Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Δημοκρατία της Καμπαρντίνο - Μπαλκάρια | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
.svg) | |||
| Χώρα | Ρωσία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Ρωσία[1] | ||
| Πρωτεύουσα | Νάλτσικ | ||
| Γλώσσες | Ρωσικά, Καμπαρντιανή γλώσσα και καρατσάι-μπαλκαρική γλώσσα | ||
| Διοίκηση | |||
| • πρόεδρος | Kazbek Kokov | ||
| Έκταση | 12 500 km² | ||
| Πληθυσμός | 869 191 (1 Ιανουαρίου 2021) | ||
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 43°35′0″N 43°24′0″E | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
| δεδομένα () | |||
Η Δημοκρατία της Καμπαρντίνο-Μπαλκάριας (Ρωσική: Кабарди́но-Балка́рская Респу́блика, Καμπαρντινική: Къэбэрдей-Балъкъэр Республикэ, Καρατσάι-Μπαλκαρική: Къабарты-Малкъар Республика) ή Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια είναι συστατική οντότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, υπαγόμενη στο Ομοσπονδιακό Διαμέρισμα Βορείου Καυκάσου. Εκτείνεται στη νότια Ρωσία (βόρειος Καύκασος) και συνορεύει με τη Γεωργία. Στο έδαφός της βρίσκεται η ψηλότερη κορυφή της Ευρώπης, στο όρος Ελμπρούς (5.642 μ.), ενώ ακόμα πέντε βουνά ξεπερνούν τα 5.000 μέτρα.
Πρωτεύουσα της Δημοκρατίας είναι το Νάλτσικ (240.203 κάτοικοι στην απογραφή του 2010). Άλλες σημαντικές πόλεις, με πληθυσμό όμως που δεν ξεπερνά τις 50.000, είναι το Μπαξάν και το Προχλάντνι - το τελευταίο είναι ο βασικός συγκοινωνιακός κόμβος. Ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού εξακολουθεί να ζει σε χωριά (περίπου το 43%).
Όπως μαρτυρά και το όνομά της, η Καμπαρντινο-Μπαλκαρία αποτελείται από δύο συστατικές εθνότητες:
- Οι Καμπαρντίνοι είναι αρχαίο καυκάσιο φύλο, συγγενές με τους Αντιγκέους (βλ. Αντιγκέα) και τους Κιρκασίους (βλ. Καρατσάγεβο-Κιρκασία). Ομιλούν μία τοπική διάλεκτο του Καυκάσου που φέρει το όνομά τους και οι περισσότεροι είναι σουνίτες μουσουλμάνοι. Αντιπροσωπεύουν το 55% του συνολικού πληθυσμού.
- Οι Μπαλκάριοι είναι ο τοπικός κλάδος των Καρατσαϊτών. Ομιλούν την Καρατσαϊκή-Μπαλκαρική, η οποία ανήκει στην οικογένεια των τουρκικών γλωσσών, και είναι επίσης σουνίτες μουσουλμάνοι. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο κατηγορήθηκαν για συνεργασία με τους Γερμανούς και εκτοπίσθηκαν μαζικά στο ασιατικό κομμάτι της Ρωσίας. Η επιστροφή τους επετράπη το 1957 και σήμερα αριθμούν λίγο παραπάνω από 100.000 μέλη (12% του πληθυσμού).
Οι υπόλοιποι πολίτες είναι κυρίως Ρώσοι (25%) που ζουν στις πόλεις, ενώ αξιοσημείωτη είναι η ύπαρξη περίπου πέντε χιλιάδων κορεατικής καταγωγής.
Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, την αναβίωση των εθνικισμών στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου και το κλείσιμο των κρατικών εταιριών, η Καμπαρντινο-Μπαλκαρία γνώρισε σοβαρή οικονομική κρίση με ποσοστά ανεργίας της τάξης του 90%. Ακόμα και σήμερα είναι μια από τις φτωχότερες ρωσικές περιοχές. Η οικονομική της ζωή περιστρέφεται γύρω από την παραγωγή και επεξεργασία αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων, ενώ δευτερεύουσες δραστηριότητες είναι η υλοτομία και η εξόρυξη μετάλλων (μολυβδαίνιο, βολφράμιο)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Kabardino-Balkaria on-line (ρωσικά)
- Σχολιασμός της πολιτικής κατάστασης από το BBC (αγγλικά)
- Ιστοσελίδα για τους Καμπαρντίν (αγγλικά)
- Φωτογραφίες από το travel-images.com
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ (Ρωσικά) OKTMO. www
.gks .ru /metod /classifiers .html. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2015.
| |||||||||||||||||||||||||||||
