Ιουερνική Τοπογραφία

Ένα τελετουργικό της ιρλανδικής βασιλείας, από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη Royal MS 13 B VIII, περί 1220

Αλκυόνες και ένας πελαργός, από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη Royal MS 13 B VIII, περί 1220

Η Ιουερνική Τοπογραφία (λατινικά: Topographia Hibernica ή Topographia Hiberniae) είναι περιγραφή του τοπίου και του λαού της Ιρλανδίας που γράφτηκε από τον Γεράλδο της Ουαλίας γύρω στο 1188, λίγο μετά τη νορμανδική εισβολή στην Ιρλανδία. Ήταν το μεγαλύτερο και σημαντικότερο έργο για την Ιρλανδία που κυκλοφορούσε στο Μεσαίωνα και η άμεση επιρροή του διήρκεσε εντός της πρώιμης νεότερης περιόδου.

Υπόβαθρο

Ο συγγραφέας γεννήθηκε γύρω στο 1146 μέσα στην αριστοκρατική οικογένεια ΦιτσΖεράλντ/ντε Μπαρρί στο κάστρο Μάνορμπιρ στην Ουαλία με το όνομα γεννήσεως Ζεράλντ ντε Μπαρρί. Ο Γεράλδος πραγματοποίησε την πρώτη του επίσκεψη στην Ιρλανδία το 1183 και επέστρεψε το 1185. Η πρώτη του επίσκεψη, για να δει τα μέλη της οικογένειάς του που είχαν διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο στην εισβολή των Ανδεγαυών στη χώρα το 1169, δεν κράτησε περισσότερο από ένα χρόνο. Η δεύτερη επίσκεψή του πραγματοποιήθηκε υπό την εντολή του βασιλιά Ερρίκου Β΄, με τη συνοδεία του νεώτερου γιου του βασιλιά, Πρίγκιπα Ιωάννη, και διήρκεσε από τις 25 Απριλίου 1185 έως το Πάσχα του 1186.

Όλα τα γραπτά του ήταν στα Λατινικά και έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά. Με βάση τα στοιχεία της Τοπογραφίας, φαίνεται ότι τα ταξίδια του Γεράλδου στην Ιρλανδία δεν ήταν εκτενείς. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος αυτής της πρώτης επίσκεψης στο Γουότερφορντ και στο Κορκ. Κατά τη διάρκεια της δεύτερής του επίσκεψης, επισκέφθηκε το Δουβλίνο, το Γουίκλοου, το Μιθ, το Κίλντερ και ενδεχομένως το Άθλον και το Λοχ Ντεργκ. Είτε επισκέφτηκε κάποια από τα μέρη που ανέφερε είτε απλώς συνέδεσε ιστορίες που άκουσε από άλλους, είναι αμφισβητήσιμο. Έγραψε για το νησί Ίνισγκλορα, στα ανοικτά των ακτών της χερσονήσου Μούλλετ στο Έρρις, ότι τα πτώματα σε αυτό το νησί δεν αποσυντίθενται και ότι γενεές ανθρώπων όλες σε μια κατάσταση αέναης 'φρεσκάδας' ήταν να φανούν στο νησί αυτό.

Κείμενο

Απεικόνιση που δείχνει την ιστορία ενός ταξιδιώτη ιερέα που συναντά και συνομιλεί με ένα ζευγάρι καλών λυκανθρώπων από το Βασίλειο του Οσράιγκε. Από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη Royal MS 13 B VIII.

Το έργο χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο αφορά πρωτίστως το τοπίο, τη χλωρίδα και την πανίδα της χώρας· το δεύτερο τα θαύματα και την αίγλη της Ιρλανδίας και το τρίτο την ιστορία του λαού και τον πολιτισμό του.

Το έργο αντικατοπτρίζει το πλάτος των γνώσεων και των ενδιαφερόντων του Γεράλδου. Ισχυρίζεται ότι το βιβλίο του βασίστηκε κυρίως στις δικές του παρατηρήσεις και στις αξιόπιστες μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων παρά σε γραπτές πηγές. Ανάμεσα στα λίγα γραπτά έργα που χρησιμοποίησε ήταν το ιρλανδικό Lebor Gabála Érenn.