Κίνημα Φιλελευθέρων (Λιθουανία)
Κίνημα Φιλελευθέρων Liberalų sąjūdis | |
|---|---|
.svg){kind=logo} | |
| Πρόεδρος | Βικτόρια Σμίλιτε - Νίλσεν |
| Ίδρυση | 25 Φεβρουαρίου 2006 |
| Διάσπαση από | Ένωση Φιλελευθέρων και Κέντρου |
| Έδρα | Vašingtono a. 1, Βίλνιους |
| Ιδεολογία | Συντηρητικός φιλελευθερισμός[1] Κλασικός φιλελευθερισμός[2] |
| Πολιτικό φάσμα | Κεντροδεξιά[3][4][2] |
| Ευρωπαϊκή προσχώρηση | Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη |
| Ομάδα Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Ανανεώστε την Ευρώπη |
| Χρώματα | Πορτοκαλί |
| Σέιμας | 13 / 141
|
| Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο | 1 / 11
|
| Ιστότοπος | |
| www.liberalai.lt | |
| Πολιτικό σύστημα της Λιθουανίας Πολιτικά κόμματα Εκλογές | |
Το Κίνημα Φιλελευθέρων[3][4][5][6] (λιθουανικά: Liberalų sąjūdis, LS), είναι ένα συντηρητικό-φιλελεύθερο πολιτικό κόμμα στη Λιθουανία.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κόμμα ιδρύθηκε το 2006 από αντιφρονούντα μέλη της Ένωσης Φιλελευθέρων και Κέντρου που ήταν δυσαρεστημένα με την ηγεσία του Αρτούρας Ζουόκας. Το καλοκαίρι του 2006, το Κίνημα Φιλελευθέρων άρχισε να συνεργάζεται με την Ένωση της Πατρίδας. [7] Στις δημοτικές εκλογές του 2007 το κόμμα έλαβε το 4,66 τοις εκατό των εθνικών ψήφων.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2008 κέρδισε 11 έδρες στη Σέιμας και 5,72% των ψήφων. Το κόμμα σχημάτισε συνασπισμό με την Ένωση Πατρίδας, την Ένωση Φιλελευθέρων και Κέντρου και το Κόμμα Εθνικής Ανάστασης. Αυτός ο συνασπισμός είχε μια κυβερνητική πλειοψηφία 80 από τις 141 έδρες στη Σέιμας, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Andrius Kubilius της Ένωσης Πατρίδας. Στις επόμενες εκλογές του 2012, το κόμμα έχασε μία έδρα για να κερδίσει 10 έδρες στη Σέιμας και 8,57% των εθνικών ψήφων.
Μόλις ένα μήνα πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2011, το κόμμα άρχισε να αυτοχαρακτηρίζεται ως «δεξιοί με ορθολογικό μυαλό», που ενίσχυσε τη δυνατότητα να κερδίσει την Ένωση Φιλελεύθερων και Κέντρου και την Ένωση Πατρίδας.[8] Η υποστήριξη του κόμματος άρχισε να αυξάνεται. Στις ευρωεκλογές του 2014 και στις δημοτικές εκλογές του 2015, το κόμμα έλαβε 16,55% και 15,49% των ψήφων αντίστοιχα. Αυτή η ανάπτυξη ήταν κυρίως σε βάρος της Ένωσης Φιλελευθέρων και Κέντρου και της Λιθουανικής Ένωσης Ελευθερίας, οι οποίες έλαβαν 1,48% και 4,91% των ψήφων στις εκλογές του 2014 και του 2015 αντίστοιχα. Αποδόθηκε επίσης στους μέχρι πρότινος αναποφάσιστους ψηφοφόρους ή ψηφοφόρους άλλων κομμάτων (Ενωση Πατρίδας, Τάξη και Δικαιοσύνη και Εργατικό Κόμμα).[9]
Αφού ο αρχηγός του κόμματος Ελιγιούς Μασιούλης φέρεται να έλαβε δωροδοκία 106.000 ευρώ, ο Ατανάς Γκουόγκα πήρε προσωρινά τη θέση του στις 13 Μαΐου 2016.[10] Διετέλεσε πρόεδρος μόνο για τέσσερις ημέρες πριν παραιτηθεί. Ένα μήνα αργότερα, ο δήμαρχος του Βίλνιους Ρεμίγκιους Σιμάσιους εξελέγη πρόεδρος του κόμματος. Η ηγεσία του Σιμάσιους δεν κράτησε πολύ και το 2017 ο Ευγένιος Γκεντβίλας εξελέγη νέος ηγέτης.[11]
Πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2019, πολλές επιτροπές περιφερειών (κυρίως στις περιφέρειες Βίλνιους, Κλάιπεντα και Βαρένα) αποφάσισαν να σχηματίσουν δημόσιες εκλογικές επιτροπές. Το συμβούλιο του Φιλελεύθερου Κινήματος ακύρωσε τις αποφάσεις των επιτροπών των περιφερειών. Σε αντίδραση, οι επικεφαλής των περιοχών Βίλνιους, Κλαϊπέντα και Βαρένα παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους ή αποχώρησαν εντελώς από το κόμμα.[12][13] Μία από αυτές τις δημόσιες εκλογικές επιτροπές, το καλοκαίρι του 2019 αποτέλεσε τη βάση για ένα νέο κόμμα, το Κόμμα Ελευθερίας. Οι προαναφερθείσες δημόσιες εκλογικές επιτροπές (μαζί με μία στο Ελεκτρέναϊ) προσχώρησαν επίσης στο νέο κόμμα. Επιπλέον, η εκλογική επιτροπή στην περιοχή Pagėgiai πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2020 προσχώρησε στη Λιθουανική Ένωση Αγροτών και Πρασίνων, ενώ τα περισσότερα μέλη του Τάξη και Δικαιοσύνη (που διαλύθηκε το 2020) στην ίδια περιοχή έγιναν μέλη του Φιλελεύθερου Κινήματος.[14]
Στις βουλευτικές εκλογές του 2020 κατάφερε να συγκεντρώσει το επτά τοις εκατό των ψήφων. Αργότερα συμμετείχε σε συνασπισμό με την Ένωση Πατρίδας και το Κόμμα Ελευθερίας. Το 2022 το κόμμα άλλαξε το όνομά του και το λογότυπο.
Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σεϊμάς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Εκλογές | Ψήφοι | % | Έδρες | +/– | Κυβέρνηση |
|---|---|---|---|---|---|
| 2008 | 70.862 | 5,7 (#6) | 11 / 141
|
Κυβέρνηση | |
| 2012 | 117.476 | 8,9 (#4) | 10 / 141
|
 1
|
Αντιπολίτευση |
| 2016 | 115.361 | 9,4 (#4) | 14 / 141
|
 4
|
Αντιπολίτευση |
| 2020 | 79.755 | 7 (#6) | 13 / 141
|
1
|
Κυβέρνηση |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑
- Slomp, Hans (26 Σεπτεμβρίου 2011). Europe, A Political Profile: An American Companion to European Politics. ABC-CLIO. σελ. 536. ISBN 978-0-313-39182-8.
- O'Leary, Naomi (3 Αυγούστου 2022). «Why Lithuania is willing to risk China's fury». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022.
...conservative-liberal Liberal Movement, and centre/centre-left Freedom Party when it came to power in 2020.
- Matthews-Ferrero, Daniel· Steenland, Robert (10 Μαΐου 2019). «EU country briefing: Lithuania». Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Liesener, Leon Andrius (24 Οκτωβρίου 2020). «Lithuanian Parliamentary Elections: Second Round, Two Camps Battling for the Victory». Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 The New York Times (27 October 2008). «Center-Right to Form Lithuanian Coalition». https://www.nytimes.com/2008/10/27/world/europe/27iht-lithuania.4.17284684.html. Ανακτήθηκε στις 22 September 2011.
- ↑ 4,0 4,1 Adomaitis, Nerijus (26 October 2008). «Lithuanian Centre-Right Wins Vote as Slowdown Looms». Reuters. https://www.reuters.com/article/us-lithuania-election-idUSTRE49P0H120081026. Ανακτήθηκε στις 22 September 2011.
- ↑ Seputyte, Milda (26 October 2008). «Lithuanian Homeland Union Secures Victory in Election Run-Off». Bloomberg L.P.. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924171655/https://www.bloomberg.com/apps/news?pid=newsarchive&sid=abisQVnzPiSw. Ανακτήθηκε στις 22 September 2011.
- ↑ The Economist (11 March 2009). «Lithuania: Political Structure». http://www.economist.com/node/13232650. Ανακτήθηκε στις 22 September 2011. (Απαιτείται εγγραφή)
- ↑ Digrytė, Eglė. «Konservatoriai ir liberalai formuos savo koaliciją». DELFI.
- ↑ «Liberalai per savivaldos rinkimus reklamuosis kaip sveiko proto dešinieji». 8 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ «Lietuvos Respublikos liberalų sąjūdis: žlugę per vieną dieną?». 11 Αυγούστου 2016.
- ↑ Antanavičius, Ugnius (13 Μαΐου 2016). «Pokerio žaidėjas, tapęs liberalų vedliu: įdomiausi A.Guogos biografijos faktai». 15min.lt. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2019.
- ↑ «Liberalai tarė savo žodį dėl lyderio: partijai vadovaus Eugenijus Gentvilas». tv3.lt.
- ↑ «Armonaitė traukiasi iš Liberalų sąjūdžio vicepirmininkių». DELFI.
- ↑ «Liberalų sąjūdis byra toliau – partiją palieka ir Vytautas Grubliauskas». lrytas.lt. 5 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ «Šilokarčema - Pūstelėjo permainų vėjas Pagėgių politikoje». www.silokarcema.lt.