Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας είναι ένα από τα δεκατέσσερα Ερευνητικά Kέντρα της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία εντάχθηκε από την ίδρυσή της (1926). Η Ακαδημία Αθηνών είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Ιδρύθηκε το 1918 από τον Νικόλαο Γ. Πολίτη ως «Λαογραφικό Αρχείο», με αντικείμενο τη Λαογραφία δηλαδή «την περισυλλογήν πάσης της λαογραφικής ύλης και την δημοσίευσιν αυτής».

Σήμερα αποτελεί σημαντικό κέντρο τεκμηρίωσης του λαϊκού πολιτισμού με πλουσιότατο Αρχείο ανέκδοτου υλικού για όλες τις πτυχές του λαϊκού βίου και ειδική Βιβλιοθήκη. Πραγματοποιεί επιτόπιες έρευνες, ερευνητικά προγράμματα, εκδόσεις, συνέδρια, εκθέσεις, εκδηλώσεις και υποστηρίζει επιστημονικά πολιτιστικούς φορείς στην ελληνική περιφέρεια και μουσεία. Συνεργάζεται με ομοειδείς φορείς στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.[1] 

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Λαογραφικόν Αρχείον ιδρύθηκε το 1918.[2] Εμπνευστής και ιδρυτής του υπήρξε ο Νικόλαος Γ. Πολίτης[2] καθηγητής της ελληνικής Αρχαιολογίας και Μυθολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, «πατέρας» της Επιστήμης της Λαογραφίας στην Ελλάδα. Πρώτος Διευθυντής του Αρχείου υπήρξε ο Στίλπων Κυριακίδης.

Το 1926, με την ίδρυση της Ακαδημίας Αθηνών, το Λαογραφικόν Αρχείον μαζί με την Υπηρεσία του Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσης, την Εθνική Μουσική Συλλογή (ιδρύθηκαν το 1914) και άλλες υπηρεσίες υπάγεται στη δικαιοδοσία της.[3][4]

Το 1944 εγκρίθηκε από τη Σύγκλητο της Ακαδημίας Αθηνών ο πρώτος Κανονισμός Εργασιών του Λαογραφικού Αρχείου, τον οποίο συνέταξε ο Γεώργιος Μέγας, Διευθυντής του Αρχείου από το 1936.

Το 1966 το Λαογραφικόν Αρχείον, επί διευθύνσεως Γεωργίου Κ. Σπυριδάκη, μετονομάσθηκε σε Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (Ν.Δ. 4545/1966). Με απόφαση της Συγκλήτου της Ακαδημίας Αθηνών το 1967 εγκρίθηκε νέος Κανονισμός Εργασιών του Κέντρου.

Το 1990 με τον νόμο Περί Έρευνας (Ν. 1894/1990) οι Συντάκτες, δηλαδή το επιστημονικό προσωπικό του Κέντρου εντάσσεται σε βαθμίδες Ερευνητών μετά από κρίση. Από το 1996 και εξής με τη βοήθεια ευρωπαϊκών Προγραμμάτων εκσυγχρονίζει τον τρόπο λειτουργίας του και ψηφιοποιεί το πλούσιο αρχειακό υλικό του (χειρόγραφα, έντυπα, φωτογραφίες, μουσικές και κινηματογραφικές καταγραφές, αντικείμενα μουσειακής συλλογής). Το Κέντρο Λαογραφίας αποτελεί κέντρο τεκμηρίωσης του λαϊκού πολιτισμού, φορέα έρευνας και βήμα θεωρητικού και μεθοδολογικού προβληματισμού που απηχεί την πολλαπλότητα της κοινωνικής πραγματικότητας και τις ερευνητικές ιδιαιτερότητες της Ελληνικής Λαογραφίας.

Το αρχείο του περιλαμβάνει πλούσιο πρωτογενές ανέκδοτο και έντυπο λαογραφικό υλικό, μουσικές καταγραφές και ηχογραφήσεις, φωτογραφίες και κινηματογραφήσεις, για όλες τις εκφάνσεις του λαϊκού πολιτισμού ως προς τον πνευματικό και υλικό βίο, το οποίο άρχισε να συγκεντρώνεται από τα τέλη του 19ου αιώνα.

Οι σύγχρονες ερευνητικές συγκυρίες με την προσέγγιση των επιστημονικών πεδίων της Λαογραφίας, της Εθνολογίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, η δυνατότητα συντήρησης και ψηφιοποίησης του πολύτιμου υλικού του με τη βοήθεια ευρωπαϊκών προγραμμάτων, η μεταστέγαση του (2002) στο νεοκλασικό κτήριο το οποίο εξασφάλισε η δωρεά του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη συνέβαλαν στην βελτίωση ερευνητικών δυνατοτήτων του Κέντρου.

Κτήριο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μεταστέγαση του Κέντρου Λαογραφίας κρίθηκε απαραίτητη το 1995 προκειμένου να επιτευχθεί η αναδιοργάνωσή του, ιδιαίτερα με την πραγματοποίηση ευρωπαϊκού Προγράμματος εκσυγχρονισμού του (Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ.). Η διευθύντρια Αικατ. Πολυμέρου-Καμηλάκη εισήγαγε στην Εφορευτική Επιτροπή το θέμα της μεταστέγασης του Κέντρου και τα μέλη της απεφάσισαν ομόφωνα να το προωθήσουν στη Διοίκηση της Ακαδημίας. Με συντονισμένες ενέργειες του τότε Προέδρου της Εφορευτικής Επιτροπής Ακαδημαϊκού M. Παλλαντίου, του επόπτη του Kέντρου Ακαδημαϊκού Παν. Λιγομενίδη, του τότε Προέδρου της Ακαδημίας αειμνήστου Γιάγκου Πεσμαζόγλου και της διευθύντριας, το ΄Ιδρυμα Λίλιαν Βουδούρη με μια γενναία χορηγία εξασφάλισε νέα στέγη για το Κέντρο Λαογραφίας στο νεοκλασικό κτήριο στην οδό Ηπίτου 3. Το κόστος της ανακαίνισης του κτηρίου καλύφθηκε από την Ακαδημία Αθηνών και τη χορηγία της εταιρείας Θεμελιοδομή Α.Ε.

Το Κέντρο Λαογραφίας διαθέτει αρχειακό υλικό και Συλλογές, ανέκδοτο κατά το μεγαλύτερο μέρος τους:

Κύρια είσοδος και επιγραφή του Κέντρου

Αρχείο Χειρογράφων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

To Αρχείο Χειρογράφων αποτελείται από ανέκδοτα κατά κύριο λόγο χειρόγραφα στα οποία περιέχονται πληροφορίες ποικίλης λαογραφικής ύλης. Προέρχονται από επιτόπιες έρευνες των συντακτών – ερευνητών ή εξωτερικών συνεργατών του Κέντρου και φίλων της Λαογραφίας. Τα παλαιότερα χειρόγραφα του Λαογραφικού Αρχείου είναι εκείνα της Ύλης Πολίτου, ορισμένα από τα οποία χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα. Ο εμπλουτισμός του Αρχείου και η επεξεργασία των χειρογράφων του εντάσσονται στο αρχειακό έργο του Κέντρου. Στο πλαίσιο κυρίως ευρωπαϊκών προγραμμάτων (Έργο «Δημιουργία Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης του Λαϊκού Πολιτισμού», Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας», 2004-πραγματοποιήθηκε ψηφιοποίηση των χειρογράφων του Αρχείου).

Εθνική Μουσική Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Λαογραφικό Αρχείο δημιουργήθηκε το Μουσικό Τμήμα στο οποίο έχει συγχωνευθεί από το 1927 η Εθνική Μουσική Συλλογή, ιδρυμένη το 1914 (Νόμος 432) «προς διάσωσιν και περισυλλογήν των ασμάτων, των χορών και των μουσικών οργάνων του ελληνικού λαού».

Το 1939 απέκτησε το απαραίτητο «δια τας φωνοληψίας» μηχάνημα, το οποίο, λόγω των εθνικών περιπετειών και, παρά τις προσπάθειες του τότε Διευθυντή Γεωργίου Μέγα «δια την χρήσιν και την καταγραφήν των δημωδών μελωδιών», χρησιμοποιήθηκε μετά το 1950, όταν το Λαογραφικό Αρχείο απέκτησε ειδικό μουσικό «συντάκτη». Το Κέντρο διαθέτει μουσικές καταγραφές από το 1952 και εξής σε μεγάλο αριθμό ταινιών και κασετών (περίπου 30.000 ώρες), οι οποίες ψηφιοποιούνται σταδιακά στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων αλλά και των τακτικών εργασιών του στον χώρο του Μουσικού Εργαστηρίου «Μενέλαος Παλλάντιος» του Κέντρου. Το 2005 με δωρεά της κ. Ελένης Ντάλα περιήλθε στο Κέντρο η Συλλογή μουσικών καταγραφών σε ογδόντα κυλίνδρους από κερί καθώς και το μοναδικό μουσικό όργανο «Μικρό Παναρμόνιο» του αειμνήστου μουσικοδιδασκάλου Κωνσταντίνου Ψάχου.

Εθνική Δισκοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1966 συγκροτήθηκε στο Κέντρο δια νόμου (4545) η Εθνική Δισκοθήκη, στην οποία κατατίθενται από τις δισκογραφικές εταιρείες δίσκοι δημοτικής και λαϊκής μουσικής. Σήμερα η δισκοθήκη διαθέτει 13.000 περίπου δίσκους βινυλίου εις διπλούν και μεγάλο αριθμό δίσκων πυκνής εγγραφής (CD) και εμπλουτίζεται συνεχώς με νέο υλικό από τις εταιρείες παραγωγής και ιδιώτες.

Μουσειακή Συλλογή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μουσειακή Συλλογή Λαογραφικών Αντικειμένων, η οποία σήμερα αριθμεί περίπου 1200 αντικείμενα, συγκροτήθηκε το 1939. Η Συλλογή αποτελείται από αγροτικά εργαλεία, σκεύη, ενδυμασίες, αντικείμενα κεραμικής, μουσικά όργανα κ.ά. Η συλλογή εμπλουτίστηκε από νέες προσφορές, μεταξύ των οποίων το μοναδικό μουσικό όργανο «μικρό Παναρμόνιο» του Κωνσταντίνου Ψάχου, τα αντικείμενα της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, μέρος των οποίων εκτίθεται στο «Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης»(οικία Αγγελικής Χατζημιχάλη) του Δήμου Αθηναίων και  αντικείμενα της Συλλογής του Εθνολόγου Νίκου Παπαγεωργίου (τάματα, μουσικά όργανα, διακοσμημένα αυγά). Τα αντικείμενα της Μουσειακής Συλλογής καταγράφονται σε ειδικές ηλεκτρονικές Βάσεις Δεδομένων. Έχουν συντηρηθεί και εκτίθενται κατ’ επιλογήν στη μόνιμη έκθεση του κτηρίου του Κέντρου.  

Φωτογραφικό Αρχείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρο διαθέτει πλουσιότατο φωτογραφικό υλικό, του οποίου ο όγκος υπολογίζεται σε 40.000 φωτογραφίες ενταγμένες κατά κύριο λόγο στα χειρόγραφα των συλλογέων και των ερευνητών από τις επιτόπιες έρευνές τους, καθώς και αρνητικά (φιλμς). Το φωτογραφικό αρχείο εμπλουτίζεται συνεχώς από τις αποστολές των ερευνητών, αλλά και αξιόλογες δωρεές, όπως εκείνη της κ. Ελένης-Φαίης Σταμάτη (1.600 φωτογραφίες) και εκείνη του Δημητρίου Καλούσιου (7.000 τεκμήρια σε ψηφιακή μορφή). Στο πλαίσιο ειδικών προγραμμάτων αλλά και των τακτικών εργασιών του Κέντρου πραγματοποιείται η ψηφιοποίηση και ηλεκτρονική αρχειοθέτηση του φωτογραφικού υλικού και η τοποθέτησή του σε ειδικές φωτοθήκες με σκοπό την πλήρη ανάπτυξη του Αρχείου.

Κινηματογραφικό Αρχείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1962 ιδρύθηκε από τον τότε Διευθυντή Γ. Κ. Σπυριδάκη το Τμήμα Κινηματογραφικών Θεμάτων του λαϊκού πολιτισμού, το οποίο στη συνέχεια εμπλούτισε ο ερευνητής Γ. Ν. Αικατερινίδης. Το αρχείο διαθέτει 82 κινηματογραφήσεις λαογραφικών θεμάτων σε ταινίες των 16mm. Από τη δεκαετία του 1980 χρησιμοποιήθηκαν από τους ερευνητές κατά τις επιτόπιες έρευνες βιντεοκάμερες, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 χρησιμοποιούνται ψηφιακές κάμερες διαφόρωντύπων. Οι ταινίες των 16 mm., ψηφιοποιήθηκαν ώστε να βελτιωθεί η πρόσβαση σε αυτές και πολλά δείγματα προβάλλονται σε ειδικό διαδικτυακό ψηφιακό αποθετήριο. Θέματα από το κινηματογραφικό υλικό του Κέντρου έχουν προβληθεί, είτε αυτόνομα είτε ενσωματωμένα σε κινηματογραφικά ντοκιμαντέρ σε πολλές περιστάσεις, από την Ελληνική Τηλεόραση. 

Βιβλιοθήκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του Λαογραφικού Αρχείου άρχισε να συγκροτείται η ειδική λαογραφική Βιβλιοθήκη του. Μεταπολεμικά συστηματοποιήθηκε η οργάνωσή της και εμπλουτίστηκε με βάση κυρίως τα επιστημονικά ενδιαφέροντα και τις ερευνητικές ανάγκες των ερευνητών του. Πρόκειται για μια ειδική επιστημονική, μη δανειστική Βιβλιοθήκη, η οποία είναι πρωτίστως στη διάθεση των ερευνητών του Κέντρου, αλλά και των ειδικών επιστημόνων, μεταπτυχιακών φοιτητών και άλλων μελετητών, που την επισκέπτονται για τις έρευνές τους. Διαθέτει 40.000 και πλέον λήμματα, μεταξύ των οποίων υπάρχουν σπάνιες λαογραφικές και άλλες εκδόσεις του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ού αιώνα.

Η Βιβλιοθήκη εμπλουτίζεται συνεχώς και ενημερώνεται συστηματικά με αγορές και δωρεές βιβλίων, περιοδικών, ανατύπων και άλλων εντύπων, ελληνικών και ξένων. Σήμερα η πρόσβαση στο έντυπο υλικό της βιβλιοθήκης είναι εφικτή και μέσω του ηλεκτρονικού καταλόγου (OPAC) της Ακαδημίας Αθηνών.

Όσον αφορά τα δημοσιεύματα του Κέντρου μεγάλο μέρος τους είναι διαθέσιμα στο σύνολο τους σε ψηφιακή μορφή από το διαδίκτυο. Επίσης στην ιστοσελίδα του Κέντρου Λαογραφίας διατίθενται σε ψηφιακή μορφή σπάνια πλέον λαογραφικά βιβλία και μελέτες.

Ημέρες και ώρες λειτουργίας αναγνωστηρίου: Δευτέρα - Τρίτη – Τετάρτη – Πέμπτη - Παρασκευή, 9.00–14.00. Τηλ.: 210 3664768

e-mail: folklibr@academyofathens.gr

Εκδοτικές σειρές του Κέντρου Λαογραφίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Δημοσιεύματα του Λαογραφικού Αρχείου / Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Πηγές του Λαϊκού Πολιτισμού [Η σειρά αφορά στην δημοσίευση ανέκδοτων χειρογράφων και εγκαινιάσθηκε το 2002]
  • Εκπαιδευτικά Προγράμματα [εγκαινιάσθηκε το 2010]
  • Εκτός σειρών
  • Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου / Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας, τόμοι 1 έως 30 (1939 έως 2003)

Λαογραφικές αποστολές (επιτόπια έρευνα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την καταγραφή των λαογραφικών φαινομένων άρχισε από τα τέλη του 19ου αιώνα ο ιδρυτής της Λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης κυρίως χάρη στο ευρύ δίκτυο συνεργατών (συνήθως επρόκειτο για εκπαιδευτικούς) που είχε αναπτύξει σε όλη την Ελλάδα. Το λαογραφικό υλικό εμπλουτίζεται συνεχώς με τις τακτικές ή «επ’ ευκαιρία» αποστολές των ερευνητών του Κέντρου για επιτόπια έρευνα, με ετήσιους διαγωνισμούς συλλογής υλικού, με ειδικά ερωτηματολόγια αλλά και με προσφορά στοιχείων από φίλους της Λαογραφίας.

Οι ολιγάριθμοι συντάκτες/ερευνητές που προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στο Κέντρο από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα ανταποκρίθηκαν στους πολλαπλούς σκοπούς του, συχνά υπό αντίξοες οικονομικές και υλικοτεχνικές συνθήκες και χωρίς τη βοήθεια εξειδικευμένου προσωπικού και κατέγραψαν τις κατά τόπους εκδηλώσεις του λαϊκού πολιτισμού με συνεντεύξεις, ηχογραφήσεις, φωτογραφήσεις, κινηματογραφήσεις, αποτυπώσεις, συμμετοχική παρατήρηση κ.λπ.

Επιστημονικά Συνέδρια και ημερίδες (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Σεμινάριο με θέμα την άυλη πολιτισμική κληρονομιά,Τρίτη 11 Μαρτίου 2014
  • Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα: «Λαϊκή ιατρική και Ιατρική επιστήμη. Σχέσεις αμφίδρομες», 7-11 Μαρτίου 2012. Τα Πρακτικά υπό έκδοση
  • Επιστημονικό Συνέδριο: Λαϊκός πολιτισμός και έντεχνος λόγος (ποίηση - πεζογραφία - θέατρο), 8-12 Δεκεμβρίου 2010. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου.
  • Ημερίδα «Κωστής Παλαμάς», 16 Δεκεμβρίου 2009. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά της Ημερίδας.
  • «Δημοτική μουσική και σύγχρονη δημιουργία» πραγματοποιήθηκε το τριήμερο 29-31 Μαρτίου 2008 στο Μέγαρο Μουσικής και το θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ. Τα Πρακτικά υπό έκδοση.
  • Διεθνές Συνέδριο "Narratives Across Space and Time: Transmissions and Adaptations" (Οι αφηγήσεις στο χώρο και στο χρόνο: μετάδοση και προσαρμογές) - 15ο Συνέδριο της International Society for Folk Narrative Research, Αθήνα 21-27 Ιουνίου 2009. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου.
  • Σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη και άλλους φορείς πραγματοποιήθηκε Συνέδριο προς τιμήν της αείμνηστης τ. Διευθύντριας του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης Πόπης Ζώρα με θέμα «Λαϊκή τέχνη: νέα ευρήματα-νέες ερμηνείες». Πραγματοποιήθηκε στο Νέο Κτήριο Μουσείου Μπενάκη (2-5 Νοεμβρίου 2006). Εκδόθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου από το Μουσείο Μπενάκη.
  • Κωνσταντίνος Ψάχος, ο μουσικός, ο λόγιος. Ακαδημία Αθηνών, 30 Νοεμβρίου 2007. Η ημερίδα με θέμα: «Κωνσταντίνος Ψάχος: Ο μουσικός - ο λόγιος», η οποία συνοδεύτηκε από την παρουσίαση της δωρεάς προς το Κέντρο του Μικρού Παναρμονίου και των κέρινων κυλίνδρων με μουσικές καταγραφές του Κ. Α. Ψάχου. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά της ημερίδας.
  • Μουσικολογική Σύναξη εις μνήμην Σπυρίδωνος Περιστέρη με θέμα «Οι δύο όψεις της μουσικής μας κληρονομιάς». Mέγαρον Ακαδημίας Αθηνών, Αθήνα, 10-12 Νοεμβρίου 2000. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου.
  • Συμπόσιο «Η ελιά και το λάδι στο χώρο και το χρόνο». Θεοφάνειος Σχολή, Πρέβεζα, 24-26 Νοεμβρίου 2000, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Ίδρυμα «Ακτία Νικόπολις» της Πρέβεζας. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου.
  • Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Η ελιά και το λάδι από την αρχαιότητα έως σήμερα» στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Raphael. Mέγαρον Ακαδημίας Αθηνών, Αθήνα, 1-2 Οκτωβρίου 1999. Εκδόθηκαν τα Πρακτικά του Συνεδρίου.

Μουσεία και εκθέσεις (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών αναπτύσσει μια νέα μουσειακή πολιτική προσφέροντας το επιστημονικό υπόβαθρο και συμμετέχοντας στον σχεδιασμό και τη δημιουργία εξειδικευμένων τοπικών μουσείων στην περιφέρεια στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του για την έρευνα, μελέτη και προβολή του λαϊκού πολιτισμού ακολουθώντας την αρχή της ανταποδοτικότητας προς αυτούς που αποτελούν τη βάση του γνωστικού του αντικείμενου.

  • Μουσείο του Άρτου στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας
  • Μουσείο Ακριτών της Ευρώπης. Το Μουσείο των Ακριτών της Ευρώπης δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού Προγράμματος ΑCRINET από το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών στην Παλαιόχωρα του νομού Χανίων Κρήτης.
  • Έκθεση «Ελαίας εγκώμιον» (2004)
  • Μόνιμη Έκθεση Ενθυμημάτων της πενηντάχρονης πορείας (1962-2012) του Διεθνούς Φεστιβάλ Φολκλόρ Λευκάδας «Τα δώρα του Φεστιβάλ»
  • Μουσείο Καβάλου Λευκάδας
  • Λαογραφικό Μουσείο Αράχωβας

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρο Λαογραφίας στο πλαίσιο της συνεργασίας του με τους εκπαιδευτικούς από την ίδρυσή του έως σήμερα έχει δημιουργήσει και διαθέσει λεπτομερή εγχειρίδια επιτόπιας έρευνας τα οποία έχουν χρησιμοποιήσει ευρύτατα οι εκπαιδευτικοί για τις ανάγκες τους. Επίσης έχει δημιουργήσει ψηφιακές εκπαιδευτικές εφαρμογές και ειδικά εκπαιδευτικά βιβλία με λαογραφική θεματολογία.

Σύλλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών στο πλαίσιο των γενικότερων ενδιαφερόντων του για τους φορείς του λαϊκού πολιτισμού, έχει δημιουργήσει βάση δεδομένων σχετικά με τα πατριδοτοπικά-λαογραφικά σωματεία (συλλόγους, εταιρείες, ομοσπονδίες κ.λπ.) που δραστηριοποιούνται σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Σκοπός της δημιουργίας της βάσης είναι να εμπλουτισθεί και να είναι προσβάσιμη στο ευρύτερο κοινό μέσω της ιστοσελίδας του Κέντρου.

Παραπομπές - σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Polymerou-Kamilaki, Aikaterini; Karamanes, Evangelos (November 2014). «National Ethnology Reports - Greece». Sief news 12 (2): 12-17. ISSN 3607 2213 3607. http://www.siefhome.org/downloads/newsletters/sief_news_2014_v2.pdf. 
  2. ↑ Νόμος 1304, Φ.Ε.Κ. Α΄, αρ. 85/18-4-1918
  1. ↑ Νόμος 1304, Φ.Ε.Κ. Α΄, αρ. 85/18-4-1918
  2. ↑ Νικόλαος Γ. Πολίτης
  3. ↑ Νόμος
  4. ↑ 4398/29. Φ.Ε.Κ. 308, αρ. Α΄, 18-3-1926.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών, 1-88 (1926-2013).
  • Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου /Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, τόμ. 1-33 (1939 κ.ε.).
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας: Ιστορικό, Προγράμματα Ανάπτυξης, Εκσυγχρονισμός, (3η έκδοση αναθεωρημένη, Αθήνα 2006 [Κείμενα: Αικ. Πολυμέρου – Καμηλάκη, Επιμέλεια: Ε. Καραμανές]).
  • Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη, Ανάπτυξη Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης του Λαϊκού Πολιτισμού στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας», Αθήνα 2008, σ. 24.
  • Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης και το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας – Πρακτικά Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου (Μέγαρον Ακαδημίας Αθηνών, 4-7 Δεκεμβρίου 2003), Αικατερίνη Πολυμέρου-Καμηλάκη (γεν. επιμ.), Παρασκευάς Ποτηρόπουλος (επιμ. ύλης), Παναγιώτης Καμηλάκης (επιστ.-φιλολογ. επιμ.), Δημοσιεύματα του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών αρ. 23, Αθήνα 2012, σ. 1192 [τόμ. Α, σ. 1-646, τόμ. Β΄, σ. 647-1192]
  • Aikaterini Polymerou-Kamilaki, Evangelos Karamanes, «National Ethnology Reports. Folklore Studies in Greece», International Society for Ethnology and Folklore Newsletter, November 2014, vol. 12, no 2, σ. 12-16.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κέντρον_Ερεύνης_της_Ελληνικής_Λαογραφίας_της_Ακαδημίας_Αθηνών&oldid=8995725"