Ισλαμική τρομοκρατία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ως ισλαμική τρομοκρατία ή ριζοσπαστική ισλαμική τρομοκρατία ορίζεται οποιαδήποτε τρομοκρατική ενέργεια, δέσμη πράξεων ή εκστρατεία που διαπράττουν ομάδες ή άτομα που προβάλλουν ισλαμικά ή ισλαμιστικά κίνητρα ή στόχους.[1] Οι ισλαμιστές τρομοκράτες δικαιολογούν τη βίαιη τακτική τους μέσω ερμηνείας του Κορανίου και του Χαντίθ.[2][3]

Ορολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επίσημη χρήση της φράσης «ισλαμική τρομοκρατία» βρίσκεται υπό αμφισβήτηση. Αυτή η χρήση έχει χαρακτηριστεί από δυτικούς πολιτικούς ως «αντιπαραγωγική», «ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη», «διανοητικά αμφισβητήσιμη» και «επιζήμια για τις κοινοτικές σχέσεις».[4] Ωστόσο, πολλοί θεωρούν ότι η άρνηση χρήσης του όρου αποτελεί πράξη «αυτοεξαπάτησης», «πλήρους λογοκρισίας» και «πνευματικής κακοήθειας».[5][6][7][8]

Τρομοκρατικές επιθέσεις ανά τον Κόσμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μεγαλύτερος αριθμός περιστατικών και θανάτων που έχουν προκληθεί από την ισλαμική τρομοκρατία έχουν συμβεί στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Νιγηρία, το Πακιστάν και τη Συρία.[9] Το 2015, τέσσερις ισλαμικές εξτρεμιστικές ομάδες, το Ισλαμικό Κράτος, η Μπόκο Χαράμ, οι Ταλιμπάν και η Αλ Κάιντα, προκάλεσαν το 74% των θανάτων από τρομοκρατία, σύμφωνα με τον Δείκτη Παγκόσμιας Τρομοκρατίας.[10] Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, τέτοια περιστατικά συμβαίνουν σε παγκόσμια κλίμακα, επηρεάζοντας όχι μόνο μουσουλμανικές χώρες στην Αφρική και την Ασία, αλλά και την Ευρώπη, τη Ρωσία, την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ινδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τέτοιες επιθέσεις έχουν βάλει στο στόχαστρο μουσουλμάνους και άλλες θρησκευτικές ομάδες.[11] Σε ορισμένες χώρες, όπου πλειοψηφεί το μουσουλμανικό στοιχείο, οι τρομοκράτες έχουν σχηματίσει ένοπλες, αντάρτικες ομάδες, χωρίς ωστόσο να λαμβάνουν ευρύτερης αναγνώρισης.[12][13][14][15]

Κατά την διετία 2014-2015 έχουν καταγραφεί πάνω από 75 τρομοκρατικές επιθέσεις σε 20 χώρες.[16]

Τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τρομοκρατικές επιθέσεις στην Αμερική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές - Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ B. Hoffman (1999). Inside Terrorism. Columbia University Press. σελίδες 89–97. ISBN 978-0231126991. 
  2. ↑ Holbrook, Donald (2010). «Using the Qur'an to Justify Terrorist Violence». Perspectives on Terrorism (Terrorism Research Initiative and Centre for the Study of Terrorism and Political Violence) 4 (3). 
  3. ↑ Holbrook, Donald (2014). The Al-Qaeda doctrine. London: Bloomsbury Publishing. σελίδες 30ff, 61ff, 83ff. ISBN 978-1623563141. 
  4. ↑ Jackson, Richard (2007). «Constructing Enemies: 'Islamic Terrorism' in Political and Academic Discourse». Government and Opposition (Wiley Online Library) 42 (3): 394–426. doi:10.1111/j.1477-7053.2007.00229.x. ISSN 0017-257X. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1477-7053.2007.00229.x/abstract. 
  5. ↑ http://www.nationalreview.com/article/436507/orlando-attack-was-islamic-terrorism-obama-still-refuses-name-it
  6. ↑ http://thefederalist.com/2016/04/04/4-things-to-know-about-obama-censoring-the-words-islamist-terrorism/
  7. ↑ http://thefederalist.com/2016/06/20/obama-admin-deletes-isis-references-from-orlando-911-calls/
  8. ↑ http://www.dailytelegraph.com.au/rendezview/why-cant-we-talk-frankly-about-islamic-terrorism/news-story/3d27bc22b4d3044c6d6afba794563e87
  9. ↑ «Global Terrorism Index Report 2015» (PDF). Institute for Economics & Peace. Νοέμβριος 2015. σελ. 10. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2016. 
  10. ↑ Global Terrorism Index 2016 (PDF). Institute for Economics and Peace. 2016. σελ. 4. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2016. 
  11. ↑ Siddiqui, Mona (23 Αυγούστου 2014). «Isis: a contrived ideology justifying barbarism and sexual control». The Guardian. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2015. 
  12. ↑ Charles Kurzman. «Islamic Statements Against Terrorism». UNC.edu. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2017. 
  13. ↑ FAWAZ A GERGES. «Al-Qaida today: a movement at the crossroads». openDemocracy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2015. 
  14. ↑ Christine Sisto. «Moderate Muslims Stand against ISIS». National Review Online. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2015. 
  15. ↑ Constanze Letsch. «Kurdish peshmerga forces arrive in Kobani to bolster fight against Isis». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2015. 
  16. ↑ Σταύρος Λυγερός. Ισλαμική τρομοκρατία. εκδόσεις Παττάκη. σελίδες 175–185. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η κατάκτηση της Δύσης : Το μυστικό σχέδιο των Ισλαμιστών / Σιλβέν Μπεσόν, εκδόσεις Ενάλιος 2007
  • Η επιστροφή των Τζιχαντιστών: Το Ισλαμικό Κράτος και η νέα εξέγερση των Σουνιτών /Κόκμπερν Πάτρικ, εκδόσεις Μεταίχμιο
  • Ασσασίνοι: Οι Ιστορικές Καταβολές της Ισλαμικής Τρομοκρατίας, Σαράντος Ι. Καργάκος
  • Ο ισλαμικός φανατισμός και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Εκδότης: Libro
  • ISIS , η αποκάλυψη, Η ιστορία, η στρατηγική και το όραμα για την ημέρα της κρίσης του ισλαμικού κράτους, William McCants, εκδόσεις Πεδίο
  • Η Συρία φλέγεται, Το Ισλαμικό Κράτος και ο θάνατος της Αραβικής Άνοιξης, Τσαρλς Γκλας, εκδόσεις Διάμετρος ΙΚΕ 
  • Οι νέοι τζιχαντιστές, Ισλαμικό κράτος, Ευρώπη και το επόμενο κύμα τρομοκρατίας, Πίτερ Νόϊμαν, εκδόσεις Διάμετρος ΙΚΕ
  • Ισλαμική τρομοκρατία, Σταύρος Λυγερός, εκδόσεις Πατάκη
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ισλαμική_τρομοκρατία&oldid=10522028"