Καζίμιες Σφιτάλσκι

Καζίμιες Σφιτάλσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Kazimierz Świtalski (Πολωνικά)
Γέννηση	4  Μαρτίου 1886 Σάνοκ
Θάνατος	28  Δεκεμβρίου 1962 Βαρσοβία
Αιτία θανάτου	σιδηροδρομικό ατύχημα
Τόπος ταφής	Στρατιωτικό Κοιμητήριο Ποβόνσκι
Χώρα πολιτογράφησης	Αυστροουγγαρία Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Πολωνικά
Σπουδές	φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου του Λβιβ Πανεπιστήμιο του Λβιβ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός φιλόσοφος καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Μη κομματικός συνασπισμός για συνεργασία με την κυβέρνηση
Οικογένεια
Σύζυγος	Julia Świtalska
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	βοεβόδας
Πόλεμοι/μάχες	Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	πρωθυπουργός της Πολωνίας (Απριλίου 1929 – Δεκέμβριος 1929) Marshal of the Sejm
Βραβεύσεις	Αναμνηστικό Μετάλλιο 10ης Επετείου της Ανεξαρτησίας (1928) Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας Σταυρός της Ανεξαρτησίας (Πολωνία) Αναμνηστικό Μετάλλιο για τον Πόλεμο 1918–1921 Τάγμα του Σταυρού του Αετού, 1η κλάση Σταυρός της Ανεξαρτησίας (Πολωνία)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Καζίμιες Στανίσουαφ Σφιτάλσκι (πολωνικά: Kazimierz Stanisław Świtalski) (4 Μαρτίου 1886, Σάνοκ – 28 Δεκεμβρίου 1962, Βαρσοβία) ήταν Πολωνός πολιτικός, διπλωμάτης, στρατιώτης, στρατιωτικός στις Πολωνικές Λεγεώνες και ο 18ος Πρωθυπουργός της Πολωνίας μεταξύ Απριλίου και Δεκεμβρίου 1929.

Νεανικά χρόνια και σπουδές

Ο πατέρας του ήταν ο Άλμπιν Σφιτάλσκι, κυβερνήτης του Ρούντκι και του Σάνοκ και η μητέρα του η Μαρία Αντουανέτα Βάιθ, δεύτερη σύζυγος του Άλμπιν, της οποίας ο παππούς, με εντολή του Αυτοκράτορα Φραγκίσκου Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έφτασε στην Αυστριακή Πολωνία το 1834, μαζί με οκτώ άλλες γερμανικές οικογένειες. Μεταξύ 1897 και 1904, ο Καζίμιες φοίτησε στο Λύκειο της Βασίλισσας Σοφίας που βρίσκεται στο Σάνοκ. Εκείνη την εποχή, το σχολείο διοικούνταν από την Οργάνωση που ονομαζόταν «Radius» (στην οργάνωση συμμετείχαν επίσης τα αδέρφια Στέφαν και Βουοντίζμιες Μοζοουόφσκι και Σάμουελ Χέσιγκ). Στις 21 Ιουνίου 1904, ο Σφιτάλσκι έλαβε πιστοποιητικό ωριμότητας με άριστα και άρχισε να σπουδάζει στη Φιλολογική Σχολή της Πολωνικής Ακαδημίας του Λβουφ. Μετά την αποφοίτησή του, έλαβε το διδακτορικό της φιλοσοφίας το 1910. Την ίδια χρονιά έγινε καθηγητής σε τοπικό γυμνάσιο.

Πολωνικές Λεγεώνες

Ακόμα και στα νιάτα του ο Σφιτάλσκι ανήκε σε μια οργάνωση σοσιαλιστικών κομμάτων ανεξαρτησίας που ονομάζονταν «Φλόγα» και «Ζωή». Μαζί με τον Στανίσουαφ Κοτ διηύθυνε το έργο της Αντιπροσωπευτικής Επιτροπής της Προοδευτικής Νεολαίας. Το 1910, ο Σφιτάλσκι εντάχθηκε στην Ένωση Ενεργού Αγώνα (Związek Walki Czynnej), μια παράνομη οργάνωση που δημιουργήθηκε από τον μελλοντικό Στρατάρχη της Πολωνίας και αρχηγό του κράτους, Γιούζεφ Πιουσούτσκι και από τον Οκτώβριο του 1912 ήταν μέλος της Ένωσης Τυφεκιοφόρων. Στην ΕΕΑ συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Γιούζεφ Πιουσούτσκι. Λίγο πριν το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν βοηθός του Μάριαν Κούκιελ στα Αρχηγεία των Τυφεκιοφόρων στην Ανατολική Γαλικία και στο Λβουφ. Από τις 24 Αυγούστου έως τις 27 Οκτωβρίου 1914 ήταν στρατιώτης στις Πολωνικές Λεγεώνες. Στις 4 Νοεμβρίου 1914 διορίστηκε στο βαθμό του ανθυπολοχαγού. Από το Φεβρουάριο του 1915 υπηρέτησε ως στρατιωτικός υπάλληλος στο Στρατιωτικό Τμήμα.

Από τις 5 Ιανουαρίου 1916 ήταν επικεφαλής του γραφείου του Αρχηγείου της Ταξιαρχίας Λεγεώνων. Αυτή τη θέση κράτησε μέχρι την «κρίση του όρκου». Στις 9 Ιουλίου 1917, συνελήφθη και τέσσερις ημέρες αργότερα απολύθηκε από την υπηρεσία στις Λεγεώνες. Ως αποτέλεσμα, πήγε στο Λβουφ, όπου την 1η Σεπτεμβρίου, εντάχθηκε στην Πολωνική Στρατιωτική Οργάνωση. Κατά τη διάρκεια του Πολωνο-Ουκρανικού Πολέμου έγινε μέλος της Πολωνικής Εθνικής Επιτροπής, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη σύγκρουση. Στη συνέχεια κατάφερε να δραπετεύσει από την πολιορκημένη πόλη με αεροσκάφος. Πήγε σε μια κοντινή πόλη που ονομάζεται Πσέμισλ, και αργότερα στην Κρακοβία, όπου ζήτησε βοήθεια για το Λβουφ. Στα μέσα Δεκεμβρίου 1918 συμμετείχε στις εργασίες της Πολωνικής Επιτροπής Εκκαθάρισης και της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής.

Πολιτική και διπλωματική καριέρα

Ο Σφιτάλσκι με τον Γιούζεφ Πιουσούτσκι

Κατά τη διάρκεια του Πραξικοπήματος του Μάη του 1926 στην Πολωνία, ο Σφιτάλσκι υποστήριξε τον Στρατάρχη Πιουσούτσκι και όχι τον Πρόεδρο Στανίσουαφ Βοϊτσεχόφσκι. Μετά το Πραξικόπημα, του δόθηκαν πολλές πολιτικές θέσεις. Την ίδια χρονιά διορίστηκε Προϊστάμενος της Πολιτικής Καγκελαρίας του Προέδρου και μεταξύ 1926 και 1928 διετέλεσε διευθυντής του Πολιτικού Τμήματος του Υπουργείου Εσωτερικών. Τον Ιούνιο του 1928, ο Σφιτάλσκι έγινε Υπουργός Παιδείας και από τον Απρίλιο έως τον Δεκέμβριο του 1929 υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός της Πολωνίας σε ανταγωνισμό με τον Καζίμιες Μπάρτελ. Το 1930 εξελέγη στο Σέιμ και μεταξύ 1933 και 1935 ήταν Διεθύνων του. Διορίστηκε από τον Πρόεδρο στη Γερουσία το 1935, όπου ήταν επίσης Αντιστρατάρχης. Παράλληλα, ήταν επίσης Βοεβόδας της Κρακοβίας από το Δεκέμβριο του 1935 έως τον Απρίλιο του 1936.

Μετά τον Πολωνικό Αμυντικό Πόλεμο του 1939, ο Καζίμιες Σφιτάλσκι πιάστηκε αιχμάλωτος πολέμου και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο του Βόλντενμπεργκ, όπου πέρασε ολόκληρο το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο . Το μοναχοπαίδι του, Γιάτσεκ Σφιτάλσκι, σκοτώθηκε την πρώτη μέρα της Εξέγερσης της Βαρσοβίας. Το 1945 επέστρεψε στην Πολωνία και φυλακίστηκε από τις κομμουνιστικές αρχές από το 1948 έως το 1956. Πέθανε στη Βαρσοβία το 1962, μετά από τραύματα σε ατύχημα με τραμ.

Τιμές και βραβεία

Ο Καζίμιες Σφιτάλσκι τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας, με το Τάγμα της Αναγέννησης της Πολωνίας, Τάξεις I και IV, με τον Σταυρό της Ανεξαρτησίας, το Πολεμικό Μετάλλιο Μνήμης 1918 – 1921 και το Μετάλλιο της Δεκαετίας της Ανεξαρτησίας, καθώς και το Εσθονικό Τάγμα του Σταυρού του Αετού, Τάξης Ι (1934).