Ιουλία Λιβία
| Ιουλία Λιβία | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 |
| Θάνατος | 43 |
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Νέρων Ιούλιος Καίσαρ Γάιος Ρουβέλιος Βλάνδος |
| Τέκνα | Rubellius Plautus Rubellius Drusus Rubellius Blandus |
| Γονείς | Δρούσος Ιούλιος Καίσαρας και Λιβίλλα |
| Αδέλφια | Τιβέριος Γέμελλος Γερμανικός Γέμελλος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ιουλία Λιβία, λατιν.: Julia Livia (π. 7 μ.Χ. – 43), [1] ήταν εξαδέλφη του Αυτοκράτορα Καλιγούλα και ανιψιά του Αυτοκράτορα Κλαύδιου. Γονείς της ήταν ο Δρούσος Ι. Κ. ο Νεότερος και η εξαδέλφη του Λιβίλλα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νεανική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιουλία γεννήθηκε τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Αυτοκράτορα Αυγούστου. Ήταν κόρη του Δρούσου Ιουλ. Καίσ. του Νεότερου, δις υπάτου, γιου του Τιβερίου Αυτοκράτορα (γιου της Λιβίας από τον 1ο της σύζυγο). Η μητέρα της Λιβίλλα ήταν κόρη του Νέρ. Κλ. Δρούσου του Πρεσβύτερου, στρατηγού (γιου της Λιβίας από τον 1ο της σύζυγο) και της Aντωνίας της Νεότερης (κόρης του Μάρκου Αντωνίου στρατηγού. Η Αντωνία, εκτός της Λιβίλλας, είχε τέκνα τον Γερμανικό (πατέρα του Καλιγούλα) και τον Κλαύδιο Αυτοκράτορα. Η Λιβία είχε κάνει 2ο γάμο με τον Αύγουστο, ο οποίος υιοθέτησε τον Τιβέριο. Την εποχή του τέλους του Αυγούστου το 14 μ.Χ., η Ιουλία, η οποία ήταν στην παιδική ηλικία, είχε τότε ασθενήσει. Πριν αποβιώσει, ο ηλικιωμένος Αυτοκράτορας, είχε ρωτήσει τη σύζυγό του Λιβία, αν η Ιουλία είχε αναρρώσει. [2]
Γάμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά το τέλος του Αυγούστου, ο πατέρας της Ιουλίας, ο Τιβέριος, τον διαδέχθηκε ως δεύτερος Ρωμαίος Αυτοκράτορας. Κατά τη διάρκεια της εξουσίας του παππού της, όταν αυτή ήταν περίπου 16 ετών, η Ιουλία παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Nέρωνα Ι. Καίσαρα (γιο του Γερμανικού και της Aγριππίνας της Πρεσβύτερης). Ο γάμος φαίνεται να ήταν δυστυχισμένος και έπεσε θύμα των δολοπλοκιών του περιβόητου φύλακα του ανακτόρου Σηιανού, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε τη σχέση του με τη Λιβίλλα, μητέρα της Ιουλίας, για να εναντιωθεί στην οικογένεια του Γερμανικού. Σύμφωνα με τα λόγια του Τάκιτου,
- Είτε ο νεαρός πρίγκιπας μιλούσε είτε κρατούσε τη γλώσσα του, η σιωπή και ο λόγος ήταν εξίσου εγκληματικά. Κάθε βράδυ είχε τις ανησυχίες του: έμενε άυπνος για ώρες και όλα τα όνειρα και οι αναστεναγμοί του γνωστοποιούντο από τη σύζυγό του [Ιουλία] στη μητέρα της Λιβί[λλ]α και από τη Λιβί[λλ]α στον Σηιανό. [3]
Αργότερα το 29, λόγω των μηχανευμάτων του Σηιανού, και με την επιμονή του Τιβερίου, ο Νέρων Ι. Κ. και η μητέρα του Αγριππίνα η Πρεσβύτερη κατηγορήθηκαν για προδοσία. Ο Νέρων κηρύχθηκε δημόσιος εχθρός από τη Σύγκλητο και απομακρύνθηκε αλυσοδεμένος σε κλειστό κάδο απορριμμάτων. Ο Νέρων φυλακίστηκε στη νήσο Ποντία (Ponza, δυτικά της Νάπολης). Το επόμενο έτος εκτελέστηκε ή οδηγήθηκε σε αυτοκτονία. Ο Δίων Κάσσιος [4] αναφέρει ότι η Ιουλία είχε μνηστευτεί τώρα με τον Σηιανό, αλλά αυτός ο ισχυρισμός φαίνεται να αντικρούεται από τον Τάκιτο, του οποίου η εγκυρότητα πρέπει να προτιμάται. Ο Σηιανός καταδικάστηκε και εκτελέστηκε με εντολή του Τιβερίου στις 18 Οκτωβρίου. Ο ερωμένη του Λιβίλλα, μητέρα της Ιουλίας, απεβίωσε περίπου την ίδια στιγμή (πιθανότατα από πείνα από τη μητέρα της Αντωνία τη Νεότερη -γιαγιά της Ιουλίας- ή αυτοκτόνησε).
Το 33 η Ιουλία παντρεύτηκε τον Γάιο Ρουβέλιο Βλάνδο, έναν άνδρα από την τάξη των ιππέων. Παρά το γεγονός ότι ο Βλάνδος ήταν ύπατος το 18, ο γάμος θεωρήθηκε καταστροφή. Ο Τάκιτος περιλαμβάνει το γεγονός σε μία λίστα με τις «πολλές λύπες που έθλιψαν τη Ρώμη», η οποία αποτελείται από το τέλος ανθρώπων με επιρροή. [5] Τα παιδιά τους ήταν ο Γάιος Ρουβέλιος Πλαύτος [6] και (πιθανώς) η Ρουβελία Βάσα, που παντρεύτηκε έναν εκ μητρός θείο του Nέρβα μελλοντικού Ρωμαίου Αυτοκράτορα. Ο Ιουβενάλης στη σάτιρα VIII.39 προτείνει έναν άλλο γιο, που ονομάζεται επίσης Γάιος Ρουβέλιος Βλάνδος. Μία επιγραφή υποδηλώνει, ότι η Ιουλία μπορεί επίσης να ήταν η μητέρα του Ρουβέλιου Δρούσου, ενός παιδιού που απεβίωσε πριν από την ηλικία των τριών ετών.
Περίπου το 43, ένας πράκτορας της Β. Μεσσαλίνας, συζύγου τού Αυτοκράτορα Κλαυδίου, είχε κατηγορήσει ψευδώς την Ιουλία για αιμομιξία και ανηθικότητα. Η Μεσσαλίνα θεωρούσε αυτήν και τον γιο της απειλή για τον θρόνο. [7] Ο θείος της Κλαύδιος, χωρίς να εξασφαλίσει υπεράσπιση για την ανιψιά του, διέταξε να την εκτελέσουν «με ξίφος» (Octavia 944-6: "ferro ... caesa est" ). Μπορεί να είχε προβλέψει την εκτέλεσή της και να έδωσε μόνη της τέλος στη ζωή της. [8] Η μακρινή συγγενής της Πομπονία Γκραικίνα παρέμεινε σε πένθος για 40 χρόνια, αψηφώντας ανοιχτά τον Αυτοκράτορα, χωρίς πάντως να τιμωρηθεί γι' αυτό. [9] Η Ιουλία εκτελέστηκε περίπου την ίδια στιγμή με την εξαδέλφη της Ιουλία Λιβίλα, κόρη του Γερμανικού και αδελφή του πρώην Αυτοκράτορα Καλιγούλα.
Πολιτιστικές απεικονίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στα μυθιστορήματα του Ρόμπερτ Γκρέιβς Εγώ, ο Κλαύδιος και Κλαύδιος ο θεός, η Ιουλία ήταν γνωστή ως "Ελένη η λαίμαργη". Ο Γκρέιβς το έκανε αυτό ως κωμική ανακούφιση στα μυθιστορήματα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχε φήμη αδηφαγίας.
Στην τηλεοπτική προσαρμογή του 1976 τον ρόλο έπαιξε η Kέιριν Φόλεϋ. Χωρίς να είναι ιστορικά αληθές, η μητέρα της προσπαθεί να τη δηλητηριάσει, για να αποτρέψει τον γάμο της με τον Σηιανό δεν είναι σαφές για το αν πέθανε από αυτό τελικά, γλιτώνοντας το τέλος της από τον Κλαύδιο.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε πρώτα το 23 τον Νέρωνα Ιούλιο Καίσαρα διάδοχο. Αυτός απεβίωσε 25 ετών, το έτος 31· δεν απέκτησαν απογόνους.
Έπειτα η Ιουλία Λιβία έκανε το 33 δεύτερο γάμο με τον Γάιο Ρουβέλιο Βλάνδο συγκλητικό, αντικαταστάτη ύπατο. είχε τέκνα:
- Γάιος Ρουβέλιος Πλαύτος 33-62.
- Ρουβελία Βάσα γενν. 33-38, παντρεύτηκε τον Γάιο Οκτάβιο Λαίνα συγκλητικό, αντικαταστάτη ύπατο, εκ μητρός θείο του Αυτοκράτορα Νέρβα.
- Γάιος Ρουβέλιος Βλάνδος, απεβ. πριν τα 3 έτη του.
- Ρουβέλιος Δρούσος.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ E. Groag, A. Stein, L. Petersen - e.a. (edd.), Prosopographia Imperii Romani saeculi I, II et III (PIR), Berlin, 1933 - I 636
- ↑ Suetonius, Vita Augusti, 99
- ↑ Tacitus, Annals 4.60
- ↑ Cassius Dio, 58.3.9
- ↑ Tacitus, Annales, 6.27
- ↑ See Raepsaet-Charlier, Prosopographie des femmes de l'ordre sénatorial, p. 89 for Plautus' praenomen
- ↑ Levick, Claudis, pp. 56
- ↑ Barrett, Agrippina, pp. 87, 104
- ↑ Tacitus, Annals 13.32
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- E. Klebs, H. Dessau, P. Von Rohden (επιμ.), Prosopographia Imperii Romani, 3 vol., Berlin, 1897-1898. ( PIR 1 )
- E. Groag, A. Stein, L. Petersen - e.a. (edd.), Prosopographia Imperii Romani saeculi I, II et III, Berlin, 1933 -. ( PIR 2 )
- Raepsaet-Charlier M.-Th., Prosopographie des femmes de l'ordre sénatorial (Ier-IIe siècles), 2 τόμος, Louvain, 1987, 360 ff; 633 κ.λ.π.
- Lightman, Marjorie & Lightman, Benjamin. Βιογραφικό Λεξικό Ελληνίδων και Ρωμαίων Γυναικών. Νέα Υόρκη: Facts On File, Inc., 2000.
- Levick, Barbara, Claudius . Yale University Press, New Haven, 1990.
- Barrett, Anthony A., Agrippina: Sex, Power and Politics in the Early Roman Empire. Yale University Press, New Haven, 1996.
- Jucker, Hans & Willers, Dietrich (Hrsg). ), Gesichter. Griechische und römische Bildnisse aus Schweizer Besitz, Βέρνη 1982, 92-93.
|