Κάρολος Β΄ της Πάρμας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρολος Β΄ της Πάρμας
Carlo II di Parma.jpg
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Carlo II di Parma (Ιταλικά)
Γέννηση22  Δεκεμβρίου 1799[1][2]
Μαδρίτη
Θάνατος16  Απριλίου 1883[1]
Νίκαια
Τόπος ταφήςVilla Borbone (Viareggio)
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία Τερέζα της Σαβοΐας (1820–άγνωστη τιμή)[4]
ΤέκναΚάρολος Γ΄ της Πάρμας
Luisa di Borbone, Principessa di Parma[5]
ΓονείςΛουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας και Μαρία Λουΐζα της Ισπανίας
ΑδέλφιαΜαρία Λουίζα των Βουρβόνων-Πάρμας
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων-Πάρμας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ιταλίας
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
Τάγμα του Ευαγγελισμού
Τάγμα του Αγίου Ιανουάριου
Κυρίαρχο Στρατιωτικό Τάγμα της Μάλτας
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας
Τάγμα του Αγίου Στεφάνου της Ουγγαρίας[6]
Θυρεός
Great Royal Coat of Arms of Etruria.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος Λουδοβίκος των Βουρβόνων της Πάρμας (22 Δεκεμβρίου 1799 - 16 Απριλίου 1883) ήταν βασιλιάς της Ετρουρίας με την επωνυμία Λουδοβίκος Β΄ (1803 - 1807), δούκας της Λούκα (1824 - 1847) και δούκας της Πάρμα (1847 - 1848).

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στη Μαδρίτη, ήταν μοναδικός γιος και διάδοχος του Λουδοβίκου πρίγκιπα της Πιατσέντζας και της Μαρίας-Λουίζας των Βουρβόνων-Ισπανίας, κόρης του Καρόλου Δ΄ της Ισπανίας.

Παραχωρήθηκε στον πατέρα του, από τον Ναπολέοντα Α΄, το βασίλειο της Ετρουρίας (1801) και αμέσως ορίσθηκε διάδοχος. Μετά τον θάνατο εκείνου (1803), τον διαδέχθηκε στο ίδιο βασίλειο υπό την επίβλεψη της μητέρας του, Μαρίας-Λουίζας της Ισπανίας. Ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης διέλυσε (1807) το βασίλειο της Ετρουρίας, πριν ο Κάρολος-Λουδοβίκος προλάβει να ενηλικιωθεί, ώστε να αναλάβει επίσημα βασιλιάς.

Ο Κάρολος-Λουδοβίκος.

Ο Ναπολέων Α΄ κάλεσε τον Κάρολο-Λουδοβίκο με τη μητέρα του στο Παρίσι και, προκειμένου να τους αποζημιώσει, τους πρότεινε το βασίλειο της Λουζιτανίας στη βόρεια Ισπανία, κάτι που ποτέ δεν έγινε λόγω της χειροτέρευσης των σχέσεών του με τους Βουρβόνους της Ισπανίας.

Μετά την πτώση του Ναπολέοντα Α΄ (1815), ο Οίκος των Βουρβόνων-Πάρμας δεν αποκαταστάθηκε στο δουκάτο της Πάρμας. Αυτό δόθηκε στην αυτοκράτειρα Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας. Το Συνέδριο της Βιέννης αποζημίωσε τους Βουρβώνους-Πάρμας με το δουκάτο της Λούκκα, που δόθηκε στη μητέρα του, με τον Κάρολο-Λουδοβίκο ως διάδοχο, που έφερε τον τίτλο του πρίγκιπα της Λούκκα. Οι Σύνεδροι τού υποσχέθηκαν το δικαίωμα διαδοχής στο δουκάτο της Πάρμας μετά το τέλος της Μαρίας-Λουίζας της Αυστρίας.

Νυμφεύτηκε (1820) τη Μαρία-Τερέζα της Σαβοΐας (1803 - 1879), κόρη του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Α΄ της Σαρδηνίας. Το μόνο παιδί τους που επέζησε, ήταν ο Κάρολος Γ΄ της Πάρμας.

Οι σχέσεις τού ζεύγους δεν ήταν καθόλου καλές και σχεδόν όλο το διάστημα της ζωής τους ζούσαν μακριά ο ένας από τον άλλον. Το 1824 απεβίωσε η μητέρα του και έτσι έλαβε το δουκάτο της Λούκα ως Κάρολος Α΄. Το μεγαλύτερο διάστημα ήταν μακριά, αφήνοντας τη διακυβέρνηση του στον Ασκάνιο Μάνσι. Ταξίδεψε στην Ιταλία (1824 - 1827) και στη Γερμανία (1827 - 1833). Μόνο μετά άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον για τις κρατικές υποθέσεις του.

Αναγνώρισε τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο-Φίλιππο, που είχε ανέβει στον Γαλλικό θρόνο μετά την Ιουλιανή επανάσταση (1830), ενώ στην Ισπανία υποστήριξε τους Καρλιστές.

Ο Κάρολος-Λουδοβίκος το 1850.

Το 1847 απεβίωσε η αυτοκράτειρα Μαρία-Λουίζα και τη διαδέχθηκε σαν δούκας της Πάρμας σύμφωνα με τη συμφωνία διαδοχής. Την αμέσως επόμενη χρονιά όμως ξέσπασε λαϊκή επανάσταση στην Πάρμα, ακολουθώντας τα επαναστατικά κινήματα στα περισσότερα βασίλεια της Ευρώπης. Ο Κάρολος-Λουδοβίκος αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ του γιου του και κατέφυγε στη Γαλλία, όπου έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή του με τον τίτλο του κόμη του Βιλλαφράνκα.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1820 τη Μαρία-Τερέζα του Οίκου της Σαβοΐας, κόρη του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Α΄ της Σαρδηνίας και είχε τέκνα:

  • Κάρολος Γ΄ 1823-1854, δούκας της Πάρμα.
  • Λουίζα-Φραντσέσκα 1821-1823, απεβ. 2 ετών.

Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8. Φίλιππος Α΄ της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
4. Φερδινάνδος της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9. Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας
 
 
 
 
 
 
 
2. Λουδοβίκος Α΄ της Ετρουρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
10. Φραγκίσκος Α΄ της Αυστρίας & Γερμανίας
 
 
 
 
 
 
 
5. Αρχιδούκισσα Μαρία Αμαλία της Αυστρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
11. Μαρία Θηρεσία της Ουγγαρίας & Βοημίας
 
 
 
 
 
 
 
1. Λουδοβίκος Β΄ της Ετρουρίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
12. Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
6. Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
13. Μαρία Αμαλία της Σαξονίας (1724-1760)
 
 
 
 
 
 
 
3. Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, δούκισσα της Λούκκα
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
14. Φίλιππος Α΄ της Πάρμας (= 8)
 
 
 
 
 
 
 
7. Μαρία Λουίζα της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
15. Λουίζα Ελισάβετ της Γαλλίας (= 9)
 
 
 
 
 
 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11213.htm#i112124. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 62894/carlos-maria-luis-fernando-de-borbon-y-borbon. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 5  Μαρτίου 2020.
  4. p11213.htm#i112124. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2022.
Κάρολος Β΄ της Πάρμας
Γέννηση: 22 Δεκεμβρίου 1799 Θάνατος: 16 Απριλίου 1883
Προκάτοχος
Λουδοβίκος Α΄
FlorenceCoA.svg
βασιλιάς της Ετρουρίας
1803 - 1807
Διάδοχος
Ελίζα Βοναπάρτη
Προκάτοχος
Μαρία-Λουίζα της Ισπανίας
δούκας της Λούκκας
1824 - 1847
Διάδοχος
προσαρτήθηκε στην Τοσκάνη
Προκάτοχος
Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας
δούκας της Πάρμας
1847 - 1849
Διάδοχος
Κάρολος Γ΄ της Πάρμας