Κάστρο του Ω-Κενιγκσμπούρ
| Κάστρο του Ω-Κενιγκσμπούρ | |
|---|---|
 Το κάστρο δεσπόζει στην πεδιάδα της Αλσατίας | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Είδος | Κάστρο |
| Διεύθυνση | Koenigsburg |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | Γαλλία 48°14′58″N 7°20′39″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ορσβιλέρ[1] και Σελεστά |
| Χώρα | Γαλλία |
| Έναρξη κατασκευής | 1114 |
| Ιδιοκτήτης | Νομός Κάτω Ρήνος |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1862)[1], πρόσθετος κατάλογος ιστορικών μνημείο της Γαλλίας (από 1991)[1] και κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1993)[1] |
| Ιστότοπος | |
| https://www.haut-koenigsbourg.fr/en/ | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το κάστρο του Ω-Κενιγκσμπούρ (γαλλικά: Haut-Koenigsbourg) είναι αλσατικό κάστρο του 12ου αιώνα. Το κάστρο βρίσκεται στη γαλλική πόλη Ορσβιλέρ στο νομό του Κάτω Ρήνου στην περιοχή Γκραντ Εστ, στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της Αλσατίας. Το όνομα του κάστρου προέρχεται από την προσαρμογή του γερμανικού ονόματος Hochkönigsburg το οποίο μεταφράζεται ως «Ψηλό κάστρο του βασιλιά».
Βρίσκεται στα Βόσγια όρη, δυτικά του Σελεστά, σε μια στρατηγική περιοχή πάνω σε βραχώδη ακρόπολη με θέα στην πεδιάδα του Ρήνου. Ανακατασκευάστηκε τον 15ο αιώνα και χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό από τον Μεσαίωνα μέχρι τον Τριακονταετή Πόλεμο, οπότε και εγκαταλείφθηκε. Από το 1900 έως το 1908 ανοικοδομήθηκε μετά από εντολή του Γουλιέλμου Β΄. Σήμερα είναι σημαντικός τουριστικός χώρος, προσελκύοντας περισσότερους από 500.000 επισκέπτες τον χρόνο.
Βρίσκεται στη διαδρομή του Δρόμου του κρασιού της Αλσατίας.
Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κάστρο είναι κτισμένο σε υψόμετρο 757 μέτρων και βρίσκεται:
- 12 χλμ. δυτικά του Σελεστά, από όπου είναι ορατό.
- 26 χλμ. βόρεια του Κολμάρ.
- 55 χλμ. νότια του Στρασβούργου.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το ύψωμα όπου είναι χτισμένο το κάστρο αναφέρεται για πρώτη φορά ως Στάουφενμπεργκ σε μια πράξη του 774 που εκδόθηκε από τον Φράγκο βασιλιά Καρλομάγνο. Και πάλι αναφέρθηκε το 854, τότε ήταν ιδιοκτησία της γαλλικής Βασιλικής Σαιν-Ντενί και τοποθεσία ενός μοναστηριού.
Μεσαίωνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς χτίστηκε το πρώτο κάστρο. Ωστόσο, ένα κάστρο Στάουφεν (Burg Staufen) αναφέρεται το 1147, όταν οι μοναχοί παραπονέθηκαν στον βασιλιά Λουδοβίκο Ζ´ της Γαλλίας για την παράνομη κατασκευή του από τον δούκα του Οίκου των Χοενστάουφεν Φρειδερίκο Β΄ της Σουαβίας. Το 1192 το κάστρο ονομαζόταν Kinzburg (Königsburg, «Το κάστρο του βασιλιά»).
Στις αρχές του 13ου αιώνα, το οχυρό πέρασε από τον Οίκο των Χοενστάουφεν στους δούκες της Λωρραίνης, οι οποίοι το παραχώρησαν στον τοπικό οίκο των Ράτσαμχαουζεν και στους άρχοντες του Χόενσταϊν, οι οποίοι κατείχαν το κάστρο μέχρι τον 15ο αιώνα. Καθώς οι Χόενσταϊν επέτρεψαν σε κάποιους βαρόνους ληστές να χρησιμοποιήσουν το κάστρο ως κρησφύγετο, η συμπεριφορά τους άρχισε να εξαγριώνει τους γειτονικούς κυβερνήτες. Έτσι το 1454 κατελήφθη από τον Εκλέκτορα του Παλατινάτου Φρειδερίκο Α΄ και το 1462 καταστράφηκε από τις ενοποιημένες δυνάμεις των πόλεων Κολμάρ, Στρασβούργο και Βασιλεία.
Το 1479 ο Αψβούργος αυτοκράτορας Φρειδερίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παραχώρησε τα ερείπια του κάστρου στους κόμητες του Τίερσταϊν, οι οποίοι το ξαναέκτισαν με ένα αμυντικό σύστημα προσαρμοσμένο στο νέο πυροβολικό της εποχής. Όταν το 1517 πέθανε ο τελευταίος Τίερσταϊν, το κάστρο επέστρεψε στην κατοχή του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού Α'. Το 1633, κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου, κατά τον οποίο οι Καθολικοί πολέμησαν τους Προτεστάντες, το αυτοκρατορικό κάστρο πολιορκήθηκε από τις προτεσταντικές σουηδικές δυνάμεις. Μετά από πολιορκία 52 ημερών, το κάστρο κάηκε και λεηλατήθηκε από τα σουηδικά στρατεύματα. Για αρκετές εκατοντάδες χρόνια δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε. Διάφοροι ρομαντικοί ποιητές και καλλιτέχνες εμπνεύστηκαν από το ερειπωμένο κάστρο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Ανακαίνιση του 19ου αιώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1862 κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας, τα ερείπια του κάστρου καταχωρήθηκαν ως ιστορικό μνημείο και αγοράστηκαν από την κοινότητα Σελεστά τρία χρόνια αργότερα. Μετά τον Γαλλο-Πρωσικό πόλεμο του 1870-1871 η περιοχή ενσωματώθηκε στη γερμανική αυτοκρατορική επικράτεια και το 1899 οι πολίτες χορήγησαν αυτό που έμεινε από το κάστρο στον Γερμανό αυτοκράτορα Γουλιέλμο Β΄. Ο Γουλιέλμος θέλησε να δημιουργήσει ένα κάστρο αντάξιο της λάμψης της Αλσατίας κατά τον Μεσαίωνα και γενικότερα αντάξιο του γερμανικού πολιτισμού. Έλπιζε επίσης ότι η αποκατάσταση θα ενίσχυε τον δεσμό των Αλσατιανών με τη Γερμανία, καθώς μόλις πρόσφατα είχαν ενσωματωθεί στη νεοσυσταθείσα Γερμανική Αυτοκρατορία. Οι εργασίες διήρκεσαν από το 1900 έως το 1908. Στις 13 Μαΐου 1908 το ανακαινισμένο κάστρο εγκαινιάστηκε παρουσία του αυτοκράτορα, σε μια περίλαμπρη τελετή, κάτω από καταρρακτώδη βροχή.
.jpg)
Ο στόχος ήταν να ανοικοδομηθεί το κάστρο όσο το δυνατόν αυθεντικότερα, όπως ήταν την παραμονή του Τριακονταετούς Πολέμου. Στηρίχθηκαν σε μεγάλο βαθμό σε ιστορικά στοιχεία, αλλά, καθώς δεν υπήρχαν πολλές πληροφορίες, έπρεπε να αυτοσχεδιάσουν σε ορισμένα τμήματα του οχυρού. Για παράδειγμα, το ακροπύργιο [2]θεωρείται πλέον ότι είναι περίπου 14 μέτρα πιο ψηλό. Ο Γουλιέλμος Β', ο οποίος επισκέπτονταν τακτικά το εργοτάξιο μέσω ενός ειδικά χτισμένου σιδηροδρομικού σταθμού στην κοντινή κοινότητα Σαιν-Ιππολύτ, ενθάρρυνε επίσης ορισμένες τροποποιήσεις που τόνισαν μια ρομαντική νοσταλγία για τον γερμανικό πολιτισμό. Για παράδειγμα, η κύρια αίθουσα τραπεζαρίας έχει υψηλότερη οροφή από πριν και τονίστηκαν ιδιαίτερα οι δεσμοί μεταξύ του Οίκου των Χοεντσόλερν και του Οίκου των Αψβούργων. Ο αυτοκράτορας ήθελε να νομιμοποιήσει τους Χοεντσόλερν ως επί κεφαλής της Γερμανικής Αυτοκρατορίας και να ισχυροποιήσει τον εαυτό του ως άξιο κληρονόμο των Χόενσταουφεν και των Αψβούργων.
.JPG)
Το κάστρο σήμερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το 1919 το κάστρο περιήλθε στην κατοχή του γαλλικού κράτους με την επιστροφή της Αλσατίας-Λωρραίνης, σύμφωνα με το άρθρο 56 της Συνθήκης των Βερσαλλιών.
Έχει καταχωρηθεί από το 1862 και ταξινομήθηκε το 1993 ως ιστορικό μνημείο από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού. Το 2007, η κυριότητα μεταβιβάστηκε στο νομό του Κάτω Ρήνου.[3] Σήμερα, είναι ένα από τα πιο διάσημα τουριστικά αξιοθέατα της περιοχής.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Château du Haut-Koenigsbourg στο Wikimedia Commons- Η ιστοσελίδα του κάστρου Αρχειοθετήθηκε 2019-11-05 στο Wayback Machine. (Αγγλικά), (Γαλλικά)
|