Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιστορία της Σαουδικής Αραβίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Σαουδική Αραβία στην έκταση που βρίσκεται σήμερα.
Τμήματα της Σαουδικής Αραβίας και των γειτονικών χωρών αποτελούσαν μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η ιστορία της Σαουδικής Αραβίας ως έθνους κράτους ξεκίνησε με την εμφάνιση της δυναστείας των Αλ Σαούντ στην κεντρική Αραβία το 1727,[1][2] και την επακόλουθη ίδρυση του Εμιράτου της Ντιρίγια. Η προ-ισλαμική Αραβία, το έδαφος στο οποίο βρίσκεται η σύγχρονη Σαουδική Αραβία, ήταν ο τόπος πολλών αρχαίων πολιτισμών. Η προϊστορία της Σαουδικής Αραβίας δείχνει μερικά από τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης δραστηριότητας στον κόσμο.[3]

Η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο,[4] το Ισλάμ, εμφανίστηκε στη σημερινή Σαουδική Αραβία. Στις αρχές του 7ου αιώνα, ο προφήτης Μωάμεθ ένωσε τον πληθυσμό της Αραβίας και δημιούργησε ένα ενιαίο ισλαμικό θρησκευτικό πολίτευμα.[5] Μετά τον θάνατό του το 632, οι οπαδοί του επέκτειναν τη μουσουλμανική κυριαρχία πέρα από την Αραβία, κατακτώντας τεράστιες και άνευ προηγουμένου εκτάσεις εδάφους (από την Ιβηρική Χερσόνησο στα δυτικά έως το σύγχρονο Πακιστάν στα ανατολικά) μέσα σε λίγες δεκαετίες. Οι αραβικές δυναστείες που αποτελούν τη σύγχρονη Σαουδική Αραβία ίδρυσαν τα χαλιφάτα των Ρασιντούν (632-661), των Ομεϋαδών (661-750), των Αββασιδών (750-1517) και των Φατιμιδών (909-1171), καθώς και πολλές άλλες δυναστείες στην Ασία, στην Αφρική και στην Ευρώπη.[6][7][8][9][10]

Η περιοχή της σύγχρονης Σαουδικής Αραβίας αποτελούταν στο παρελθόν κυρίως από τέσσερις ξεχωριστές ιστορικές περιοχές: Χετζάζ, Νατζντ, όπως επίσης τμήματα της Ανατολικής Αραβίας (Αλ Άχσα) και της Νότιας Αραβίας (Άσιρ).[11] Το σύγχρονο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας ιδρύθηκε το 1932 από τον Αμπνουλαζίζ μπιν Αμπντούλ Ραχμάν, γνωστό και ως Ιμπν Σαούντ στις δυτικές χώρες. Ο Αμπντουλαζίζ ένωσε τις τέσσερις περιοχές σε ένα ενιαίο κράτος μέσω μιας σειράς κατακτήσεων που ξεκίνησαν το 1902 με την κατάληψη του Ριάντ, την πατρογονική γη της οικογένειάς του. Η Σαουδική Αραβία είναι έκτοτε μια απόλυτη μοναρχία, η οποία κυβερνάται σύμφωνα με τις ισλαμιστικές αρχές. Σήμερα, η Σαουδική Αραβία αποκαλείται μερικές φορές «η χώρα των δύο ιερών τζαμιών», καθώς στο έδαφός της βρίσκονται το Μεγάλο Τζαμί (στη Μέκκα) και το Τέμενος του Προφήτη (στη Μεδίνα), τα δύο πιο ιερά μέρη του Ισλάμ.

Το πετρέλαιο ανακαλύφθηκε στις 3 Μαρτίου του 1938 και ακολούθησαν πολλά άλλα ευρήματα στην ανατολική επαρχία.[12][13] Έκτοτε, η Σαουδική Αραβία έγινε ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο (πίσω από τις ΗΠΑ) και ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο, ελέγχοντας τα δεύτερα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο και τα έκτα μεγαλύτερα αποθέματα φυσικού αερίου.[14]

Από το 1902 μέχρι το θάνατό του το 1953, ο ιδρυτής της Σαουδικής Αραβίας, Αμπντουλαζίζ, κυβέρνησε το Εμιράτο του Ριάντ (1902–1913), το Εμιράτο του Νατζντ και της Χάσα (1913–1921), το Σουλτανάτο του Νατζντ (1921–1926), το Βασίλειο της Χετζάζ και του Νατζντ (1902–1911), και ως βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας (1932–1953). Στη συνέχεια, έξι από τους απογόνους του βασίλευσαν διαδοχικά στο βασίλειο:

  1. Ο Σαούντ, ο άμεσος διάδοχος του Αμπντουλαζίζ, ο οποίος αντιμετώπισε την εναντίωση από τα περισσότερα μέλη της βασιλικής οικογένειας και τελικά καθαιρέθηκε.
  2. Ο Φαϊζάλ, ο οποίος αντικατέστησε τον Σαούντ το 1964. Ο Φαϊζάλ ήταν επικεφαλής της χώρας σε μια περίοδο ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού που τροφοδοτήθηκε από τον πετρελαϊκό πλούτο, μέχρι τη δολοφονία του από τον ανιψιό του το 1975. Ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας στην πετρελαϊκή κρίση του 1973, και η επακόλουθη άνοδος της τιμής του πετρελαίου, αύξησαν δραματικά την πολιτική σημασία και τον πλούτο της χώρας.
  3. Ο Χαλίντ, διάδοχος του Φαϊζάλ, βασίλεψε κατά την περίοδο όπου εμφανίστηκαν τα πρώτα σημαντικά σημάδια δυσαρέσκειας: μη ισλαμιστές εξτρεμιστές κατέλαβαν προσωρινά τον έλεγχο του Μεγάλου Τζαμιού της Μέκκας το 1979.
  4. Ο Φαχντ έγινε βασιλιάς το 1982. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, η Σαουδική Αραβία έγινε ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο. Ωστόσο, οι εσωτερικές εντάσεις αυξήθηκαν όταν η χώρα συμμάχησε με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες στον Πόλεμο του Κόλπου το 1991. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ισλαμιστική αντιπολίτευση του καθεστώς πραγματοποίησε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων.
  5. Ο Αμπντουλάχ διαδέχθηκε τον Φαχντ το 2005. Καθιέρωσε μια σειρά από ήπιες μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό πολλών από τους θεσμούς της χώρας και, σε κάποιο βαθμό, αύξησε την πολιτική συμμετοχή.
  6. Ο Σαλμάν έγινε βασιλιάς το 2015, σε ηλικία 79 ετών. Επόπτευσε την αναδιοργάνωση της κυβέρνησης της Σαουδικής Αραβίας και απένειμε το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής εξουσίας του βασιλιά στον διάδοχο, τον οποίο αντικατέστησε δύο φορές.

Ο γιος του Σαλμάν και νυν πριγκιπικός διάδοχος, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, ελέγχει ουσιαστικά την κυβέρνηση. Ο Μοχάμεντ ήταν υπεύθυνος για την αμφιλεγόμενη επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στον Εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης. Έχει επιβλέψει μια σειρά από νομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα, ενώ επιδιώκει επίσης να μεταρρυθμίσει την οικονομία με το Saudi Vision 2030.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Saudi Arabia to commemorate 'Founding Day' on Feb. 22 annually: Royal order». Al Arabiya English (στα Αγγλικά). 27 Ιανουαρίου 2022. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  2. ↑ «History of the Kingdom | kingdom of Saudi Arabia – Ministry of Foreign Affairs». www.mofa.gov.sa. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. ↑ 88,000-Year-Old Finger Bone Pushes Back Human Migration Dates, www.nationalgeographic.com
  4. ↑ «The Global Religious Landscape». Pew Forum. 18 Δεκεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2021. 
  5. ↑ Lindsay, James E. (2005). Daily Life in the Medieval Islamic World. Greenwood Press. σελ. 33. ISBN 978-0313322709. 
  6. ↑ «Islam, The Arab Empire Of The Umayyads». history-world.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. ↑ «The Arab Empire | Mohammed | Umayyad Empire History». www.historybits.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  8. ↑ «Top 10 Greatest Empires In History». Listverse. 22 Ιουνίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  9. ↑ Pillalamarri, Akhilesh (22 Φεβρουαρίου 2015). «The 5 Most Powerful Empires in History». The National Interest. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  10. ↑ «10 Greatest Empires in the History of World». Top Ten Lists. 24 Μαρτίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  11. ↑ Madawi Al-Rasheed (2013). A Most Masculine State: Gender, Politics and Religion in Saudi Arabia. Cambridge University Press. σελ. 65. ISBN 978-0521761048. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
  12. ↑ Caryl, Sue (20 Φεβρουαρίου 2014). «1938: Oil Discovered in Saudi Arabia». National Geographic. National Geographic Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2016. 
  13. ↑ Learsy, Raymond (2011). Oil and Finance: The Epic Corruption. σελ. 89. 
  14. ↑ «International – U.S. Energy Information Administration (EIA)». eia.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2021. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιστορία_της_Σαουδικής_Αραβίας&oldid=11037528"