Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Καλλίνικος (Καρούσος))
Μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Καλλίνικος (Ελληνικά)
Όνομα γεννήσεωςΚαλλίνικος Καρούσος
Γέννηση20  Σεπτεμβρίου 1926
Βαρθολομιό
Θάνατος29 Φεβρουαρίου 2020 (93 ετών)
Πειραιάς
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΘρησκείαΟρθόδοξη Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσανέα ελληνική γλώσσα
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (έως 1967)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμητροπολίτης

Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος (κατά κόσμον Καλλίνικος Καρούσος, Βαρθολομιό Ηλείας, 20 Σεπτεμβρίου 1926 - Πειραιάς, 29 Φεβρουαρίου 2020) ήταν επίσκοπος της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών (1975-1978) και διετέλεσε Μητροπολίτης Πειραιώς από τις 12 Ιανουαρίου 1978 μέχρι τις 4 Φεβρουαρίου 2006 που υπέβαλε την παραίτησή του στην Ιερά Σύνοδο.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1926. Αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Πάτρα. Το 1948 δίδασκε ως κατηχητής[1] στην Πάτρα για να προσληφθεί το 1953 στο βιβλιοπωλείο της αδελφότητας της Ζωής. Χειροτονήθηκε[1] Διάκονος το 1956 και Πρεσβύτερος το 1959. Το 1957 αρχίζει τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία και αποφοίτησε. Παράλληλα την ίδια εποχή εγκαθίσταται σε διαμέρισμα στο Παγκράτι, όπου συγκατοικούσε με τον Αθανάσιο Λενή (μετέπειτα Μητροπολίτη Καλαβρύτων) και με τον Χρήστο Παρασκευαΐδη (μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο), με τους οποίους και συνδέθηκε[2] με στενή φιλία.

Εγκατάσταση στη Μονή Βαρλαάμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1961 εγκαταστάθηκε μαζί με τους Λενή και Παρασκευαΐδη στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων, όπου ο ίδιος ορίσθηκε ηγούμενος, ωστόσο μετά από παραμονή δύο ετών στη μονή, επέστρεψαν στην Αθήνα λόγω διαμάχης που ξέσπασε μεταξύ αυτών και του επιχώριου Μητροπολίτη, Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου[2].

Ηγούμενος και επίσκοπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1967 τοποθετήθηκε καθηγητής[1] του φροντιστηρίου κατηχητικών και γενικός διευθυντής των κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε[1] μέχρι και το 1980.

Το 1973 ίδρυσε[2] μαζί με τους τότε Αρχιμανδρίτες Αθανάσιο Λενή και Χριστόδουλο Παρασκευαΐδη το Συνοδικό Μοναστήρι της Παναγίας της «Χρυσοπηγής», της οποίας και ορίστηκε ηγούμενος. Το 1975 εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών, αναλαμβάνοντας παράλληλα την διεύθυνση της Αποστολικής Διακονίας. Στις 12 Ιανουαρίου του 1978 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Πειραιώς. Συνυποψήφιός του στην ψηφοφορία εκλογής, την οποία και έχασε με δώδεκα ψήφους διαφορά, ήταν ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος.[3]

Είχει τιμηθεί με το παράσημο του Αποστόλου Παύλου[4] της Εκκλησίας της Ελλάδoς και με το παράσημο του Ανωτέρου Ταξιάρχου του Τάγματος των Ιπποτών του Παναγίου Τάφου.

Μητροπολίτης Πειραιώς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο της θητείας του ίδρυσε κατηχητικά σχολεία, εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο, γηροκομείο, παιδικούς σταθμούς και δημοτικό σχολείο ενώ δημιούργησε οργανωμένα συσσίτια για απόρους πολίτες. Ίδρυσε[1] επίσης τον ραδιοφωνικό σταθμό Πειραϊκή Εκκλησία.[3]

Το 1991 ο ιεροψάλτης, Ηλίας Τούμπας προχώρησε σε καταγγελία κατά του Μητροπολίτη Πειραιώς για σεξουαλική παρενόχληση, την οποία εν συνεχεία ανακάλεσε.[3] Η καταγγελία αποδόθηκε από τον ίδιο τον Μητροπολίτη ως αποτέλεσμα της κακής σχέσης που διατηρούσε με τον τότε Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ.[5][6] Η υπόθεση αρχειοθετήθηκε αλλά το 2005 ο ιεροψάλτης επανέφερε τις καταγγελίες του. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους το Συνοδικό Δικαστήριο έθεσε την υπόθεση στο αρχείο θεωρώντας ότι η καταγγελία δεν στοιχειοθετείται.[5][7]

Στις 4 Φεβρουαρίου 2006 υπέβαλε[8] την παραίτησή του επικαλούμενος[8] λόγους υγείας, παραίτηση που η Ιερά Σύνοδος έκανε δεκτή[4] τρεις μέρες αργότερα.

Απεβίωσε στις 29 Φεβρουαρίου 2020 στην ιδιωτική κλινική Πειραϊκό Θεραπευτήριο Α.Ε. του Πειραιά μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Βιογραφικό Μητροπολίτη Καλλινίκου Αρχειοθετήθηκε 2015-03-20 στο Wayback Machine., από την ιστοσελίδα της Μητρόπολης Πειραιά
  2. 2,0 2,1 2,2 Η Χρυσοπηγή είναι πάντα εδώ, από την εφημερίδα Το Βήμα
  3. 3,0 3,1 3,2 Έργα και ημέρες του Μητροπολίτη Πειραιώς, από την εφημερίδα Το Βήμα
  4. 4,0 4,1 Αποδεκτή η παραίτηση, από την ιστοσελίδα in.gr
  5. 5,0 5,1 Απαλλακτικό βούλευμα, από την ιστοσελίδα in.gr
  6. «Απαλλακτικό βούλευμα της Ιεράς Σύνοδου για τον μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο». in.gr. 2005-05-05. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-02-09. https://web.archive.org/web/20170209124842/http://news.in.gr/greece/article/?aid=629421. 
  7. «Απαλλακτικό βούλευμα της Ιεράς Σύνοδου για τον μητροπολίτη Πειραιώς Καλλίνικο». in.gr. 2005-05-05. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-02-09. https://web.archive.org/web/20170209124842/http://news.in.gr/greece/article/?aid=629421. 
  8. 8,0 8,1 Παραιτήθηκε ο Μητροπολιτης Πειραιώς Καλλίνικος, από την ιστοσελίδα in.gr
  9. Απεβίωσε ο μητροπολίτης πρώην Πειραιώς Καλλίνικος, TA NEA, 29 Φεβρουαρίου 2020