Κάρολος Σόμερσετ, 4ος δούκας του Μπωφόρ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κάρολος Σόμερσετ, 4ος δούκας του Μπωφόρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12 Σεπτεμβρίου 1709[1] |
| Θάνατος | 28 Οκτωβρίου 1756[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελίζαμπεθ Σόμερσετ, δούκισσα του Μπωφόρ (από 1740)[2][3] |
| Τέκνα | Χένρι Σόμερσετ, 5ος δούκας του Μπωφόρ[2] Mary Manners, Duchess of Rutland[4][2] Lady Anne Somerset[4][2] Lady Elizabeth Somerset[4] Lady Rachel Somerset[4] Henrietta Somerset[4][2] |
| Γονείς | Χένρι Σόμερσετ, 2ος δούκας του Μπωφόρ[2] και Rachel Noel[4][2] |
| Αδέλφια | Χένρι Σκουνταμόρ, 3ος δούκας του Μπωφόρ |
| Οικογένεια | Οίκος των Μπωφόρ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της 7ης βουλευτικής περιόδου της Μεγάλης Βρετανίας μέλος της 8ης βουλευτικής περιόδου της Μεγάλης Βρετανίας μέλος της 6ης βουλευτικής περιόδου της Μεγάλης Βρετανίας μέλος της 9ης βουλευτικής περιόδου της Μεγάλης Βρετανίας |
Ο Κάρολος Σόμερσετ, 4ος δούκας του Μποφώρ (12 Σεπτεμβρίου 1709 - 28 Οκτωβρίου 1756) Άγγλος ευγενής και 4ος Δούκας του Μπωφόρ ήταν μικρότερος γιος του Χένρι Σόμερσετ, 2ου δούκα του Μπωφόρ και της δεύτερης συζύγου του Ραχήλ Νοέλ. Εκπαιδεύτηκε στην Σχολή του Γουίντσεστερ και αποφοίτησε από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο της Οξφόρδης (1727). Ο Κάρολος Σόμερσετ όπως και ο μεγαλύτερος αδελφός του Χένρι Σκουνταμόρ, 3ος δούκας του Μπωφόρ ήταν φανατικοί και ακλόνητοι Ιακωβίτες.[5] Εξελέγη μέλος του Κοινοβουλίου στην οικογενειακή έδρα της Μονμουθσάιρ (1731), την επόμενη φορά εξελέγη στο Μόνμουθ που παρέμεινε μέχρι τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του τον Φεβρουάριο του 1745 που τον διαδέχθηκε ως 4ος δούκας του Μπωφόρ.
Οπαδός του Τόρις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σόμερσετ υποστήριξε στο Κοινοβούλιο την παραδοσιακή γραμμή των Τόρις και ψήφισε εναντίον του αποκλεισμού της Πράξης των Δοκιμών, αυτό δείχνει την πολυπλοκότητα του Ιακωβιτισμού που αν και αντί - Καθολικοί υποστήριζαν μορφή Καθολικής μοναρχίας. Την εποχή εκείνη κυριαρχούσαν οι Ουίγοι υπό την ηγεσία του Ρομπέρ Ουάλπολ (1676 - 1745) ενώ οι Τόρις είχαν αποκλειστεί, τον Φεβρουάριο του 1742 ο Ουάλπολ διώχθηκε από μια συνωμοσία στην οποία συμμετείχαν οι Τόρις, ο Πάτρικ Ουίγκς που ήταν αντίθετος στην εξωτερική πολιτική και μια μερίδα νεαρών οπαδών του Φρειδερίκου, πρίγκιπα της Ουαλίας με σημαντικότερο τον Γουίλιαμ Πίτ. Μπροστά στην οργή των συμμάχων των Τόρις o Πάτρικ Ουίγκς συνομίλησε με τους Ουίγους συναδέλφους του και το 1744 ο κόμης του Γκάγουερ , αρχηγός των Τόρις μπήκε στην Κυβέρνηση του Μπρόαμ Μπόττομ.
Η νέα κυβέρνηση εξακολουθούσε να τον αγνοεί, του συμπεριφερόταν σαν αρχηγό των Τόρις χωρίς να τον υπολογίζει στην λήψη αποφάσεων. Ο 3ος δούκας του Μπωφόρ αδελφός του Καρόλου Σόμερσετ ζήτησε βοήθεια από την Γαλλική κυβέρνηση για την εισβολή και την αποκατάσταση των Στιούαρτ , ο ίδιος ο Σόμερσετ και σαν δούκας αργότερα δήλωσε την υποστήριξη του στους Γάλλους και τους ζήτησε τον Αύγουστο του 1745 στρατιωτική βοήθεια. Ο Σιμόν Φρέιζερ που συμμετείχε σε μια εξέγερση 45 ευγενών και αργότερα εκτελέστηκε δήλωσε ότι "αν δεν του είχε προσφέρει ο Μπωφόρ 12.000 δολάρια δεν θα έκανε τίποτα".[6] Οι αριστοκράτες ήταν οπαδοί των Ιακωβιτιστών γι'αυτό δεν ανέλαβαν δράση εναντίον των Μπωφόρ.
Σύγκρουση του Γεωργίου Β΄ με τον γιο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι περίπλοκες πολιτικές σχέσεις τον 18ο αιώνα έφεραν την εχθρότητα ανάμεσα στα μέλη του Οίκου του Αννόβερου, ο Γεώργιος Β΄ της Μεγάλης Βρετανίας υποστήριζε τους Ουίγους ενώ ο γιος του Φρειδερίκος, Πρίγκιπας της Ουαλίας τους Τόρις όπως πολλοί από τους Ιακωβίτες. Το πρόγραμμα του πρίγκιπα ήταν πιο αποτελεσματικό στην αλλαγή των κατεστημένων θεσμών και ο Μπωφόρ αποφάσισε τον Μάιο του 1749 να τον υποστηρίξει, ο Χόρας Ουάλπολ (1717 - 1797) καταγράφει την παρουσία του σε μια συνάντηση "ανάμεσα στον πρίγκιπα και τους Ιακωβίτες". Τον Σεπτέμβριο του 1750 ο Μπωφόρ και ο λόρδος του Γουέστμορλαντ ήταν πρόεδροι σε μια συνάντηση Άγγλων Ιακωβιτών που έγινε με την ευκαιρία της μυστικής επίσκεψης του Καρόλου Στιούαρτ στο Λονδίνο, ήταν μια από τις τελευταίες κινήσεις των Ιακωβιτών. Ο Κάρολος Σόμερσετ πέθανε στις 28 Οκτωβρίου 1756 και τάφηκε στον οικογενειακό θόλο στο Μπάντμιντον στο Γκλόστερσαιρ. Μια σύγχρονη επιγραφή γράφει "ήταν ένας άνθρωπος πνευματώδης και δραστήριος, δεν είχε ηθικούς φραγμούς αλλά και οι πολιτικές του ικανότητες ήταν περιορισμένες".
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε στις 1 Μαΐου 1740 την Ελισάβετ Μπέρκλεϋ (πέθανε στις Απριλίου 1799), αδελφή του Νόρμπορν Μπέρκλεϋ 4ου βαρόνου του Μποτετούρτ, μαζί της απέκτησε :
- Λαίδη Άννα Σόμερσετ (11 Μαρτίου 1741 - 18 Μαίου 1763), παντρεύτηκε τον Κάρολο Κόμπτον, 7ο κόμη του Νορθάμπτον (13 Σεπτεμβρίου 1759)
- Λαίδη Ελισάβετ Σόμερσετ (12 Μαρτίου 1742 - 7 Μαίου 1760)
- Χένρι Σόμερσετ, 5ος δούκας του Μπωφόρ
- Λαίδη Ραχήλ Σόμερσετ (1746 - 1747)
- Λαίδη Ενριέττα Σόμερσετ (26 Απριλίου 1748 - 24 Ιουλίου 1770), παντρεύτηκε τον Σερ Ουάτκιν Γουίλιαμς Γουίν, 4ο βαρονέτο (6 Απριλίου 1769)
- Λαίδη Μαρία Ισαβέλα Σόμερσετ (1 Αυγούστου 1756 - 2 Σεπτεμβρίου 1831), παντρεύτηκε (26 Δεκεμβρίου 1775) τον Κάρολο Μάννερς, 4ο δούκα του Ράτλαντ
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p1379.htm#i13783. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 «Kindred Britain»
- ↑ p1379.htm#i13783. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Walpole, Horace (1833). Letters to Sir Horace Mann. 28027933: G Dearborn. pp. 29th March 1745.
- ↑ Murray, John (1898). Memorials of John Murray of Broughton. University Press for the Scottish History Society.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Murray, John (1898). Memorials of John Murray of Broughton. University Press for the Scottish History Society.
- Walpole, Horace (1833). Letters to Sir Horace Mann. 28027933: G Dearborn.
.svg)
|