Ιωάννης Λεβαδεύς - Νικολαΐδης
| Ιωάννης Λεβαδεύς - Νικολαΐδης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1800 ή 1805 Λιβαδειά |
| Θάνατος | 1871 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | λόγιος διδάσκων πανεπιστημίου ιατρός |
| Εργοδότης | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1837–1848) |
Ο Ιωάννης Λεβαδεύς - Νικολαΐδης (1800 ή 1805 -1871) ήταν Έλληνας ιατρός, λόγιος του 19ου αιώνα και καθηγητής πανεπιστημίου.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Λειβαδιά το 1800[1] ή 1805[2]. Αφού διδάχτηκε εκεί την Ελληνική και την Ιταλική γλώσσα ακολούθησε το έτος 1816 τον συγγενή του Νικόλαο Νάκο στα Ιωάννινα, όπου για έναν χρόνο παρακολούθησε διάφορα μαθήματα στο σχολείο του Αθανάσιου Ψαλίδα. Επέστρεψε στην πατρίδα του και αργότερα δίδαξε στην Θήβα. Από εκεί ακολούθησε τον θείο του Νικόλαο Βριζάκη στην Κωνσταντινούπολη, όπου βρέθηκε όταν ξεκίνησε η Ελληνική επανάσταση. Από την Κωνσταντινούπολη κατέφυγε στην Οδησσό για να ξεφύγει από τις σφαγές που είχαν ξεσπάσει από τους Τούρκους. Στην Οδησσό έμεινε στο σπίτι της ηγεμονίδος Ραλλούς Μουρούζη ως διδάσκαλος τεσσάρων παιδιών. Έμεινε εκεί ως το 1827 και από εκεί αναχώρησε για το Παρίσι. Στο Παρίσι έμεινε ως το 1832, σπούδασε ιατρική και φιλοσοφία και αναγορεύτηκε διδάκτωρ. Επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε καθηγητής φυσικών επιστημών στην κεντρική σχολή της Αίγινας, μέλος και γραμματέας του Ιατροσυνεδρίου, πάρεδρος στο Υπουργείο Παιδείας, καθηγητής φυσιολογίας[3] υγιεινής[4] και παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1837 και σύμβουλος του Υπουργείου.[1][2]
Απολύθηκε από το Πανεπιστήμιο το 1848[3] και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη, όπου άσκησε το επάγγελμα του ιατρού μέχρι το 1852. Στη συνέχεια επέστρεψε και πάλι στην Αθήνα και ασχολήθηκε ως ιδιώτης με διάφορα φιλολογικά έργα.[1]
Απεβίωσε το 1871 στην Αθήνα.[5]
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταξύ των έργων του περιλαμβάνονται τα εξής[1][3]:
- Περί προόδου των επιστημών και τεχνών, 1831.
- Σύνοψις των πρωτίστων ανακαλύψεων και εφευρέσεων κατ' επιστήμας και τέχνας.
- Περιοδικό Ηώς (1837-1838).
- Περιοδικό Μνημοσύνη (1852-1855).
- Περιοδικό Ερανιστής (1844-1846), μαζί με τους Φίλιππο Ιωάννου, Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλος και Περικλή Αργυρόπουλο.
- Λεξικόν Γαλλελληνικόν, σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Ρίζο Ραγκαβή.
- Επιτομή της παθολογίας του Γρυζόλου, 1854.
- Λεξικόν Γαλλελληνικόν, σε συνεργασία με την Μιχαήλ Σχινά.
- Το κάτοπτρον της κοινωνίας, 1865.
- Το πνεύμα της Θρησκείας.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Παπαδόπουλος Βρετός, Ανδρέας (1870). Βιογραφικαί σημειώσεις περί των εικονογραφηθέντων προσώπων εν τω παρόντι ημερολογίω. Αθήνα: Εθνικόν Ημερολόγιον. σελ. 361-2 (118-9 στο αρχείο). Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.
- ↑ 2,0 2,1 «Λεβαδεύς, Ιωάννης». www.ygeiaonline.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Κούζης, Αριστοτέλης (1939). Εκατονταετηρίς 1837-1937 - Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών. τόμ. Γ΄, Ιστορία της Ιατρικής Σχολής. Αθήναι: Τύποις «Πυρσού». σελ. 11.
- ↑ Πετσάλης, Ν. Α. (1 Δεκεμβρίου 1937). «Συνοπτική Ιστορία των Πανεπιστημιακών Σχολών - Γ΄ Ιατρική Σχολή». Νέα Εστία (τχ. 263): σ. 1779. http://www.ekebi.gr/magazines/ShowImage.asp?file=63857&code=8000. Ανακτήθηκε στις 2016-12-28.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Πανδέκτης: Λεβαδεύς-Νικολαΐδης Ιωάννης». pandektis.ekt.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|