Καινίς
| Καινίς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1ος αιώνας |
| Θάνατος | 74 Ρώμη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | απελεύθερος |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Βεσπασιανός |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Φλαβίων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αντωνία Καινίς, λατιν.: Antonia Caenis (απεβ. το 75 μ.Χ.), πρώην σκλάβα και γραμματέας της Αντωνίας της Νεότερης (μητέρας του Αυτοκράτορα Κλαύδιου), ήταν η παλακίδα (contubernalis) του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Βεσπασιανού. [1] [2] [3] [4]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είχε οικογένεια στην Ιστρία (περιοχή που τώρα βρίσκεται στην Κροατία), με βάση ένα ταξίδι που έκανε εκεί (Σουητ. Δομιτ. 12.3). Στα 30 της χρόνια, η Καινίς, πιθανώς ακόμη σκλάβα, είχε μία ανεπίσημη σχέση με τον Βεσπασιανό, γνωστή ως παλακεία (contubernium), [5] πριν από τον γάμο του. Σύμφωνα με τον Σουητόνιο, μετά το τέλος τής συζύγου τού Βεσπασιανού Δομιτίλλας της Πρεσβύτερης, ο Βεσπασιανός και η Καινίς, η οποία ήταν πλέον ελεύθερη, επανέλαβαν τη σχέση τους. Αυτή ήταν σύζυγός του «κατ' οίκον», μέχρι το τέλος της το 75 μ.Χ.
Σύμφωνα με τον Δίωνα Κάσσιο, είχε αξιοσημείωτη μνήμη και σημαντική επιρροή στη διοίκηση του Αυτοκράτορα, διεκπεραίωνε επίσημες υποθέσεις για λογαριασμό του, και προφανώς έβγαζε πολλά χρήματα από τη θέση της. Ωστόσο ο Σουητόνιος αναφέρει, ότι ο γιος του Βεσπασιανού, Δομιτιανός, την αντιμετώπισε με ασέβεια, καθώς αρνήθηκε να την χαιρετήσει ως μέλος της οικογένειας.
Λαϊκή κουλτούρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ζωή της Καινίδας και η ιστορία αγάπης της με τον Βεσπασιανό απεικονίζονται στο μυθιστόρημα της Λίντσεϊ Ντέιβις «Η Πορεία της Τιμής». Είναι επίσης ένας χαρακτήρας που εμφανίζεται τακτικά στη σειρά βιβλίων του Ρόμπερτ Φάμπρι Βεσπασιανός, στην οποία απεικονίζεται ως μία από καιρό χαμένη μικρανιψιά του βασιλιά των Καινίων, μίας επαναστατικής φυλής στη Θράκη.
Ο Ρόμπερτ Γκρέιβς, στο διήγημά του «Η Καινίδα σε αιμομιξία», τη χρησιμοποίησε ως ένα είδος αντιθετικού στοιχείου, για να παρουσιάσει αυτό, που τότε πίστευε ότι ήταν η υποκείμενη αιτία των δολοφονιών, που σχετίζονται με την εξουσία, οι οποίες καταγράφονται στο βιβλίο «Εγώ, ο Κλαύδιος». Η ιστορία περιλαμβάνεται στο βιβλίο του "Occupation: Writer", και ο ίδιος παραδέχεται στην εισαγωγή αυτής της ανθολογίας, ότι δεν έχει εντοπίσει τον πραγματικό λόγο των δολοφονιών.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατάλογος σκλάβων
- Κλαυδία Ακτή, απελεύθερη, ερωμένη του Νέρωνα
- Γαλερία Λυσιστράτη, παλακίδα του Αντωνίνου Πίου
- Μαρκία (ερωμένη του Κόμμοδου)
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Companion: Caenis». feminaeromanae.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Anagnostou-Laoutides, Eva· Charles, M.B. (2012). «Vespasian, Caenis and Suetonius». Στο: Deroux, C., επιμ. Studies in Latin Literature and Roman History XVI (στα Αγγλικά). Brussels: Editions Latomus. σελίδες 530–547.
- ↑ Acton, Karen (2010-05-12). «Antonia Caenis and the Flavian Dynasty». SSRN Electronic Journal. doi:. https://www.researchgate.net/publication/256006244.
- ↑ Lefkowitz, Mary R.· Fant, Maureen B. (23 Αυγούστου 2005). Women's Life in Greece and Rome: A Source Book in Translation (στα Αγγλικά). JHU Press. ISBN 978-0-8018-8310-1.
- ↑ «LacusCurtius • Roman Law — Contubernium (Smith's Dictionary, 1875)».
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σουητώνιος, Βίοι των Δώδεκα Καισάρων : Βεσπασιανός 3, 21, Δομιτιανός 12.3
- Δίων Κάσσιος, Ρωμαϊκή Ιστορία 66.14
- Γουίλιαμ Σμιθ (1870), Λεξικό Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Antonia Caenis στο Wikimedia Commons