Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Βαλεαρικού)
Καικιλία Μετέλλα (κόρη του Βαλεαρικού) | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Caecilia (Λατινικά) |
Γέννηση | 1ος αιώνας π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 0ος αιώνας π.Χ. |
Αιτία θανάτου | επιπλοκή κατά τον τοκετό |
Τόπος ταφής | Ρώμη |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 79 π.Χ.)[1][2] |
Τέκνα | Πόπλιος Κλόδιος Πούλχερ Γάιος Κλαύδιος Πούλχερ Κλαυδία Κουίντα Κλοδία Τέρτια[3][4] Άππιος Κλαύδιος Πούλχερ (ύπατος το 54 π.Χ.)[3][5] Κλοδία (σύζυγος του Μέτελλου)[3][6] |
Γονείς | Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Βαλεαρικός[1][7] |
Αδέλφια | Καικιλία Μετέλλα Βαλεαρική Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Νέπως (ύπατος το 98 π.Χ.)[1][8] |
Η Καικιλία Μετέλλα, λατιν.: Caecilia Metella, (άκμασε τον 1ος αι. π.Χ.) ήταν Ρωμαία δέσποινα τού 1ου αι. π.Χ., η οποία ανήκε στην ισχυρή οικογένεια των Καικιλίων Μετέλλων. Πιθανώς ήταν η μητέρα τού Κλόδιου.[9]
Προσωπική ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν κόρη τού Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Βαλεαρικού, υπάτου το 123 π.Χ.[10][11]
Πιθανώς ήταν παντρεμένη με τον Άππιο Κλαύδιο Πούλχερ, έναν πολιτικό μίας παλαιάς, κάπως φτωχής, οικογένειας πατρικίων. Ως μέλος μίας σημαντικής οικογένειας και με επιγαμία με άλλη, η Mετέλλα θα ήταν μία από τις πιο αξιόλογες δέσποινες της Ρώμης. Ο Πούλχερ είχε έξι γνωστά παιδιά: τρεις γιους, ο Άππιος, ο Γάιος και ο διάσημος Πόπλιος, και τρία κορίτσια, μία παντρεύτηκε τον Λούκουλλο, μία παντρεύτηκε τον Κόιντο Μάρκιο Ρεξ και μία (γνωστή ως Κλοδία) παντρεύτηκε τον Mέτελλο Κέλερ.[12]
Προστάτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια των προγραφών τού Σύλλα, η Μετέλλα προστάτευσε τον Σέξτο Ρόσκιο μετά τη δολοφονία τού πατέρα του. Αργότερα, ο Ρόσκιος υπερασπίστηκε τον νεαρό Κικέρωνα, με τη βοήθεια των ανιψιών της Mετέλλας, Mέτελλου Κέλερ και Mέτελλου Νέποτα, στην περίφημη ομιλία Pro Roscio Amerino .[10]
Ναός της Juno
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτή η γυναίκα έχει ταυτιστεί με εκείνη, που το 90 π.Χ. είδε σε ένα όνειρο τη Juno Sospita να παραπονιέται για την παραμέληση του ναού της.[13] Η Mετέλλα καθάρισε τον ναό και της πιστώθηκε ότι έσωσε τη λατρεία της Sospita.[14]
Πολιτιστικές απεικονίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η συγγραφέας Κόλιν ΜακΚάλοφ συμπεριέλαβε τη Mετέλλα ως χαρακτήρα στο μυθιστόρημά της Ευνοούμενοι από την Τύχη, μία φανταστική αφήγηση τού τέλους τού Σύλλα και της ανόδου τού Ιουλίου Καίσαρα.[15] Περιγράφει το Μετέλλα ως «πρώην Εστιάδα», έναν ισχυρισμό για τον οποίο δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4052. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1807. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4052. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4197. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2140. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4043. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ 7,0 7,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1635. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1787. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2021.
- ↑ Tatum, Jeffrey (2014). The Patrician Tribune: Publius Clodius Pulcher. Studies in the History of Greece and Rome (reworked έκδοση). UNC Press Books. σελ. 249. ISBN 9781469620657.
Clodius's mother, therefore, must remain ignota.
- ↑ 10,0 10,1 Treggiari, Susan (2019). Servilia and her Family. Oxford University Press. σελίδες 20, 221–222. ISBN 9780192564641. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2019.
- ↑ De Vit, Vincenzo (1868). Totius latinitatis lexicon, Volume 8 (στα Latin). Typis Aldinianis. σελ. 12.
- ↑ Schultz, Celia E. (2006). «9. Juno Sospita and Roman insecurity in the Social War». Στο: Schultz, Celia E., επιμ. Religion in Republican Italy. Cambridge University Press. σελίδες 207–208, 217. ISBN 9781139460675.
- ↑ Richlin, Amy (2014). Arguments with Silence: Writing the History of Roman Women (new, illustrated έκδοση). University of Michigan Press. σελίδες 226. ISBN 9780472035922.
- ↑ Dennison, Matthew (2011). Livia, Empress of Rome: A Biography. St. Martin's Publishing Group. σελίδες 148–149. ISBN 9781429989190.
- ↑ McCullough, Colleen (2013). Fortune's Favourites. Head of Zeus. ISBN 9781781857939. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2019.