Κάρολος Β΄ της Πάρμας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος Β΄ της Πάρμας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Carlo II di Parma (Ιταλικά)
Γέννηση22  Δεκεμβρίου 1799[1][2]
Μαδρίτη
Θάνατος16  Απριλίου 1883[1]
Νίκαια
Τόπος ταφήςTenuta Reale
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία Τερέζα της Σαβοΐας (1820–άγνωστη τιμή)[4]
ΤέκναΚάρολος Γ΄ της Πάρμας
Luisa di Borbone, Principessa di Parma[5]
ΓονείςΛουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας και Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας
ΑδέλφιαΜαρία Λουίζα των Βουρβόνων-Πάρμας
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων-Πάρμας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ιταλίας
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
Τάγμα του Ευαγγελισμού
Τάγμα του Αγίου Ιανουάριου
Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
Τάγμα του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας[6]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος Β΄ των Βουρβόνωνω-Πάρμας (ιταλ. Carlo II di Borbone-Parma, 22 Δεκεμβρίου 1799 - 16 Απριλίου 1883) ήταν βασιλιάς της Ετρουρίας με την επωνυμία Λουδοβίκος Β΄ (1803 - 1807), δούκας της Λούκκα (1824 - 1847) και δούκας της Πάρμα (1847 - 1848).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κάρολος Λουδοβίκος Φερδινάνδος γεννήθηκε στη Μαδρίτη και ήταν το πρώτο παιδί και ο μοναδικός γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου Α΄ της Ετρουρίας και της Μαρίας Λουίζας των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρης του Καρόλου Δ΄ της Ισπανίας.

Παραχωρήθηκε στον πατέρα του, από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, το βασίλειο της Ετρουρίας (1801) και αμέσως ορίσθηκε διάδοχος. Μετά τον θάνατο εκείνου (1803), τον διαδέχθηκε στο ίδιο βασίλειο υπό την επίβλεψη της μητέρας του, Μαρίας Λουίζας. Ο Βοναπάρτης διέλυσε (1807) το βασίλειο της Ετρουρίας, πριν ο Κάρολος Λουδοβίκος προλάβει να ενηλικιωθεί, ώστε να αναλάβει επίσημα βασιλιάς.

Ο Κάρολος Λουδοβίκος.

Ο Ναπολέων κάλεσε τον Κάρολο Λουδοβίκο με τη μητέρα του στο Παρίσι και, προκειμένου να τους αποζημιώσει, τους πρότεινε το βασίλειο της Λουζιτανίας στη βόρεια Ισπανία, κάτι που ποτέ δεν έγινε λόγω της χειροτέρευσης των σχέσεών του με τους Βουρβόνους της Ισπανίας.

Μετά την πτώση του Ναπολέοντα (1815), ο Οίκος των Βουρβόνων-Πάρμα δεν αποκαταστάθηκε στο δουκάτο της Πάρμα. Αυτό δόθηκε στην αυτοκράτειρα Μαρία Λουίζα. Το Συνέδριο της Βιέννης αποζημίωσε τους Βουρβώνους-Πάρμα με το δουκάτο της Λούκκα, που δόθηκε στη μητέρα του, με τον Κάρολο Λουδοβίκο ως διάδοχο, που έφερε τον τίτλο του πρίγκιπα της Λούκκα. Οι Σύνεδροι τού υποσχέθηκαν το δικαίωμα διαδοχής στο δουκάτο της Πάρμας μετά το θάνατο της Μαρίας Λουίζας της Αυστρίας.

Νυμφεύτηκε (1820) τη Μαρία Θηρεσία της Σαβοΐας (1803 - 1879), κόρη του Βίκτωρα Εμμανουήλ Α΄ της Σαρδηνίας. Απέκτησαν δύο παιδιά, εκ των οποίο επέζησε μόνο ο γιος τους,Κάρολος.

Οι σχέσεις τού ζεύγους δεν ήταν καθόλου καλές και σχεδόν όλο το διάστημα της ζωής τους ζούσαν μακριά ο ένας από τον άλλον. Το 1824 απεβίωσε η μητέρα του και έτσι έλαβε το δουκάτο της Λούκκα ως Κάρολος Α΄. Το μεγαλύτερο διάστημα ήταν μακριά, αφήνοντας τη διακυβέρνηση του στον Ασκάνιο Μάνσι. Ταξίδεψε στην Ιταλία (1824 - 1827) και στη Γερμανία (1827 - 1833). Μόνο μετά άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για τις κρατικές υποθέσεις του.

Αναγνώρισε τον Λουδοβίκο Φίλιππο της Γαλλίας, που είχε ανέβει στον γαλλικό θρόνο μετά την Ιουλιανή Επανάσταση (1830), ενώ στην Ισπανία υποστήριξε τους Καρλιστές.

Ο Κάρολος Λουδοβίκος το 1850.

Το 1847 απεβίωσε η αυτοκράτειρα Μαρία Λουίζα και τη διαδέχθηκε σαν δούκας της Πάρμα σύμφωνα με τη συμφωνία διαδοχής. Την αμέσως επόμενη χρονιά όμως ξέσπασε λαϊκή επανάσταση στην Πάρμα, ακολουθώντας τα επαναστατικά κινήματα στα περισσότερα βασίλεια της Ευρώπης. Ο Κάρολος Λουδοβίκος αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του και κατέφυγε στη Γαλλία, όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του με τον τίτλο του κόμη της Βιλλαφράνκα.

Πέθανε στη Νίκαια το 1883 σε ηλικία 83 ετών και ενταφιάστηκε στη Βασιλική Έπαυλη του Βουρβόνων-Πάρμα στο Βιαρέτζο.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1820 τη Μαρία Θηρεσία της Σαβοΐας, κόρη του Βίκτωρα Εμμανουήλ Α΄ της Σαρδηνίας, και είχε τέκνα:

  • Λουίζα Φραγκίσκη ντι Πάολα Θηρεσία Μαρία Άννα Κλοτίλδη Βεατρίκη (1821 - 1823).
  • Κάρολος Γ΄ (1823 - 1854), Δούκας της Πάρμα.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Φίλιππος Α΄ της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
4. Φερδινάνδος της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας
 
 
 
 
 
 
 
2. Λουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Φραγκίσκος Α΄ της Αυστρίας & Γερμανίας
 
 
 
 
 
 
 
5. Αρχιδούκισσα Μαρία Αμαλία της Αυστρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Μαρία Θηρεσία της Ουγγαρίας & Βοημίας
 
 
 
 
 
 
 
1. Λουδοβίκος Β΄ της Ετρουρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
6. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Μαρία Αμαλία της Σαξονίας (1724-1760)
 
 
 
 
 
 
 
3. Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, δούκισσα της Λούκκα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Φίλιππος Α΄ της Πάρμας (= 8)
 
 
 
 
 
 
 
7. Μαρία Λουίζα της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας (= 9)
 
 
 
 
 
 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11213.htm#i112124. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 62894/carlos-maria-luis-fernando-de-borbon-y-borbon. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2020.
  4. p11213.htm#i112124. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2022.
Κάρολος Β΄ της Πάρμας
Γέννηση: 22 Δεκεμβρίου 1799 Θάνατος: 16 Απριλίου 1883
Προκάτοχος
Λουδοβίκος Α΄

Βασιλιάς της Ετρουρίας
1803 - 1807
Διάδοχος
Ελίζα Βοναπάρτη
Προκάτοχος
Μαρία Λουίζα της Ισπανίας
Δούκας της Λούκκα
1824 - 1847
Διάδοχος
προσαρτήθηκε στην Τοσκάνη
Προκάτοχος
Μαρία Λουίζα της Αυστρίας
Δούκας της Πάρμα
1847 - 1849
Διάδοχος
Κάρολος Γ΄ της Πάρμας