Κάρολος Λουδοβίκος των Βουρβόνων της Πάρμας

Κάρολος Λουδοβίκος των Βουρβόνων της Πάρμας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Carlo II di Parma (Ιταλικά)
Γέννηση	22  Δεκεμβρίου 1799 Μαδρίτη
Θάνατος	16  Απριλίου 1883 Νίκαια
Τόπος ταφής	Villa Borbone (Viareggio)
Χώρα πολιτογράφησης	Ισπανία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρία Τερέζα της Σαβοΐας
Τέκνα	Κάρολος Γ΄ της Πάρμας
Γονείς	Λουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας και Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας
Αδέλφια	Πριγκίπισσα Μαρία Λουίζα Καρλότα της Πάρμα
Οικογένεια	Οίκος των Βουρβόνων-Πάρμας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Βασιλιάς της Ιταλίας
Βραβεύσεις	Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος Τάγμα του Ευαγγελισμού Τάγμα του Αγίου Ιανουάριου Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος Λουδοβίκος των Βουρβόνων της Πάρμας (22 Δεκεμβρίου 1799 - 16 Απριλίου 1883) ήταν βασιλιάς της Ετρουρίας με την επωνυμία Λουδοβίκος Β΄ (1803 - 1807), δούκας της Λούκα (1824 - 1847) και δούκας της Πάρμα (1847 - 1848).

Βιογραφία

Γεννημένος στην Μαδρίτη, ήταν μοναδικός γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου πρίγκηπα της Πιατσέντζας και της Μαρίας Λουίζας της Ισπανίας, κόρης του βασιλιά Καρόλου Δ΄.

Παραχωρήθηκε στον πατέρα του από τον Ναπολέοντα Α΄ το βασίλειο της Ετρουρίας (1801) και αμέσως ορίσθηκε διάδοχος. Μετά τον θάνατο του (1803), τον διαδέχθηκε στο ίδιο βασίλειο υπό την επίβλεψη της μητέρας του, Μαρίας Λουίζας. Ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης διέλυσε (1807) το βασίλειο της Ετρουρίας πριν αυτός προλάβει να ενηλικιωθεί, ώστε να αναλάβει επίσημα βασιλιάς.

Τους κάλεσε με την μητέρα του στο Παρίσι και προκειμένου να τους αποζημιώσει τους πρότεινε το βασίλειο της Λουζιτανίας στην βόρεια Ισπανία, κάτι που ποτέ δεν έγινε λόγω της χειροτέρευσης των σχέσεων του με τους Βουρβόνους της Ισπανίας.

Μετά την πτώση του Ναπολέοντα (1815), δεν επανήλθε ο Οίκος των Βουρβόνων στο νόμιμο σε αυτόν. Το βασίλειο της Πάρμας δόθηκε στην αυτοκράτειρα Μαρία Λουίζα. Το Συμβούλιο της Βιέννης έδωσε το δουκάτο της Λούκα στην μητέρα του, με τον όρο ότι θα την διαδεχθεί ο ίδιος σαν δούκας μόνο μετά τον θάνατο της. Πήρε και τα δικαιώματα διαδοχής του δουκάτου της Πάρμας μετά τον θάνατο της Μαρίας Λουίζας.

Νυμφεύτηκε (1820) τη Μαρία-Τερέζα της Σαβοΐας (1803 - 1879), κόρη του βασιλιά της Σαρδηνίας Βίκτωρα Εμμανουήλ Α΄, με μόνο παιδί που επέζησε τον Κάρολο Γ΄ της Πάρμας.

Οι σχέσεις του ζεύγους δεν ήταν καθόλου καλές και σχεδόν όλο το διάστημα της ζωής τους ζούσαν μακριά ο ένας από τον άλλον. Το 1824 απεβίωσε η μητέρα του και έτσι έλαβε το δουκάτο της Λούκα ως Κάρολος Α΄. Το μεγαλύτερο διάστημα ήταν μακριά αφήνοντας την διακυβέρνηση του στον Ασκάνιο Μάνσι. Ταξίδεψε σε Ιταλία (1824 - 1827) και σε Γερμανία (1827 - 1833). Μόνο μετά άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για τις κρατικές υποθέσεις του.

Αναγνώρισε τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Φίλιππο που είχε ανέβει στον Γαλλικό θρόνο μετά την Ιουλιανή επανάσταση (1830), ενώ στην Ισπανία υποστήριξε τους Καρλιστές.

Το 1847 απεβίωσε η αυτοκράτειρα Μαρία-Λουίζα και την διαδέχθηκε σαν δούκας της Πάρμας σύμφωνα με την κληρονομική συμφωνία. Την αμέσως επόμενη χρονιά όμως ξέσπασε λαϊκή επανάσταση στην Πάρμα, ακολουθώντας τα επαναστατικά κινήματα στα περισσότερα βασίλεια της Ευρώπης. Ο Κάρολος Λουδοβίκος αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του και κατέφυγε στην Γαλλία, όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του με τον τίτλο του κόμη του Βιλλαφράνκα.