Ιόν Ράτσιου

Ιόν Ράτσιου
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	6  Ιουνίου 1917, Turda
Θάνατος	17  Ιανουαρίου 2000 Λονδίνο
Υπηκοότητα	Ρουμανία
Πολιτικό κόμμα	Χριστιανοδημοκρατικό Εθνικό Κόμμα των Αγροτών
Σύζυγος	Elisabeth Ratiu
Σπουδές	Κολλέγιο του Αγίου Ιωάννη Πανεπιστήμιο Μπάμπεσ-ΜπόλυαΪ
Επάγγελμα	πολιτικός δικηγόρος διπλωμάτης δημοσιογράφος
Αξίωμα	μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας
Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιόν Ράτσιου (ρουμανική προφορά: iˈon ˈrat͡sju, ρουμανικά: Ion Rațiu, 6 Ιουνίου 1917 – 17 Ιανουαρίου 2000) ήταν Ρουμάνος πολιτικός και προεδρικός υποψήφιος του Χριστιανοδημοκρατικού Εθνικού Αγροτικού Κόμματος (PNȚ) στις εκλογές του 1990, στις οποίες κατετάγη τρίτος λαμβάνοντας το 4.29% των ψήφων.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στην Τόρντα, στην κομητεία Τόρντα-Αρανιός της Αυστροουγγαρίας. Ο Ιοάν Ράτσιου ήταν γιος του Δρ. Αουγκουστίν Ράτσιου και τρισέγγονο του Δρ. Ιοάν Ράτσιου, ηγέτη του Μνημονίου της Τρανσυλβανίας. Η γιαγιά του Εουγκενία Τούρκου ήταν η κόρη του ρουμάνου δημοσιογράφου και ακτιβιστή Ιόν Κόντρου-Ντραγκουσάνου. Παρακολούθησε το σχολείο στη Τούρντα και Κλουζ, και το 1938 απέκτησε πτυχίο νομικής από το Πανεπιστήμιο του Βασιλέα Φερδινάνδου Α΄. Το 1940, ο Ράτσιου ονομάστηκε Σύμβουλος στη ρουμανική Πρεσβεία στο Λονδίνο, υπό τον Υπουργό Βιορέλ Β. Τιλέα. Τον Σεπτέμβριο του 1940, ο Βασιλιάς Κάρολος Β΄ εγκατέλειψε τη Ρουμανία και αυτό οδήγησε στο σχηματισμό του Εθνικού Λεγεωνάριου Κράτους. Ως αποτέλεσμα, ο Ράτσιου παραιτήθηκε από την Υπηρεσία Εξωτερικού και ζήτησε πολιτικό άσυλο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 1943, ο Ράτσιου απέκτησε πτυχίο στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Το 1945, ο Ράτσιου παντρεύτηκε την Ελισάβετ Πίλκινγκτον, κόρη του συνταγματάρχη Γκι Πίλκινγκτον. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά, τους Ιντρέι και Νικολάι.

Ο Ράτσιου παρέμεινε εξόριστος στο Λονδίνο, αφότου οι κομμουνιστές ήρθαν στην εξουσία στη Ρουμανία το 1947. Ακόμα και από την αρχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εντάχθηκε στον αγώνα κατά του ολοκληρωτισμού κάθε πολιτικού χρώματος, βοηθώντας στην οργάνωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Κοινότητας Φοιτητών και Νεολαίας.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, άρχισε να δημοσιεύει το Ελεύθερο Ρουμανικό Τύπο, ένα εβδομαδιαίο δελτίο ειδήσεων. Επίσης συμμετείχε τακτικά στη ρουμανική υπηρεσία του BBC, το Radio Free Europe, και τη Φωνή της Αμερικής. Το 1957, o Ράτσιου δημοσίευσε την κριτική για τη Δυτική στάση έναντι της Σοβιετικής Ένωσης και του κομμουνισμού, τη "Πολιτική της Δύσης".

Το 1975, το έτος που δημοσίευσε το Σύγχρονη Ρουμανία, αποφάσισε να αφιερώσει όλη του την ενέργεια στο κυνηγητό για μια ελεύθερη Ρουμανία. Έπαιξε βασικό ρόλο στη δημιουργία της Παγκόσμιας Ένωσης των Ελεύθερων Ρουμάνων (Uniunea Mondială a Românilor Liberi), της οποίας εξελέγη πρόεδρος στο πρώτο συνέδριο στη Γενεύη (1984). Σύντομα μετά από αυτό, άρχισε να δημοσιεύει την μηνιαία εφημερίδα Ο Ελεύθερος Ρουμάνος (ρουμανικά: Românul liber) στα αγγλικά και στα ρουμανικά.

Αφότου επέστρεψε στη Ρουμανία τον Ιανουάριο του 1990, βοήθησε στην επαναδημιουργία του Εθνικού Αγροτικού Κόμματος, όπου υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος. Συμμετείχε ανεπιτυχώς στις εκλογές για πρόεδρο στις εκλογές του 1990, ωστόσο, εξελέγη ως αντιπρόσωπος στη ρουμανική βουλή των Αντιπροσώπων για την κομητεία Κλουζ το 1990 και το 1992, και στη συνέχεια, την Κομητεία Αράντ, το 1996. Υπηρέτησε επίσης ως αντιπρόεδρος της βουλής των Αντιπροσώπων, και ως πρέσβης και διαπραγμευτής για την ένταξη της Ρουμανίας στις δομές του ΝΑΤΟ. Το 1991, ο ίδιος ίδρυσε την εφημερίδα Cotidianul.

Μετά από μια σύντομη ασθένεια, ο Ράτσιου πέθανε στο Λονδίνο στις 17 Ιανουαρίου 2000, περιβαλλόμενος από την οικογένειά του. Σύμφωνα με την επιθυμία του, ετάφη στη γενέτειρά του, την Τούρντα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Σύντομο βιογραφικό στην ιστοσελίδα του Κέντρου Ράτσιου για την Δημοκρατία (στα αγγλικά)
• Ιστοσελίδα του Ιδρύματος Οικογένειας Ράτσιου (στα αγγλικά)
• "70 Χρόνια στην Ανατολική Ευρώπη", Παγκόσμια Υπηρεσία του BBC (στα ρουμανικά)
• Περισσότερα σχετικά με τον Ιόν Ράτσιου (στα ρουμανικά)