Ισά μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα
Ο Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα (αραβικά: عيسى بن سلمان آل خليفة, 3 Ιουνίου 1931 - 6 Μαρτίου 1999) ήταν ο πρώτος Εμίρης του Μπαχρέιν από το 1961 μέχρι το θάνατό του το 1999. Γεννήθηκε στην Τζάσρα του Μπαχρέιν και έγινε εμίρης μετά το θάνατο του πατέρα του, Σαλμάν μπιν Χαμάντ αλ Χαλίφα.
Πρώιμη ζωή και βασιλεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ίσα γεννήθηκε στην Τζάσρα από τον Σαλμάν μπιν Χαμάντ αλ Χαλίφα και τη Μούζα μπιντ Χαμάντ αλ Χαλίφα (1933-2009), την κόρη του Χαμάντ μπιν Ίσα αλ Χαλίφα, και διαδέχθηκε τον πατέρα του ως εμίρης μετά το θάνατό του τον Νοέμβριο του 1961. Εγκαταστάθηκε στις 16 Δεκεμβρίου.[6][7]
Ο Ίσα επισκέφτηκε τον Μούχσιν αλ Χάκιμ στη Νατζάφ το 1968, για να δείξει την επιθυμία του να ενισχύσει τις σχέσεις με τους Σιίτες.[8]
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, το Μπαχρέιν απέκτησε ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1971.[9] Ενώ η κυβέρνηση αρχικά σκέφτηκε να ενταχθεί στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ο Ίσα έκανε τη χώρα του να αποσυρθεί (μαζί με το Κατάρ) λόγω της δυσαρέσκειάς του για το προτεινόμενο σύνταγμα. Στη συνέχεια προσπάθησε να εισαγάγει μια μέτρια μορφή κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και στους άνδρες (αν και όχι γυναίκες) δόθηκε το δικαίωμα ψήφου στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1973.[10] Τον Αύγουστο του 1975, ωστόσο, διέλυσε το Κοινοβούλιο επειδή αρνήθηκε να εγκρίνει τον κυβερνητικό νόμο του 1974 περί κρατικής ασφάλειας.[11] Το κοινοβουλευτικό σύστημα δεν αποκαταστάθηκε ποτέ κατά τη διάρκεια της ζωής του και ανάγκασε τον εμίρη να αντιμετωπίσει περιστασιακές διαμαρτυρίες από τα αριστερά και ισλαμιστικά στρατόπεδα, που έφτασαν στο αποκορύφωμά τους το 1994 (βλ. Ιστορία του Μπαχρέιν).
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του υπήρξε συμφωνία μεταξύ του και του αδελφού του, Σεΐχη Χαλίφα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα,[12] σύμφωνα με την οποία ο Εμίρης ανέλαβε διπλωματικό και τελετουργικό ρόλο, ενώ ο Χαλίφα έλεγχε την κυβέρνηση και την οικονομία ως Πρωθυπουργός.
Γάμος και παιδιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα είχε μια σύζυγο, την ξαδέλφη του Χέσα μπιντ Σαλμάν Αλ Χαλίφα (1933–2009), κόρη του Σαλμάν μπιν Ιμπραχίμ Αλ Χαλίφα. Παντρεύτηκαν στις 8 Μαΐου 1949. Είχαν πέντε γιους και τέσσερις κόρες:
- Χαμλαντ μπιν Ίσα (1950-), σημερινός βασιλιάς
- Ράσεντ μπιν Ίσα (-17 Δεκεμβρίου 2011)
- Μοχάμεντ μπιν Ίσα, Διοικητής της Εθνικής Φρουράς (1997-2008)
- Αμπντουλά μπιν Ίσα, Αντιπρόεδρος της Ανώτατης Επιτροπής για την Ιππασία
- Άλι μπιν Ίσα, Υπουργός του Βασιλικού Δικαστηρίου (1955-)
- Μουνίρα μπιντ Ίσα
- Μάριαμ μπιντ Ίσα
- Σαΐχα μπιντ Ίσα
- Νούραμπιντ Ίσα
Κληρονομιά και θάνατος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια των 38 ετών του ως Εμίρης, πραγματοποιήθηκε η οικονομική μετατροπή του Μπαχρέιν σε ένα σύγχρονο έθνος και βασικό χρηματοοικονομικό κέντρο στην περιοχή του Περσικού Κόλπου. Ωστόσο, οι επικριτές σημειώνουν ότι διέλυσε επίσης το Κοινοβούλιο, αναλαμβάνοντας την απόλυτη εξουσία.
Ο Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα πέθανε από καρδιακή ανακοπή στις 6 Μαρτίου 1999 στην Κυβερνητική Οικία στη Μανάμα, λίγο μετά από συνάντηση με τον υπουργό Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών Ουίλιαμ Κόεν.[13], σε ηλικία 67 ετών.[9] Η τελευταία τελετή που παρακολούθησε ήταν η κηδεία του Βασιλιά Χουσεΐν της Ιορδανίας, η οποία πραγματοποιήθηκε λιγότερο από ένα μήνα πριν από το θάνατό του.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, εξέφρασε «βαθιά θλίψη» για την είδηση του θανάτου του εμίρη που τον αποκαλούσε «καλό φίλο της ειρήνης». Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, εξέφρασε επίσης «μεγάλη θλίψη» και περιέγραψε τον εμίρη ως «δύναμη σταθερότητας» στην περιοχή. Τάφηκε στο νεκροταφείο Αλ Ριφά.
Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του, ο Χαμάντ μπιν Ίσα Αλ Χαλίφα.[13]
Ξένες τιμές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- 1933-1942: Σεΐχης Ίσι μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα
- 1942–1961: Εξοχότατος Σεΐχης Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα
- 1961–1964: Υψηλότατος Σεΐχης Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα, Χακίμης του Μπαχρέιν
- 1964-1971: Υψηλότατος Σεΐχης Σερ Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα, Hakim του Μπαχρέιν, Τάγμα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
- 1971–1999: Υψηλότατος Σεΐχης Ίσα μπιν Σαλμάν Αλ Χαλίφα, Εμίρης του Μπαχρέιν
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (αγγλικά) biography/Sheikh-Isa-ibn-Sulman-Al-Khalifah. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Store norske leksikon» (Μποκμάλ, Νεονορβηγικά) Sjeik_Isa_bin_Salman_al-Khalifa.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Ινστιτούτο Λεξικογραφίας «Μίροσλαβ Κρλέζα». 1999. 27875.
- ↑ 4,0 4,1 api
.parliament .uk /historic-hansard /written-answers /1989 /mar /14 /british-honours-and-orders-of-chivalry. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2023. - ↑ BOE-A-1982-130.
- ↑ Μπέρνανρτ Ράιχ (1990). Political leaders of the contemporary Middle East and North Africa: a biographical dictionary. Greenwood Publishing Group. σελ. 528. ISBN 978-0-313-26213-5. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2013.
- ↑ «Chronology for Shi'is in Bahrain». UNHCR. 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014.
- ↑ Αλ Ζίμρι, Μανσούρ (Νοέμβριος 2010). «Shia and the State in Bahrain». Alternative Politics (1). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. https://web.archive.org/web/20130927192438/http://www.alternatifpolitika.com/page/docs/Kasim_2010_Ozel_Sayi_1/Tam_Metin/Mansoor_AL-JAMRI.pdf. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2013.
- ↑ 9,0 9,1 Γιέχλ, Ντάγκλας (7 Μαρτίου 1999). «Sheik Isa, 65, Emir of Bahrain Who Built Non-Oil Economy». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. https://web.archive.org/web/20140116202816/http://www.nytimes.com/1999/03/07/world/sheik-isa-65-emir-of-bahrain-who-built-non-oil-economy.html. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2013.
- ↑ Ράιτ, Στέφεν (Ιούνιος 2006). «Generational change». Durham Middle East Papers. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Μαΐου 2015. https://web.archive.org/web/20150518115114/http://dro.dur.ac.uk/456/1/Wright.pdf. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2013.
- ↑ «Democratic test ended». Spokane Daily Chronicle. AP (Μανάμα). 28 Αυγούστου 1975. https://news.google.com/newspapers?id=hE9OAAAAIBAJ&pg=7281,3075838&dq=isa+bin+salman+al+khalifa&hl=en. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2013.
- ↑ Ράιτ, Στέφεν (2008). «Fixing the Kingdom: Political Evolution and Socio-Economic Challenges in Bahrain». CIRS. http://qspace.qu.edu.qa/bitstream/handle/10576/10759/No_3_Fixing_the_Kingdom.pdf?sequence=1. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2013.
- ↑ 13,0 13,1 «Bahrain's ninth al Khalifa». BBC. 6 Μαρτίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2013. https://web.archive.org/web/20130403184507/http://news.bbc.co.uk/2/hi/middle_east/291757.stm. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λόσον, Φρεντ (1990). «Isa bin Sulman Al Khalifah». Στο: Μπέρνανρτ Ράιχ. Political Leaders of the Contemporary Middle East and North Africa: A Biographical Dictionary. Greenwood Publishing Group. σελίδες 267–271. ISBN 978-0-313-26213-5.