Ιστορικό-Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

40°18′05″N 21°47′06″E / 40.30139°N 21.78500°E / 40.30139; 21.78500Συντεταγμένες: 40°18′05″N 21°47′06″E / 40.30139°N 21.78500°E / 40.30139; 21.78500

Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης
Χάρτης
Γενικές πληροφορίες
Είδοςμουσείο
ΔιεύθυνσηΊωνος Δραγούμη 9-11
Γεωγραφικές συντεταγμένεςΚοζάνη
40°18′5″N 21°47′7″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Κοζάνης
ΤοποθεσίαΚοζάνη
ΧώραΕλλάδα
Έναρξη κατασκευής1969[1]
Ολοκλήρωση1985[1]
ΙδιοκτήτηςΣύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών Ν. Κοζάνης
Διαστάσεις
Ύψος19
Σχεδιασμός και κατασκευή
ΑρχιτέκτοναςΑγγέλης Πολυνείκης
Δημήτριος Μαρμαράς
Ιστότοπος
www.mouseio-kozanis.gr

Το Ιστορικό-Λαογραφικό & Φυσικής Ιστορίας Μουσείο Κοζάνης ανήκει στο Σύνδεσμο Γραμμάτων και Τεχνών Κοζάνης και στεγάζεται σε δύο πολυώροφα κτήρια στο κέντρο της Κοζάνης, παραδοσιακής, μακεδονικής αρχιτεκτονικής των χρόνων της τουρκοκρατίας[2].

Το μουσείο ιδρύθηκε το 1969 και εγκαταστάθηκε περιοδικά σε διάφορα μισθωμένα μικρά καταστήματα της πόλης. Από το 1975 έως το 1984 εγκαταστάθηκε σε κτίριο της Φιλόπτωχου Αδελφότητας Κυριών Κοζάνης. Την περίοδο 1980-1983 ο Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών Κοζάνης ανήγειρε ιδιόκτητο κτίριο, κατάλληλο για τη στέγαση του Μουσείου, σε οικόπεδο που παραχώρησε ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο Κοζάνης στην οδό Ίωνος Δραγούμη, όπου στεγάζονταν τα παλιά λουτρά. Οι δωρεές ιδιωτών, Οργανισμών, Συλλόγων και η οικονομική αρωγή της πολιτείας συνέβαλαν σημαντικά στην αποπεράτωσή του.

Το Μουσείο εγκαινιάστηκε επίσημα στις 10 Οκτωβρίου του 1987. Στους υπόγειους χώρους στεγάζονται οι συλλογές Φυσικής Ιστορίας και στους υπόλοιπους ορόφους εκτίθενται οι συλλογές του Ιστορικολαογραφικού τμήματος. Νέο κτίριο διώροφο κατ' επέκταση του πρώτου ανεγέρθηκε το 1993 για την στέγαση των ιστορικών κειμηλίων, της Πινακοθήκης, της συλλογής γραμματοσήμων και του φωτογραφικού τμήματος.

Εμπνευστής, οραματιστής και δημιουργός του Μουσείου ήταν ο Κωνσταντίνος Ε. Σιαμπανόπουλος ο οποίος αφιέρωσε όλη τη ζωή του στη διάσωση, περισυλλογή, προβολή του πολιτισμού και της παράδοσης του τόπου.

Εκθέματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο υπόγειο του πρώτου κτηρίου εκτίθενται φαρμακευτικά και αρωματικά φυτά, ποικιλία από ορυκτά, πετρώματα, μεταλλεύματα, γαιώδη, καλλιτεχνήματα της φύσης και ημιπολύτιμοι λίθοι, διάφορα είδη εντόμων, με βασικό είδος τις πεταλούδες διαφόρων χρωμάτων, απολιθωμένοι κορμοί δέντρων και απολιθωμένα φύλλα παλαιοζωϊκού-καινοζωϊκού αιώνα, οικοσύστημα βουνό-δάσος με όλα τα είδη ζώων της περιοχής ταριχευμένα, οικοσύστημα λίμνη, αγρός και αγροικιά με όλα τα είδη ζώων, απολιθωμένα θαλάσσια είδη απ' όλες τις περιοχές του νομού Κοζάνης, όπως σπάνια είδη κοραλλίων της Δεβονίου, Σιλουρίου περιόδου, είδη κώνων της κρητιδικής περιόδου, είδη ακανθωτών οστράκων, κοχλίες, ιππουρίτες κ.α., αναπαράσταση μικρού σπηλαίου με σταλακτίτες και σταλαγμίτες από την περιοχή Πολύμυλου, καθώς και πολλά είδη του φυτικού και ζωικού βασιλείου του νομού Κοζάνης.

Στο ισόγειο υπάρχουν αναπαραστάσεις παραδοσιακού φούρνου και πηγαδιού. Επίσης ο επισκέπτης ενημερώνεται για το ιστορικό της ιδρύσεως του Ιστορικού-Λαογραφικού Μουσείου, τους δωρητές και ευεργέτες και για την τοπική αρχιτεκτονική σε σύγκριση με την αρχιτεκτονική στον ευρύτερο ελληνικό χώρο με βάση τις μακέτες και τις φωτογραφίες κτιρίων. Επιπλέον, υπάρχει αναπαράσταση της αγροτικής ζωής στην ύπαιθρο και της ζωής των ξυλοκόπων στο δάσος.

Στον α' και β' όροφο φιλοξενούνται εκθέματα που δείχνουν την εξέλιξη του πολιτισμού στην περιοχή της Κοζάνης, από τη Νεολιθική εποχή έως τους νεότερους χρόνους, με έμφαση στους πρόσφατους αγώνες του ελληνισμού.

Ο γ' και δ' όροφος είναι αφιερωμένοι στη γεωργία, κτηνοτροφία, αμπελουργία, καπνοκαλλιέργεια, κροκοκαλλιέργεια, αλιεία και μελισσοκομία και στα βιοτεχνικά επαγγέλματα (χρυσικοί, χαλκουργοί, κουδουνάδες, σιδεράδες, οπλουργοί, σαμαράδες, κανταρτζήδες, πεταλωτές, ράπτες, τσουκαλάδες, βυρσοδέψες, κουρείς, φωτογράφοι, καστανάδες κ.α.).

Στον ε' όροφο εκτίθενται ανδρικές και γυναικείες παραδοσιακές φορεσιές της Δυτικής Μακεδονίας.

Στον στ' όροφο φιλοξενούνται εκθέματα σχετικά με τον πνευματικό και κοινωνικό βίο: λατρεία, σπιτι, έθιμα με το χοροστάσι, την εκκλησία και έξι δωμάτια με αυθεντικές επιπλώσεις παλαιών αρχοντικών της Κοζάνης (1650-1950).

Στο δεύτερο κτήριο εκτίθενται έργα ζωγραφικής του Μανώλη Δραγώγια με θέματα της διαχρονικής πορείας του Μακεδονικού Ελληνισμού, πίνακες με αρχοντικά της Κοζάνης, Σιάτιστας και Καστοριάς της ζωγράφου Χρυσούλας Ζιώγα, πίνακες του Βασίλη Χρήστου και άλλων καλλιτεχνών, έγχρωμες φωτογραφίες με γέφυρες και αρχοντικά Δυτικής Μακεδονίας από τη συλλογή του τοπογράφου μηχανικού Γ. Τσότσου, εικόνες και εκκλησιαστικά σκεύη, ραδιόφωνα (1930-1960) συλλογής Γ. Καραβά, στολές απ' όλη την Ελλάδα, καθώς και συλλογή ελληνικών γραμματοσήμων που κυκλοφόρησαν από το 1861 έως σήμερα, συλλογής ΕΛΤΑ και Συλλόγου Φιλοτελιστών Κοζάνης. Επίσης, στεγάζεται και η βιβλιοθήκη του Μουσείου με 4.000 τόμους επιστημονικών βιβλίων[3].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.mouseio-kozanis.gr/content/view/12/27/lang,en/.
  2. Δυτική-Κεντρική Μακεδονία, σελ. 238, Explorer (2003)
  3. Κωνσταντίνος Σιαμπανόπουλος, Το Ιστορικό-Λαογραφικό και Φυσικής Ιστορίας Μουσείο της Κοζάνης και το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα στο Μπουρίνο, σελ. 12-20, Σύνδεσμος Γραμμάτων-Τεχνών Ν. Κοζάνης (2003)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]