Ιππέας Rampin
| Ιππέας Rampin | |
|---|---|
 Ο Ιππέας Rampin στο Μουσείο Ακρόπολης | |
| Ονομασία | Ιππέας Rampin |
| Έτος δημιουργίας | περ. 550 π.Χ. |
| Είδος | ανδριάντας |
| Ύψος | 27 εκ. |
| Μουσείο | Μουσείο Ακρόπολης και Μουσείο του Λούβρου |
| Αριθμός καταλόγου | Μουσείο Ακρόπολης: 590 Μουσείο του Λούβρου: 3104  |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
Ο Ιππέας Rampin (περ. 550 π.Χ.) είναι άγαλμα ιππέα από την αρχαιοελληνική Αρχαϊκή Περίοδο. Το άγαλμα φιλοτεχνήθηκε αριστουργηματικά από μάρμαρο και έχει ίχνη κόκκινου και μαύρου χρώματος. Έχει ύψος 27 εκατοστών.
Η κεφαλή του ιππέα βρέθηκε στην Ακρόπολη Αθηνών το 1877 και δωρήθηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Τμήματα του σώματος του ιππέα και του αλόγου βρέθηκαν στην Περσική τάφρο δέκα χρόνια μετά. Η κεφαλή του ιππέα δεν συσχετιζόταν με το υπόλοιπο τμήμα του γλυπτού έως το 1936. Το άγαλμα αναπαρίσταται με γύψινο εκμαγείο της κεφαλής στο Μουσείο Ακρόπολης, με αριθμό καταλόγου 590, ενώ η κεφαλή παραμένει στο Λούβρο, με αριθμό καταλόγου 3104, όπου αναπαρίσταται με γύψινο εκμαγείο του υπόλοιπου τμήματος.[1][2]
Ο ιππέας έχει αρκετά συνηθισμένα χαρακτηριστικά ενός Αρχαϊκού κούρου, αλλά επίσης έχει αρκετά ασύμμετρα χαρακτηριστικά τα οποία δεν συνάδουν με τις συμβάσεις της περιόδου.[1]
Ερμηνεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το άγαλμα αρχικά θεωρήθηκε πως ήταν μέρος ενός συνόλου αγαλμάτων, ίσως σε συνδυασμό με ένα ακόμη, ως τοποθετημένη παρουσίαση του Κάστορος και του Πολυδεύκη που ήταν συνηθισμένη σε αγγεία της εποχής. Σύμφωνα με άλλη θεωρία, το άγαλμα αναπαριστά το νικητή ενός αγώνα. Αυτή η θεωρία υποστηρίζεται από το στέφανο αγριοσέληνου που υπάρχει στο άγαλμα, και το οποίο δινόταν στους νικητές των Νέμεων και των Ισθμίων.[1]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Astier, Marie-Bénédicte. «Head of a horseman, known as the "Rampin Horseman"». louvre.fr. Μουσείο του Λούβρου. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016.
- ↑ «Ανδρικά αγάλματα». theacropolismuseum.gr. Μουσείο Ακρόπολης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2020.