Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καλλίνικος (έξαρχος)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλλίνικος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση6ος αιώνας
Θάνατος602 (περίπου)
Ραβέννα
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακυβερνητικός αξιωματούχος
στρατιωτικός[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈξαρχος της Ραβέννας (596–602)

Ο Καλλίνικος ήταν βυζαντινός αξιωματούχος, πατρίκιος και Έξαρχος της Ραβέννας από το 596 ως το 603. Από τον Λομβαρδό ιστορικός Παύλος ο Διάκονος το όνομα του αναφέρεται σαν Gallicinus, ή Gallicini patricii[2] .

Τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησις του σημαδεύτηκαν από σχετικά καλή τύχη. Το 598 έγινε ανακωχή μεταξύ των Βυζαντινών και των Λομβαρδών κατά την οποία οι Λομβαρδοί αναγνωρίστηκαν ως κυρίαρχοι κυβερνήτες των εδαφών που είχαν στην κατοχή τους, και η οποία κρατήθηκε και από τα δύο μέρη κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών. Ωστόσο περίπου το 601 ο Καλλίνικος εκμεταλλεύτηκε μια εξέγερση από τους δούκες της Τριντέτουμ και του φόρουμ των Ιουλίων και έσπασε την ειρήνη με την απαγωγή της κόρης και του γαμβρού του Λομβαρδού βασιλιά Αγιλούλφου[3]. Σε απάντηση ο Αγιγλούλφος εισέβαλε στην Εξαρχία, καταστρέφοντας την Πάδοβα, λεηλατώντας την Ίστρια, και στη συνέχεια, νικώντας τον Καλλίνικο έξω από τα τείχη της Ραβέννας[4] .

Λίγο αργότερα ο Καλλίνικος αντικαταστάθηκε από τον Σμαράγδο[4].

  1. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  2. Paul the Deacon History of the Lombards, 4.12 Αρχειοθετήθηκε 2016-07-30 στο Wayback Machine.; translated by William Dudley Foulke, 1907 (Philadelphia: University of Pennsylvania, 1974), p. 159
  3. Paul the Deacon History, 4.20 (translated by Foulke, p. 165) records the kidnapping; Jeffrey Richards, The Popes and the Papacy in the Early Middle Ages (London:Routledge and Kegan Paul, 1979), p. 174, explains Callinicus' motivation.
  4. 4,0 4,1 Richards, Popes and the Papacy, p. 174