Καζουγιόσι Μιούρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καζουγιόσι Μιούρα

2012
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης26 Φεβρουαρίου 1967 (1967-02-26) (57 ετών)
Τόπος γέννησηςΣιζουόκα, Ιαπωνία
Ύψος1,77 μ.
ΘέσηΜέσος
Νούμερο φανέλας11
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1986Σάντος ΦΚ2(0)
1986Παλμέιρας25(2)
1986Ματσουμπάρα5(1)
1987Ρεγκάτας Μπραζίλ4(0)
1987–1988XV ντε Ζαού25(2)
1988–1989Κορίτιμπα21(2)
1989–1990Σάντος ΦΚ11(3)
1990–1998Τόκιο Βέρντι192(117)
1994–1995→Τζένοα21(1)
1999Ντιναμό Ζάγκρεμπ12(0)
1999–2000Κιότο Σάνγκα ΦΚ41(21)
2001–2005Βίσερου Κόμπε103(24)
2005–Γιοκοχάμα ΦΚ278(27)
2005→Σίδνεϊ ΦΚ4(2)
2022→Σουζούκα Πόιντ Γκέτερς18(2)
2023–→ΟΝ Ολιβεϊρένσε4(0)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1990–2000Ιαπωνία89(55)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Καζουγιόσι Μιούρα (Ιαπωνικά: 三浦 知良, Miura Kazuyoshi, γεννήθηκε 26 Φεβρουαρίου 1967), επίσης γνωστός ως Καζού (Kazu), είναι Ιάπωνας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός για τη Ουνιάο Ντεσπορτίβα Ολιβεϊρένσε.[1]

Αγωνίστηκε με την Εθνική Ιαπωνίας από το 1990 έως το 2000 και ήταν ο πρώτος Ιάπωνας αποδέκτης του Βραβείου «Ασιάτης Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς».[2][3][4] Ο Μιούρα, του οποίου η άνοδος σε αναγνωρισιμότητα στην Ιαπωνία συνέπεσε με το ξεκίνημα της J.League το 1993, ήταν αναμφίβολα ο πρώτος Ιάπωνας σούπερσταρ στο ποδόσφαιρο, απέκτησε δε το ψευδώνυμο «Βασιλιάς Καζού».[5] Είναι γνωστός για το σήμα κατατεθέν του, την «Προσποίηση Καζού», αλλά και το διάσημο πανηγυρισμό του, το λεγόμενο «χορό Καζού», όταν έκανε σπουδαίες ενέργειες ή σημείωνε σπουδαία γκολ.

Κατέχει τα ρεκόρ του μεγαλύτερου σε ηλικία ποδοσφαιριστή και του μεγαλύτερου σε ηλικία σκόρερ στα επαγγελματικά πρωταθλήματα, στην ηλικία των 50[6] και, από το 2021, είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία ενεργός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στον κόσμο, στην ηλικία των 54 ετών. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, Γιατουσόσι Μιούρα, ήταν και αυτός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.[7]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1982 ο Μιούρα αποχώρησε από το λύκειο Σιζουόκα Γκάκουεν μετά από λιγότερο από ένα χρόνο και ταξίδεψε μόνος του στη Βραζιλία σε ηλικία δεκαπέντε ετών για να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής εκεί.[2] Υπέγραψε με την Ατλέτικο Γιουβέντους, έναν σύλλογο νέων στο Σάο Πάολο και το 1986 υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο με τη Σάντος. Έπαιξε για πολλούς άλλους βραζιλιάνικους συλλόγους, συμπεριλαμβανομένων των Παλμέιρας και Κουριτίμπα, μέχρι την επιστροφή του στην Ιαπωνία το 1990.[8]

Ο χρόνος του στη Βραζιλία τον ανέβασε σε επίπεδο αστέρα και κατά την επιστροφή του στην Ιαπωνία εντάχθηκε στη Γιομιούρι της Τζαπάν Σόκερ Λιγκ, η οποία αργότερα αποχώρησε από τη μητρική της εταιρεία, Γιομιούρι Σίμπουν και έγινε Βέρντι Καβασάκι με την έναρξη της Τζε 1 Λιγκ το 1993.[9] Με τη Γιομιούρι/Καβασάκι κέρδισε τέσσερις συνεχόμενους τίτλους πρωταθλήματος, παίζοντας μαζί με συμπαίκτες τους βασικούς στην Εθνική Ιαπωνίας Ρούι Ράμος και Τσουγιόσι Κιταζάβα. Η Γιομιούρι κέρδισε τους δύο τελευταίους τίτλους το 1991 και το 1992 και η Βέρντι Καβασάκι κέρδισε τους δύο πρώτους τίτλους το 1993 και το 1994.[8] Ονομάστηκε ο πρώτος Πολυτιμότερος Παίκτης του πρωταθλήματος το 1993.[2]

Ο Μιούρα έγινε τότε ο πρώτος Ιάπωνας ποδοσφαιριστής που έπαιξε στην Ιταλία, όπου εντάχθηκε με μονοετή δανεισμό στην Τζένοα για τη σεζόν 1994–95 της Σέριε Α,[2] όπου αγωνίστηκε 21 φορές και σημείωσε ένα γκολ, κατά τη διάρκεια του ντέρμπι της Γένοβας με αντίπαλο τη Σαμπντόρια.[10] Στις 15 Ιανουαρίου 1994 έδωσε την ασίστ για το νικητήριο γκολ του Αντόνιο Μανικόνε εναντίον της Πάντοβα.[11] Επέστρεψε στη Βέρντι Καβασάκι για τη σεζόν 1995 και έπαιξε για αυτήν μέχρι το τέλος της σεζόν 1998. Έκανε άλλη μια προσπάθεια να παίξει στην Ευρώπη με την Κροάσια Ζάγκρεμπ το 1999. Επέστρεψε στην Ιαπωνία, ωστόσο, μετά από ένα σύντομο δοκιμαστικό στην Μπόρνμουθ τον ίδιο χρόνο, και έπαιξε με τις Κιότο Περπλ Σάνγκα και Βίσερου Κόμπε, πριν τελικά υπογράψει με τη Γιοκοχάμα το 2005, ομάδα στην οποία παρέμεινε αγωνιζόμενος έως το 2015.[8][12]

Το 2007 επιλέχθηκε για τον αγώνα J.League All-Star Soccer με την ομάδα της Ανατολής και αγωνίστηκε εξαιρετικά καλά.[13]

Τον Νοέμβριο του 2015 υπέγραψε ένα νέο μονοετές συμβόλαιο με τη Γιοκοχάμα, σε ηλικία 48 ετών.[14] Τον Ιανουάριο του 2017 υπέγραψε ένα ακόμη, νέο, μονοετές συμβόλαιο με τη Γιοκοχάμα, συνεχίζοντας την επαγγελματική του σταδιοδρομία στα 50 του.[15][16] Στις 5 Μαρτίου 2017 έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που συμμετείχε σε επαγγελματικό αγώνα όταν ξεκίνησε βασικός στην ισοπαλία με 1-1 της Γιοκοχάμα εναντίον της Β-Βάρεν Ναγκασάκι. Σε ηλικία 50 ετών και επτά ημερών ξεπέρασε τον προηγούμενο ρεκόρ του Στάνλεϊ Μάθιους από το 1965, για δύο ημέρες.[17] Επτά ημέρες αργότερα κατέρριψε το ρεκόρ του Μάθιους για τον γηραιότερο σκόρερ στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όταν σημείωσε το μοναδικό γκολ της νίκης με 1-0 επί της Τεσπακουσάτσου Γκούνμα.[18][19]

Τον Ιανουάριο του 2018 υπέγραψε ένα νέο συμβόλαιο[20] και το ανανέωσε ξανά τον Ιανουάριο του 2019[21] και τον Ιανουάριο του 2020.[22][23] Ο πιο πρόσφατος αγώνας του ως βασικός ήρθε στις 4 Απριλίου 2019 με αντίπαλο την Αβίσπα Φουκουόκα, σε ηλικία 52 ετών και 37 ημερών.[24]

Στις 5 Αυγούστου 2020 ξεκίνησε σε έναν αγώνα του Κυπέλλου με αντίπαλο τη Σαγκάν Τόσου και έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που αγωνίστηκε στη διοργάνωση, σε ηλικία 53 ετών, 5 μηνών και 10 ημερών. Με αυτόν τον τρόπο ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ των 42 ετών και 10 μηνών που κατείχε ο Γιουκιό Τσουτσίγια από το 2017.[25] Στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 ξεκίνησε στον αγώνα του πρωταθλήματος εναντίον της Καβασάκι Φροντάλε και με αυτόν τον τρόπο έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης της Τζε 1 Λιγκ και ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης σε ποδοσφαιρικό αγώνα κορυφαίας επαγγελματικής εθνικής κατηγορίας παγκόσμια. Ο Μιούρα έπαιξε 57 λεπτά σε αυτόν τον αγώνα.[26]

Το Μάρτιο του 2021 αγωνιζόμενος σε ηλικία 54 ετών και 12 ημερών αγωνίστηκε ως αλλαγή σε αγώνα πρωταθλήματος, κατταρίπτοντας ξανά το δικό του προηγούμενο ρεκόρ.[εκκρεμεί παραπομπή] Τον Ιανουάριο του 2022 δόθηκε δανεικός για να αγωνιστεί στην ομάδα τέταρτης κατηγορίας Σουζούκα Πόιντ Γκέτερς.[17][27] Στις 13 Μαρτίου 2022, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, στην ηλικία πλέον των 55, έκανε ντεμπούτο για τη νέα του ομάδα, πετυχαίοντας και ρεκόρ στην προσέλκυση κόσμου.[28]

Εθνική Ιαπωνίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδόσφαιρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Σεπτέμβριο του 1990 κλήθηκε στην Εθνική Ιαπωνίας για τους Ασιατικούς Αγώνες του 1990. Σε αυτή τη διοργάνωση, στις 26 Σεπτεμβρίου, έκανε το ντεμπούτο του εναντίον του Μπαγκλαντές. Μετά το ντεμπούτο του έπαιξε ως επιθετικός έως το 1997. Το 1992 έπαιξε στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών του 1992, το οποίο κέρδισε η Ιαπωνία. Το 1993, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, έπαιξε σε δεκατρείς αγώνες και σημείωσε δεκατρία γκολ, ωστόσο η Ιαπωνία δεν προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994. Έπαιξε, επίσης, στους Ασιατικούς Αγώνες του 1994, στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 1995 και στο Ασιατικό Κύπελλο Εθνών του 1996.[29]

Το 1997 σημείωσε 14 γκολ για την Ιαπωνία κατά τη διάρκεια των προκριματικών για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998, οδηγώντας τους Μπλε Σαμουράι στην πρώτη τους εμφάνιση σε τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.[30] Παρ' όλα αυτά, ο Μιούρα, κατά αμφιλεγόμενο τρόπο, δεν επιλέχθηκε στην ομάδα για τη διοργάνωση. Τον Φεβρουάριο του 2000 έπαιξε για την Ιαπωνία για πρώτη φορά ύστερα από δύο χρόνια και αργότερα εκείνο το έτος έπαιξε τον τελευταίο αγώνα του με την εθνική ομάδα, τερματίζοντας δεύτερος σε γκολ στην ιστορία της Εθνικής Ιαπωνίας με 55 γκολ σε 89 αγώνες.[29][31][32]

Ποδόσφαιρο σάλας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012, και σε ηλικία 45 ετών, έκανε το ντεμπούτο του για την Εθνική Ιαπωνίας σάλας στην ισοπαλία με 3–3 εναντίον της Βραζιλίας. Ήρθε από τον πάγκο και συμμετείχε στη δημιουργία για το δεύτερο γκολ που σκόραρε ο Νομπούγια Οσόντο.[33] Στη δεύτερη του εμφάνιση με την ομάδα σάλας σημείωσε το τρίτο γκολ στη νίκη με 3–1 επί της Ουκρανίας.[34] Στο Παγκόσμιο Κύπελλο Σάλας του 2012 εμφανίστηκε και στους τέσσερις αγώνες για την Ιαπωνία, αλλά απέτυχε να σκοράρει, στην οποία διοργάνωση οι Ιάπωνες αποκλείστηκαν από την Ουκρανία στον γύρο των 16.

Στατιστικά σταδιοδρομίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελευταία ενημέρωση: 24 Απριλίου 2019[35][36][37]
Ομάδα Σεζόν Κατηγορία Πρωτάθλημα Κύπελλο Λιγκ Καπ Άλλες Σύνολο
Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ Συμ. Γκολ
Γιομιούρι 1990–91 Japan Soccer League 18 3 1 0 7 3 26 6
1991–92 21 6 5 2 4 1 30 9
Σύνολο 39 9 6 2 11 4 56 15
Βέρντι Καβασάκι 1992 J.League — 2 1 10 10 2 1 14 12
1993 36 20 3 3 1 0 2 2 42 25
1994 22 16 0 0 0 0 2 0 24 16
Σύνολο 58 36 5 4 11 10 6 3 80 53
Τζένοα 1994–95 Serie A 21 1 — 1 0 1 0 23 1
Βέρντι Καβασάκι 1995 J.League 26 23 2 0 — 2 0 30 23
1996 27 23 5 4 6 2 1 1 39 30
1997 14 4 2 1 0 0 1 0 17 5
1998 28 5 3 2 0 0 — 31 7
Σύνολο 95 55 12 7 6 2 4 1 117 65
Κροάσια Ζάγκρεμπ 1998–99 Prva HNL 12 0 — — — 12 0
Κιότο Περπλ Σάνγκα 1999 J1 League 11 4 2 1 0 0 — 13 5
2000 30 17 1 0 7 2 — 38 19
Σύνολο 41 21 3 1 7 2 0 0 51 24
Βίσελ Κόμπε 2001 J1 League 29 11 2 0 3 2 — 34 13
2002 17 3 0 0 1 0 — 18 3
2003 24 4 3 2 4 0 — 31 6
2004 21 4 0 0 5 0 — 26 4
2005 12 2 0 0 6 1 — 18 3
Σύνολο 103 24 5 2 19 3 0 0 127 29
Γιοκοχάμα 2005 J2 League 16 4 1 0 — — 17 4
Σίντενεϊ ΦΚ (δαν.) 2005–06 A-League 4 2 — — 2 0 6 2
Γιοκοχάμα 2006 J2 League 39 6 0 0 — — 39 6
2007 J1 League 24 3 2 0 4 0 — 30 3
2008 J2 League 30 1 2 0 — — 32 1
2009 30 1 0 0 — — 30 1
2010 10 3 0 0 — — 10 3
2011 30 0 1 0 — — 31 0
2012 14 1 0 0 — — 14 1
2013 18 2 0 0 — — 18 2
2014 2 0 0 0 — — 2 0
2015 16 3 0 0 — — 16 3
2016 20 2 0 0 — — 20 2
2017 12 1 0 0 — — 12 1
2018 9 0 0 0 — — 9 0
2019 3 0 0 0 — — 3 0
2020 2 0 0 0 — — 2 0
Σύνολο 257 23 5 0 4 0 0 0 266 23
Σϋνολο σταδιοδρομίας 647 175 32 14 56 19 26 8 761 221

Διεθνή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιαπωνία
Έτος Συμ. Γκολ
1990 3 0
1991 2 0
1992 11 2
1993 16 16
1994 8 5
1995 12 6
1996 12 6
1997 19 18
1998 1 0
1999 0 0
2000 5 2
Σύνολο 89 55

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κλούμπε ντε Ρεγκάτας Μπραζίλ[38]

  • Καμπεονάτο Αλαγκοάνο: 1987

Κουριτίμπα

  • Καμπεονάτο Παραναένσε: 1989

Τόκιο Βέρντι

  • Πρωτάθλημα Ιαπωνίας (3): 1990–91, 1991–92
  • J1 League (2): 1993, 1994
  • Λιγκ Καπ Ιαπωνίας: 1991
  • Κύπελλο J.League (3): 1992, 1993, 1994
  • Κύπελλο Ιαπωνίας: 1996
  • Σούπερ Καπ Ιαπωνίας (2): 1994, 1995

Κροάσια Ζάγκρεμπ

Γιοκοχάμα

  • J2 League: 2006

Διεθνείς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιαπωνία

Ατομικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ασιάτης Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς: 1992[3]
  • IFFHS : 4ος καλύτερος Ασιάτης ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα[39]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Strack-Zimmermann, Benjamin. «Yokohama FC». National Football Teams. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2020. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Boa Sorte Kazu! – Museum – Profile – Biodata». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «Asia's Footballer 1992». IFFHS. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2020. 
  4. ↑ Tamura, Owen Amos and Hideharu (2020-09-06). «How the 53-year-old pro footballer keeps going» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/world-asia-53977255. Ανακτήθηκε στις 2020-09-06. 
  5. ↑ «‘King Kazu’ rewrites record». The Japan Times. 9 Ιουνίου 2016. http://www.japantimes.co.jp/sports/2016/06/19/soccer/j-league/king-kazu-rewrites-record/. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2016. 
  6. ↑ «Kazuyoshi Miura breaks oldest goalscorer record in J-League». BBC Sport. 13 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2019. 
  7. ↑ «Kobe offer for Kazu». The World Game. Special Broadcasting Service (SBS). 25 Δεκεμβρίου 2000. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 «Kazuyoshi Miura 三浦 知良 (Player)». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022. 
  9. ↑ «Mission». J.League. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2007. 
  10. ↑ 『Dear Kazu 僕を育てた55通の手紙』（2011年、文藝春秋）(ISBN 9784163747309) P.60-62
  11. ↑ 週刊サッカーダイジェスト　1995．2.15　P.13
  12. ↑ «World's oldest professional footballer signs on for one more year». Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2022. 
  13. ↑ «Ｊリーグ公式サイト：2007 Jomo Allstar Soccer：フォトギャラリー». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2008. 
  14. ↑ «Kazuyoshi Miura: Japan legend signs new Yokohama deal at 48». BBC Sport. 11 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2015. 
  15. ↑ «2017シーズン契約更新のお知らせ». Yokohama FC. 11 Ιανουαρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017. 
  16. ↑ «Kazuyoshi Miura: Yokohama striker signs contract to play into his 50s». BBC Sport. 11 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «Kazuyoshi Miura is still going at 54; here are the world's oldest players». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022. 
  18. ↑ «Kazuyoshi Miura scores at 50 to beat Sir Stanley Matthews’ record». The Guardian. Associated Press (Λονδίνο). 13 Μαρτίου 2017. https://www.theguardian.com/football/2017/mar/12/kazuyoshi-miura-oldest-professional-scorer-beats-stanley-matthews-record. 
  19. ↑ «Kazuyoshi Miura: The Japan legend still going strong after 50». These Football Times. 30 Ιανουαρίου 2018. 
  20. ↑ «Kazuyoshi Miura: Japanese striker signs new deal at 50». BBC Sport. 11 Ιανουαρίου 2018. 
  21. ↑ «King Kazu has that #FridayFeeling – he's just signed another professional contract, aged 51». FIFA.com Twitter. 11 Ιανουαρίου 2019. 
  22. ↑ Varley, Ciaran (15 Ιανουαρίου 2020). «Kazuyoshi Miura: Japanese striker, 52, signs new Yokohama FC contract». BBC Sport. 
  23. ↑ Grez, Matias (13 Ιανουαρίου 2020). «World's oldest professional footballer Kazuyoshi Miura, 52, signs new contract». CNN. https://edition.cnn.com/2020/01/13/football/kazuyoshi-miura-oldest-footballer-signs-new-contract-spt-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2020. 
  24. ↑ «Schedule & Results». J1 League. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2019. 
  25. ↑ «Football: 53-year-old Kazuyoshi Miura sets league cup age record». Kyodo News. 5 Αυγούστου 2020. 
  26. ↑ «Der Benjamin Button des japanischen Fußballs». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022. 
  27. ↑ «'King Kazu' reign goes on as 54-year-old footballer Kazuyoshi Miura joins Suzuka». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022. 
  28. ↑ «SOCCER/ 'King Kazu' returns to pitch at 55, attracts record crowd» [ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ/ Ο "Βασιλιάς Καζού" επιστρέφει στο γήπεδο στα 55 του, πετυχαίοντας ρεκόρ στην προσέλκυση κόσμου]. Asahi.com (στα Αγγλικά). The Asahi Shimbun. 14 Μαρτίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2022. 
  29. ↑ 29,0 29,1 «Kazuyoshi "Kazu" Miura - Goals in International Matches,». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022. 
  30. ↑ «Kazuyoshi Miura, King of Asian Football». FIFA. 24 Απριλίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-04-12. https://web.archive.org/web/20150412043850/http://www.fifa.com/newscentre/news/newsid=71536/index.html. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2015. 
  31. ↑ «Japan - Record International Players». Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2022. 
  32. ↑ «International Goals: Players with 30 or More Goals». Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2022. 
  33. ↑ «Soccer: King Kazu Debuts For Japan Futsal Team In Draw With Brazil». Japan Bullet. 25 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2018. 
  34. ↑ «Kazu marks first futsal goal in win over Ukraine». Japan Bullet. 28 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2018. 
  35. ↑ Nippon Sports Kikaku Publishing inc./日本スポーツ企画出版社, "J1&J2&J3選手名鑑ハンディ版 2019 (NSK MOOK)", 9 February 2019, Japan, (ISBN 978-4905411628) (p. 161 out of 289)
  36. ↑ Nippon Sports Kikaku Publishing inc./日本スポーツ企画出版社, "J1&J2&J3選手名鑑ハンディ版 2018 (NSK MOOK)", 7 February 2018, Japan, (ISBN 978-4905411529) (p. 191 out of 289)
  37. ↑ Nippon Sports Kikaku Publishing inc./日本スポーツ企画出版社, "2016J1&J2&J3選手名鑑", 10 February 2016, Japan, (ISBN 978-4905411338). p. 215
  38. ↑ «Kazu Miura – Honours». thefinalball. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017. 
  39. ↑ «IFFHS Century Elections: Asia - Player of the Century». Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Ασιάτης Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς
Βραβείο IFFHS (1988–1992)
Βραβείο ΑΦΚ (1994–παρόν)
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καζουγιόσι_Μιούρα&oldid=10439119"