Κανταΐφι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κανταΐφι

Το καταΐφι (τουρ.:Kadayif) ή κανταΐφι είναι γλυκό του ταψιού ή αλλιώς ένα σιροπιαστό γλυκό που συναντάται σε αρκετές κουζίνες των χωρών της Μέσης Ανατολής και των πρώην Οθωμανικών χωρών. Το γλυκό έχει κύριο συστατικό του το ψωμί. Φτιάχνεται από μια ειδική, θρυμματισμένη ζύμη (καταΐφι), ινώδους μορφής, η οποία παράγεται από σιτάρι και νερό -ωστόσο η φυλλοειδής αυτή ζύμη χρησιμοποιείται και για την παραγωγή μοναδικών αλμυρών ορεκτικών.- συνήθως, το γλύκισμα περιέχει ξηρούς καρπούς (αμύγδαλο, φουντούκι, φιστίκια) και μέλι που του προσδίδουν τραγανή και ιδιαίτερα γλυκιά γεύση.[1]

Πολλές χώρες διεκδικούν τη δημιουργία του γλυκού διότι η ακριβής καταγωγή του χάνεται μεταξύ των χωρών της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Παρ’ ‘όλα αυτά, η επικρατέστερη θεωρία είναι πως το γλυκό δημιουργήθηκε στο Αφιόν Καραχισάρ της Μικράς Ασίας (τωρινής:Τουρκίας).

Το κανταΐφι είναι ιδιαίτερα δημοφιλές γλυκό στις Αραβικές χώρες όπως είναι ο Λίβανος και η Αίγυπτος και ιδιαίτερα στην Παλαιστίνη και στον πρώην Οθωμανικό κόσμο, στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Συνήθως συνοδεύεται με παγωτό καϊμάκι και σερβίρεται, κατά κύριο λόγο, με ελληνικό καφέ και σπανιότερα με ρακί και ούζο. [2]

Εκδοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι δημοφιλέστερες εκδοχές του γλυκού είναι το κιουνεφέ καταΐφι («konafah» κατά την πρωτότυπη ονομασία του), το σαράι εκμέκ κανταΐφ, το μπούρμα κανταΐφι, το εκμέκ καταΐφι με ντοντουρμά, εκμέκ καταΐφι με καϊμάκι και το κιουνεφέ καταΐφι με τυρί. Ωστόσο η επικρατέστερη είναι η πιο απλή εκδοχή στην οποία προστίθεται αμύγδαλο, κανέλλα και μέλι.

Στις μέρες μας το κανταΐφι, αν και καταναλώνεται όλο το χρόνο, θεωρείται παραδοσιακά το επίσημο κέρασμα, που προσφέρεται τις ημέρες των Χριστουγέννων.

Σε μια άλλη χώρα της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη Βοσνία το κανταΐφι έχει ένα διαφορετικό στυλ, γίνεται με την τοποθέτηση ενός στρώματος από σύρμα κανταΐφι, έπειτα ένα στρώμα από μια γέμιση από ψιλοκομμένα καρύδια και τέλος ένα ακόμα στρώμα σύρματος κανταΐφι. Τα αρτοσκευάσματα είναι βαμμένα με λιωμένο βούτυρο, ψημένα μέχρι χρυσαφί και μετά διαβρέχονται σε ζάχαρη ή σιρόπι μελιού.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]