Ιρινοτεκάνη
 | |
 | |
| Ονομασία IUPAC | |
|---|---|
(S)-4,11-diethyl-3,4,12,14-tetrahydro-4-hydroxy- 3,14-dioxo1H-pyrano[3’,4’:6,7]-indolizino[1,2-b]quinolin- 9-yl-[1,4’bipiperidine]-1’-carboxylate | |
| Κλινικά δεδομένα | |
| Εμπορικές ονομασίες | Camptosar, Campto, Onivyde, άλλες |
| AHFS/Drugs.com | monograph |
| MedlinePlus | a608043 |
| Δεδομένα άδειας |
|
| Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
| Οδοί χορήγησης | Ενδοφλέβια |
| Κυκλοφορία | |
| Κυκλοφορία |
|
| Φαρμακοκινητική | |
| Βιοδιαθεσιμότητα | NA |
| Μεταβολισμός | Ήπαρ γλυκουρονιδίωση |
| Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 6 με 12 ώρες |
| Απέκκριση | Χολή και νεφρά |
| Κωδικοί | |
| Αριθμός CAS | 97682-44-5  |
| Κωδικός ATC | L01XX19 |
| PubChem | CID 60838 |
| IUPHAR/BPS | 6823 |
| DrugBank | DB00762  |
| ChemSpider | 54825 |
| UNII | 7673326042 |
| KEGG | D08086 |
| ChEBI | CHEBI:80630 |
| ChEMBL | CHEMBL481 |
| Χημικά στοιχεία | |
| Χημικός τύπος | C33H38N4O6 |
| Μοριακή μάζα | 586,69 g·mol−1 |
O=C7OCC=6C(=O)N2C(\c1nc5c(c(c1C2)CC)cc(OC(=O)N4CCC(N3CCCCC3)CC4)cc5)=C/C=6[C@@]7(O)CC | |
InChI=1S/C33H38N4O6/c1-3-22-23-16-21(43-32(40)36-14-10-20(11-15-36)35-12-6-5-7-13-35)8-9-27(23)34-29-24(22)18-37-28(29)17-26-25(30(37)38)19-42-31(39)33(26,41)4-2/h8-9,16-17,20,41H,3-7,10-15,18-19H2,1-2H3/t33-/m0/s1 Key:UWKQSNNFCGGAFS-XIFFEERXSA-N | |
| (verify) | |
Η ιρινοτεκάνη, που πωλείται με το εμπορικό σήμα Camptosar μεταξύ άλλων, είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου και του μικροκυτταρικού καρκίνου των πνευμόνων μικρών κυττάρων.[4] Για τον καρκίνο του παχέος εντέρου χρησιμοποιείται είτε μόνη της είτε με φθοροουρακίλη. Για τον μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα χρησιμοποιείται με σισπλατίνη.[4] Χορηγείται με αργή έγχυση σε φλέβα.[4]
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν διάρροια, έμετο, καταστολή του μυελού των οστών, απώλεια μαλλιών, δύσπνοια και πυρετό.[4] Άλλες σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν θρόμβους αίματος, φλεγμονή του παχέος εντέρου και αλλεργικές αντιδράσεις.[4] Εκείνοι με δύο αντίγραφα της παραλλαγής γονιδίου UGT1A1 * 28 διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για παρενέργειες.[4] Η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να προκαλέσει βλάβη στο μωρό.[4] Η ιρινοτεκάνη ανήκει στην οικογένεια φαρμάκων αναστολέων τοποϊσομεράσης.[5] Δρα αναστέλλοντας την τοποϊσομεράση 1 που έχει ως αποτέλεσμα βλάβη στο DNA και κυτταρικό θάνατο.[4]
Η ιρινοτεκάνη εγκρίθηκε για ιατρική χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1996.[4] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[6] Παρασκευάζεται από τη φυσική ένωση καμπτοθεκίνη που βρίσκεται στο κινεζικό καλλωπιστικό δέντρο Camptotheca acuminata.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Onivyde- irinotecan hydrochloride injection, powder, for solution». DailyMed. 20 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020.
- ↑ «Onivyde pegylated liposomal 4.3 mg/ml concentrate for solution for infusion - Summary of Product Characteristics (SmPC)». (emc). 18 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020.
- ↑ «Camptosar- irinotecan hydrochloride injection, solution». DailyMed. 10 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 «Irinotecan Hydrochloride». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ British national formulary : BNF 69 (69 έκδοση). British Medical Association. 2015. σελ. 624. ISBN 9780857111562.
- ↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
- ↑ Heinrich, Michael· Barnes, Joanne (2012). Fundamentals of Pharmacognosy and Phytotherapy. Elsevier Health Sciences. σελ. 130. ISBN 978-0702052316.