Ιωάννης Λιάπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ιωάννης Λιάππης)


Ιωάννης Λιάπης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1922
Θάνατος1993
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
αρχιτέκτονας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Γεωργίας της Ελλάδας

Ο Ιωάννης Λιάπης (Τρίκαλα 1922 - Αθήνα 1993) ήταν έλληνας αρχιτέκτονας

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου από την οποία αποφοίτησε το 1945. Δίδαξε ως βοηθός καθηγητή του Δημήτρη Πικιώνη.

Από το 1956 μέχρι το 1963 συνεργάστηκε με τον αρχιτέκτονα Ηλία Σκρουμπέλο.

Το 1962 υποστήριξε τη διατριβή του Η αίσθησις και η αισθητική του χρώματος και εξελέγη καθηγητής έπειτα από δύο χρόνια στην έδρα της Διακοσμητικής Αρχιτεκτονικής, της σχολής Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η οποία το 1963 μετονομάστηκε σε έδρα Αρχιτεκτονικής Εσωτερικών Χώρων.

Λίγα χρόνια αργότερα απολύθηκε από τη Χούντα, κατά την περίοδο αυτή εμβάθυνε σε θέματα διδασκαλίας και οργάνωσης των σπουδών. Έτσι όταν επανήλθε στη σχολή Αρχιτεκτόνων το 1974 είχε όλα τα εφόδια για να συμβάλει στην ανανέωση των σπουδών και την αναμόρφωση των μαθημάτων, κυρίως κατά την περίοδο που διετέλεσε Κοσμήτορας και πρόεδρος της Σχολής Αρχιτεκτόνων έγιναν αλλαγές οι οποίες διακρίνονται ακόμα. Ο Ιωάννης Λιάπης, εκτός από τη συμβολή του στην επανοργάνωση της σχολής την περίοδο μετά τη μεταπολίτευση, υπήρξε και σημαντικός αρχιτέκτων της μεταπολεμικής γενιάς, έχοντας αφομοίωση τα διδάγματα του Δημήτρη Πικιώνη. Είχε σαφώς επηρεαστεί από το μοντέρνο κίνημα και τη γερμανική σχολή του Μπάουχαους. Το σημαντικό αρχιτεκτονικό του έργο, σύνθεση των παραπάνω επιδράσεων, εντάσσεται στη μεταπολεμική εξελικτική ωρίμαση του ελληνικού μοντερνισμού.

Ήταν επίσης τεχνικός σύμβουλος στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας στην μεταβατική κυβέρνηση Ξ. Ζολώτα το 1989. Το αρχείο του βρίσκεται από το 1996 στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυκατοικία της οδού Παπαδιαμαντοπούλου 4, όπου ο κινηματογράφοςς "Ιλίσια", αρχιτέκτονες Γιάννης Λιάπης και Ηλίας Σκρουμπέλος 1956.
  • Πολυτεχνική σχολή ΑΠΘ β΄βραβείο αρχιτεκτονικού διαγωνισμού 1957 αρχιτεκτόνες Ιωάννης Λιάπης - Ηλίας Σκρουμπέλος και Πάτροκλος Καραντινός.
  • Ο Σταθμός Επιβατών Αγίου Νικολάου στο λιμάνι του Πειραιά. Κτίστηκε το 1962-1969 από τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς. Είναι έργο των αρχιτεκτόνων Ιωάννη Λιάπη και Ηλία Σκρουμπέλου. Η μελέτη ανατέθηκε από τον ΟΛΠ, μετά από αρχιτεκτονικό διαγωνισμό του 1962, στον οποίο οι αρχιτέκτονες είχαν λάβει το Α΄ βραβείο.
  • Το άλλοτε Β΄ Γυμνάσιο-Λύκειο στην γειτονιά του Άναυρου στον Βόλο (αποπεράτωση 1971).
  • Πολιτιστικό Κέντρο Πειραιά. Το κτίριο κτίστηκε στη θέση της βίλας του Αλέξανδρου Ζαχαρίου Έργο του Γιάννη Λιάπη. Το έργο μελετήθηκε από το 1971 έως το 1972 και δεν έχει αποπερατωθεί ακόμη.
  • Το μνημείο των Καλαβρύτων. Είναι έργο των αρχιτεκτόνων Γιάννη Λιάπη - Ηλία Σκρουμπέλου και της γλύπτριας Άννας Βαφία.
  • Μελέτη για την ανάπλαση κεντρικών περιοχών κατοικίας περιοχή Κάτω Πατήσια 1992

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Αρχιτεκτονικά θέματα 5/1971
  • Έκθεση Ιστορικής και Αρχιτεκτονικής τεκμηρίωσης, ομάδα εργασίας σχολής Αρχ/νων ΕΜΠ
  • Νεοελληνική Αρχιτεκτονική Δ. Φιλιππίδη
  • Οι χώροι μετά το Ι. Λιάπη - Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ- Τομέας ΙΙΙ
  • Πνευματικό κέντρο του Πειραιά του Μ. οικονόμου
  • www.greekarchitects.gr