Υδάτων το 1363 και έτσι έγινε ηγεμόνας της Ποδολίας. Το 1392 δεν υπάκουσε στον εξάδελφό του Βυτάουτας και διέφυγε στην Ουγγαρία, όπου κυβέρνησε το Μουκάτσεβο και έκτισε το κάστρο Παλανόκ.
- (;) Ντμίτρι ο κάστορας απεβ. μετά το 1389, βογιάρος και στρατηγός της Μόσχας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Tęgowski, Jan (1999). Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów (in Polish). Poznań-Wrocław: Wydawnictwo Historyczne. pp. 164–165. ISBN 8391356310.
- Tęgowski, Jan (1999). Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów (in Polish). Poznań-Wrocław: Wydawnictwo Historyczne. p. 166. ISBN 8391356310.
- Jučas, Mečislovas (2004). "Karijotas". In Spečiūnas, Vytautas. Lietuvos valdovai (XIII-XVIII a.): enciklopedinis žinynas (in Lithuanian). Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas. p. 45. ISBN 5-420-01535-8.
|