Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιρίνα Σκόμπτσεβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ιρίνα Σκόμπτσεβα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ирина Константиновна Скобцева (Ρωσικά)
Γέννηση22  Αυγούστου 1927[1]
Τούλα
Θάνατος20  Οκτωβρίου 2020[2]
Μόσχα
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Νοβοντέβιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (1927–1991)
Ρωσία (1991–2020)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΡωσικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά
ΣπουδέςDepartment of History and Theory of Art, Faculty of History, Moscow State University
Καλλιτεχνική Θεατρική Σχολή στο Καλλιτεχνικό Θέατρο Μόσχας (έως 1955)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηθοποιός[3][4]
δάσκαλος δραματικής
ΕργοδότηςNational Film Actors' Theatre (από 1957)
Ινστιτούτο κινηματογράφου Γερασίμωφ (από 1970)
Περίοδος ακμής1955
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣεργκέι Μπονταρτσούκ (1959–1994)
Αλεξέι Αντζουμπέι
ΤέκναAlyona Bondarchuk
Φιόντορ Μπονταρτσούκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΚαλλιτέχνης του Λαού της ΡΣΟΣΔ (28  Μαρτίου 1974)
Αξιόλογος Καλλιτέχνης της ΡΣΟΣΔ (26  Νοεμβρίου 1965)
Τάγμα της Φιλίας (25  Αυγούστου 1997)[5]
Βραβείο της Τιμής της Ρωσικής Ομοσπονδίας (3  Μαΐου 2018)[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ιρίνα Κονσταντίνοβνα Σκόμπτσεβα (Irina Konstantinovna Skobtseva) ( ρωσικά: Ирина Константиновна Скобцева‎‎; 22 Αυγούστου 1927 - 20 Οκτωβρίου 2020) ήταν Σοβιετική και Ρωσίδα ηθοποιός και δεύτερη σύζυγος του Σεργκέι Μπονταρτσούκ .[7]

Η Ιρίνα Κονσταντίνοβνα Σκόμπτσεβα γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1927 στην Τούλα. Ο πατέρας της ήταν ερευνητής στην Κεντρική Διεύθυνση Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. Η μητέρα της εργάστηκε στο αρχείο.[7]

Μετά τη λήξη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο Σκόμπτσεβα σπούδασε τέχνη στη Σχολή Ιστορίας του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μόσχας. Ενώ σπούδαζε, έπαιζε στο φοιτητικό θέατρο.[7]

Αφού αποφοίτησε από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας το 1952, μπήκε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας, από την οποία αποφοίτησε το 1955.[7]

Την ίδια χρονιά, η Ιρίνα Κονσταντίνοβνα Σκόμπτσεβα έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο ως Δυσδαιμόνα στην ταινία Οθέλλο του Σεργκέι Γιούτκεβιτς . Η ταινία κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 1956, και έλαβε διπλώματα και βραβεία σε άλλα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου. Στις Κάννες, η Ιρίνα Σκόμπτσεβα κέρδισε τον τίτλο "Miss Charm of the Cannes Film Festival".[7]

Μετά τον Οθέλλο η Ιρίνα Σκόμπτσεβα, η οποία παρέμεινε στην άποψη του κοινού κυρίως ως μια ρομαντική ηρωίδα, στράφηκε σε ρόλους χαρακτήρων. Έπαιξε τον Κύρος στην κινηματογραφική προσαρμογή του θεατρικού έργου του Λεονίντ Λεόνοφ Ο Κανονικός Άνθρωπος (1956) και της Κλάβντια Νικολάεβνα στην Ανεπανάληπτη Άνοιξη (1957).[7]

Με την ταινία Οθέλλο, όπου ο συνεργάτης της Σκόμπτσεβα ήταν ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Σεργκέι Μπονταρτσούκ, ο οποίος το 1959 έγινε σύζυγός της, έθεσε τα θεμέλια για μια σειρά από κοινά έργα τους στον κινηματογράφο. Η ηθοποιός έπαιξε τόσο στις ταινίες του ίδιου του Μπονταρτσούκ, του Πόλεμος και Ειρήνη (1965-1967), Πολέμησαν για τη χώρα τους (1975), Η Στέπα (1977), Μπόρις Γκοντούνοφ (1986), και σε ταινίες άλλων σκηνοθετών - Υπέροχες Ημέρες (1960), Η Σιωπή του Δρ Έβανς (1973), Take Aim (1975), Τόσο Ψηλά Βουνά (1974), Velvet Season (1978), Πατήρ Σέργιος (1978), Η Αλογόμυγα (1980).[7]

Η Ιρίνα Σκόμπτσεβα έπαιξε επίσης ρόλους στις ταινίες των ΜπονταρτσούκWaterloo (1970), Κόκκινες Καμπάνες II (1982) και Ήσυχα κυλάει ο Ντον (1992) - το τελευταίο έργο του Σεργκέι Μπονταρτσούκ.[7]

Στις ταινίες των Γκρέγκορι Ντανελίγια Περπατώντας στους δρόμους της Μόσχας (1963), Τριάντα τρία (1965) and Απελπιστικά Χαμένοι (1973), η Ιρίνα Σκόμπτσεβα εμφανίστηκε ως κωμική ηθοποιός. Ένας από τους καλύτερους κωμικούς της ρόλους είναι η Λιντία Σεργκέεβνα στην ταινία Το Ζιγκζακ της Επιτυχίας του Έλνταρ Ριαζάνοφ. (1969).[7]

Η ηθοποιός έπαιξε τους κύριους ρόλους στις ταινίες Η Μυστηριώδης Κληρονόμος (1987), Τα Φαντάσματα του Πράσινου Δωμάτιου (1991), Zorka Venus (2000).[7]

Το 2000 η Ιρίνα Σκόμπτσεβα πρωταγωνίστησε στη σειρά Οι Κληρονόμοι (2001, 2005), Amber Wings (2003), Η Λογική των Γυναικών (2004, 2005), Χρυσός (2012). Έπαιξε ρόλους σε ταινίες και σειρές όπως Ηθοποιός (2007), Σκοτεινός Πλανήτης (2009), Σε στυλ της Τζαζ (2010), Η Λευκή Φρουρά (2012), Το Μυστικό του Σκοτεινού Δωματίου (2014), Επικίνδυνες Διακοπές (2016 ).[7]

Από το 1957, η Σκόμπτσεβα ήταν ηθοποιός του Εθνικού Θεάτρου Ηθοποιών .[7]

Από το 1971, δίδαξε υποκριτική, ήταν βοηθός καθηγητής του τμήματος υποκριτικής στο VGIK και μαζί με τον Σεργκέι Μπονταρτσούκ ηγήθηκε ενός στούντιο ηθοποιίας. Μεταξύ των μαθητών της ήταν η Όλγα Κάμπο, η Νατάλια Αντρεϊτσένκο, ο Βλαντιμίρ Μπάσοφ, ο νεώτερος, ο Αλεξέι Ιβαστσένκο.[7]

Η Ιρίνα Σκόμπτσεβα έλαβε τον τίτλο Καλλιτέχνης των Ανθρώπων του RSFSR το 1974. Το 1997, της απονεμήθηκε το Τάγμα της Φιλίας.[7]

Το 2017, στην ηθοποιό απονεμήθηκε το Τάγμα του Αγίου Σέργιου του Ραντόνεζ.[7]

Η Ιρίνα Σκόμπτσεβα τιμήθηκε με το βραβείο Στανισλάβ και Αντρέι Ροστότσκι για ρόλους στις ταινίες μεγάλου μήκους Άλλη Γυναίκα, Άλλος Άνδρας (2003), Amber Wings (2003), ένα ειδικό βραβείο κριτικής επιτροπής για το καστ στην ταινία Οι Κληρονόμοι (2001) Społokhi στο Αρχάνγκελσκ.[7]

Η Ιρίνα Σκόμπτσεβα παντρεύτηκε τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Σεργκέι Μπονταρτσούκ. Η κόρη τους, Γιελένα Μπονταρτσούκ ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ο γιος τους, Φιοντόρ Μπονταρτσούκ είναι σκηνοθέτης, ηθοποιός και παραγωγός, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Lenfilm .[7]

Συνταξιοδότηση και θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ημι-συνταξιούχος τη δεκαετία του 1980, αλλά έκανε κάποιες μεταγενέστερες εμφανίσεις στην τηλεόραση. Πέθανε το 2020. Ο εγγονός της, Κωνσταντίνος Κρυούκοφ, ήταν μεταξύ εκείνων που παρακολούθησαν την κηδεία.[8]

Επιλεγμένη φιλμογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Οθέλλο (1955) ως Δυσδαιμόνα
  • Μια μοναδική άνοιξη (1957) ως Claudia Novozhilova
  • <i id="mwmA"><a href="./Υπέροχες μέρες" rel="mw:WikiLink" data-linkid="119" data-cx="{&quot;adapted&quot;:false,&quot;sourceTitle&quot;:{&quot;title&quot;:&quot;Splendid Days&quot;,&quot;pageprops&quot;:{&quot;wikibase_item&quot;:&quot;Q4417916&quot;},&quot;pagelanguage&quot;:&quot;en&quot;},&quot;targetFrom&quot;:&quot;mt&quot;}" class="cx-link" id="mwmQ" title="Υπέροχες μέρες">Υπέροχες Ημέρες</a></i> (1960) ως Μαριάννα
  • Περπατώντας στους δρόμους της Μόσχας (1963) ως Nadya
  • Τριάντα τρία (1965) ως Vera Sergeyevna
  • Πόλεμος και ειρήνη (1966-1967) ως Hélène Kuragin
  • Το Ζιγκζακ της Επιτυχίας (1968) ως Lidia Sergeevna, φωτογράφος
  • Waterloo (1970) ως Μαρία
  • Απελπιστικά Χαμένοι (1973) ως χήρα του Ντάγκλας
  • Επί Γης Αγάπη (1974) ως Elizaveta Polivanova
  • Πάρτε τον Στόχο (1975) ως Μαρίνα Κρουτσάτοβα
  • Πολέμησαν για τη χώρα τους (1975) ως ανώτερη νοσοκόμα
  • Ο πατέρας Σέργιος (1978) ως βαρόνη
  • Η Αλογόμυγα (1980) ως Gladys Burton
  • Κόκκινες Καμπάνες II (1983) ως κόμισα Panina
  • Μαίρι Πόππινς, Γεία σου (1983) ως Miss Lark
  • Time and the Conways (1984) ως Magee
  • Μπόρις Γκοντούνοφ (1986) ως ξενοδόχος
  • Ο Φθόνος των Θεών (2000) ως μητέρα της Σόνιας
  • Amber Wings (2003) ως Yelizaveta Sergeyevna
  • Heat (2006) ως ιδιοκτήτης
  • Ευτυχισμένοι μαζί (2006, TV) ως μητέρα της Laura Larionova
  • Ηθοποιός (2007) ως Varvara Fominichna
  • Στο στυλ της τζαζ (2010) ως πρώην πεθερά του Σεργκέι Σαβέλιεφ
  • Οι Λευκοί Φρουροί (2012, TV) ως Maria Nai-Turs
  1. 1,0 1,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001. 78292.
  2. «Умерла Ирина Скобцева». (Ρωσικά)
  3. (Ρουμανικά) CineMagia. 80878. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  4. (Αγγλικά) Letterboxd. irina-skobtseva. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. kremlin.ru/acts/bank/11393.
  6. publication.pravo.gov.ru/Document/View/0001201805040003?index=18&rangeSize=1.
  7. 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 7,10 7,11 7,12 7,13 7,14 7,15 7,16 «Биография Ирины Cкобцевой». RIA Novosti. 
  8. «Konstantin Kryukov went to the funeral of his grandmother Irina Skobtseva». NewsBeezer. 22 October 2020. https://newsbeezer.com/ukraineeng/konstantin-kryukov-went-to-the-funeral-of-his-grandmother-irina-skobtseva/. Ανακτήθηκε στις 29 October 2020.