Κάστρο του Υμηττού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°57′25″N 23°44′43″E / 37.956837°N 23.745226°E / 37.956837; 23.745226

Κάστρο του Υμηττού
YMITTOS-1944.png
Το κτήριο όπως ήταν μετά την μάχη
Γενικές πληροφορίες
ΕίδοςΒιβλιοθήκη[2]
ΔιεύθυνσηΑγραίων 47,[1] Υμηττός
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°57′25″N 23°44′43″E
ΤοποθεσίαΑθήνα
ΧώραΕλλάδα

Το Κάστρο του Υμηττού είναι ένα ιστορικό κτήριο της Αθήνας στο δήμο Υμηττού, όπου στις 28 Απριλίου 1944 τρία μέλη της ΕΠΟΝ σκοτώθηκαν έπειτα από μάχη με τάγμα 200 στρατιωτών της Βέρμαχτ και των Ταγμάτων Ασφαλείας. Η ονομασία του κτηρίου όπου έπεσαν οι Δημήτρης Αυγέρης, Κωνσταντίνος Φολτόπουλος και Θάνος Κιοκμενίδης, προέρχεται από ποίημα της Σοφίας Μαυροειδή-Παπαδάκη. Η μάχη αυτής της Εθνικής Αντίστασης έγινε μόλις έξι μήνες πριν την απελευθέρωση της Ελλάδας στις 12 Οκτωβρίου 1944.

Η μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τις αρχές του 1944, οι ομάδες πόλης του ΕΛΑΣ έλεγχαν ουσιαστικά τα προάστια της Αθήνας. Οι κατοχικές δυνάμεις επέδραμαν στα προάστια συνήθως στη διάρκεια της ημέρας και μετά αποσύρονταν στα στρατόπεδά τους.[3]

Στις 28 Απριλίου του 1944 τα στρατεύματα κατοχής έκαναν μια επιδρομή στον Υμηττό, μια συνοικία που ιδρύθηκε το 1924 από Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας. Ο κύριος σκοπός της επιδρομής ήταν μια αποθήκη όπλων και πυρομαχικών σε ένα σπιτάκι του Υμηττού το οποίο ήταν μια από τις δυο μεγάλες αποθήκες του 2ου τάγματος Βύρωνα-Γούβας του ΕΛΑΣ. Περιτριγυρισμένοι από μονάδες του μηχανοκίνητου, των Ευζώνων καθώς και από μικρή δύναμη Γερμανών είχε μπλοκάρει τρεις νέους μέλη του ΕΛΑΣ, ο διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρης και οι μαχητές Φολτόπουλος Κωνσταντίνος και Κιοκμενίδης Θάνος δεν παραδόθηκαν και δώσανε την μάχη. Η μάχη κράτησε 7 ώρες και οι τρεις υπερασπιστές πέσαν μέχρι τον τελευταίο. Οι πολιορκητές μετά τη μάχη μάζεψαν τα σώματα των υπερασπιστών και τους νεκρούς τους και αποσύρθηκαν.

Εκείνο το σπιτάκι ονομάστηκε Κάστρο και «Φρούριο των ηρώων» και οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι του γέμισαν συνθήματα:

Διαβάτη που περνάς από το σπίτι των τριών ηρώων του Υμηττού, γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σου κι ορκίσου εκδίκηση.

Στην ημερήσια διαταγή της, η Διοίκηση του Α' Σώματος Στρατού του ΕΛΑΣ θα γράψει για το κατόρθωμα των τριών Επονιτών ηρώων:

[...]ούτω ο διμοιρίτης Αυγέρης Δημήτριος και οι μαχηταί Φολτόπουλος Κωνσταντίνος και Κιοκμενίδης Αθανάσιος την 28/4/1944 εκεί εις τον οικίσκον του Υμηττού έστησαν λαμπρόν ηρώον Δόξης... Το ολοκαύτωμα των αξίων και υπέροχων αυτών μαχητών του ΕΛΑΣ των Αθηνών, πυρσός πατριωτισμού, πυρπολεί τας ψυχάς μας τας ημέρας αυτάς... Αιωνία η μνήμη των τριών ανδρείων[...]

Μνήμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχει το ποίημα της Σοφίας Μαυροειδή-Παπαδάκη, η οποία έγραψε και τον ύμνο του ΕΛΑΣ[4].

Ο Δήμος Δάφνης–Υμηττού τιμά κάθε χρόνο τους τρεις πεσόντες με εκδήλωση στην Πλατεία Υμηττού και πορεία στο Κάστρο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]