Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιουλία Σοαιμιάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιουλία Σοαιμιάς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση180
Χομς
Θάνατος11  Μαρτίου 222
Ρώμη
Συνθήκες θανάτουθανατική ποινή
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣέξτος Βάριος Μάρκελλος[1]
ΣύντροφοςΚαρακάλλας
ΤέκναΗλιογάβαλος[1]
ΓονείςΙούλιος Άβιτος Αλεξιανός[1] και Ιουλία Μαέσα[1]
ΑδέλφιαΙουλία Αβίτα Μαμαία[1]
ΟικογένειαΔυναστεία των Σεβήρων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ιουλία Σοαιμιάς Βασσιάνα (180 - 11 Μαρτίου 222) από τη Δυναστεία της Έμεσας ήταν ευγενής από τη Συρία, μητέρα τού Ελαγάβαλου Αυτοκράτορα των Ρωμαίων (βασ. 218-222). Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Έμεσα της Συρίας· η εκ μητρός θεία της Ιουλία Δόμνα ήταν σύζυγος τού Σεπτίμιου Σεβήρου (βασ. 193-211).

Άγαλμα της Ιουλίας Σοαιμιάδας από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αττάλειας

Ήταν η πρώτη κόρη τού Γάιου Ιουλίου Άβιτου Αλεξιανού και της Ιουλίας Μαίσας ισχυρής Συριο-Ρωμαίας ευγενούς. Αδελφή της ήταν η Ιουλία Αβίτα Μαμαία, μητέρα του Αλέξανδρου Σεβήρου (βασ. 222-235).

Παντρεύτηκε τον Σέξτο Βάριο Μάρκελλο από την τάξη των ιππέων, από την Απάμεια της Συρίας. Όπως όλα τα μέλη της δυναστείας των Σεβήρων, το ζεύγος έμενε στη Ρώμη· ο σύζυγος της Ιουλίας Σοαιμιάδας έγινε Συγκλητικός. Έκαναν δύο τέκνα: τον Σέξτο Βάριο Άβιτο Βασσιανό, που έγινε αυτοκράτορας με το όνομα Ελαγάβαλος και ακόμη έναν γιο. Ο σύζυγός της ήταν Ρωμαίος κυβερνήτης της Νουμιδίας, όταν περί το 215 απεβίωσε. Η Ιουλία Σοαιμιάς και οι δύο γιοί της τού αφιέρωσαν έναν επιτύμβιο λίθο, που βρέθηκε στο Βελλέτρι, κοντά στη Ρώμη. Ο λίθος έφερε επιγραφή στα Λατινικά και στα Ελληνικά και αναφέρεται στην πολιτική του σταδιοδρομία, τους τίτλους και τις διακρίσεις που έλαβε.

Το 217 ο εξάδελφός της Καρακάλλας (γιος της Ιουλίας Δόμνας και του Σεπτίμιου Σεβήρου, βασ. 211-217) σκοτώθηκε και ο Μακρίνος (βασ. 217-218) ανήλθε στον θρόνο. Επετράπη στην οικογένειά της να επιστρέψει στη Συρία μαζί με τον τεράστιο πλούτο της, έτσι επέστρεψαν στην Έμεσα. Εκεί ο γιος της Βασσιανός έγινε αρχιερέας του Συριακού θεού Ελαγάβαλου.

Τότε η μητέρα της Ιουλία Μαίσα, χρησιμοποιώντας τον αμύθητο πλούτο και τον ισχυρισμό, ότι ο Καρακάλλας είχε κοιμηθεί με την Ιουλία Σοαιμιάδα και πως ο Βασσιανός ήταν νόθο τέκνο του, έπεισε την 3η Λεγεώνα, που στάθμευε κοντά στην Έμεσα και επισκεπτόταν περιστασιακά την πόλη, να ορκιστεί πίστη στον Βασσιανό. Αργότερα ο Βασσιανός προσκλήθηκε με τη μητέρα του στο στρατόπεδο, ντύθηκε την πορφύρα και στέφθηκε αυτοκράτορας από τους στρατιώτες.

Ο Κάσσιος Δίων καταγράφει διαφορετικό το συμβάν: ότι ο Γκάννυς, εραστής της Ιουλίας Σοαιμιάδας, που προστάτευε τον Βασσιανό ως επίτροπός του, μία νύχτα τον έντυσε με τα ενδύματα του Καρακάλλα και τον εισήγαγε λαθραία στο στρατόπεδο, χωρίς να το γνωρίζουν η Σοαιμιάδα και η Μαίσα. Όμως αυτή η εκδοχή μοιάζει μεταγενέστερη επινόηση, για να δείξει ότι η Μαίσα δεν ήταν ενήμερη για το πραξικόπημα. Η εκδοχή του Ηρωδιανού λέει, πως το πραξικόπημα χειρίστηκε η Μαίσα και η οικογένειά της μόνο. Ωστόσο αργότερα ο εγγονός της υποστηρίχθηκε από τους ιππείς και τους Συγκλητικούς της Έμεσας, που δείχνει ότι δεν έδρασε μόνη της.

Όπως και να έχει, ο Βασσιανός στη μάχη της Αντιόχειας το 218 νίκησε τον Μακρίνο και εισήλθε στην πόλη ως αυτοκράτορας. Ο Μακρίνος διέφυγε, πιάστηκε όμως στη Χαλκηδόνα και εκτελέστηκε στην Καππαδοκία.

  • Gibbon, Edward (1776): The History of the Decline and Fall of the Roman Empire. p. 182
  • Icks, Martijn (2011): The Crimes of Elagabalus: The Life and Legacy of Rome's Decadent Boy Emperor, p. 11, ISBN 1848853629.