Ινφλιξιμάμπη
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
Μονοκλωνικό αντίσωμα | |
---|---|
Είδος | Ολόκληρο αντίσωμα |
Πηγή | Χιμαιρικό (ποντίκι/άνθρωπος) |
Στόχος | Παράγοντες νέκρωσης όγκων ( Tumor necrosis factors - TNF) |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Remicade, Avsola, Flixabi, Inflectra, Renflexis |
AHFS/Drugs.com | https://www.drugs.com/infliximab.html |
Δεδομένα άδειας | |
Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
Οδοί χορήγησης | ενδοφλέβια (IV) |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιοδιαθεσιμότητα | 92% (IV, εάν 8% έμεινε στην σύριγγα) |
Μεταβολισμός | δικτυοενδοθηλιακό σύστημα |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 9,5 μέρες |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 170277-31-3 |
PubChem | SID 46505602 |
DrugBank | DB00065 |
UNII | B72HH48FLU |
KEGG | D02598 |
ChEMBL | CHEMBLCHEMBL1201581 |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C6428H9912N1694O1987S46 |
Μοριακή μάζα | 144190.64 g·mol−1 |
Η ινφλιξιμάμπη, ένα χιμαιρικό μονοκλωνικό αντίσωμα, που πωλείται μεταξύ άλλων με την εμπορική ονομασία Remicade, είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων αυτοάνοσων ασθενειών. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Νόσος του Κρον, η ελκώδης κολίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα, η ψωρίαση, η ψωριασική αρθρίτιδα και η νόσος Αδαμαντιάδη-Μπεχτσέτ.[1] Χορηγείται με αργή έγχυση σε φλέβα, συνήθως σε διαστήματα έξι έως οκτώ εβδομάδων.[2]
Οι συνήθεις παρενέργειες περιλαμβάνουν λοιμώξεις, οξείες αντιδράσεις έγχυσης και κοιλιακό άλγος.[1] Η ινφλιξιμάμπη είναι ένα χιμαιρικό μονοκλωνικό βιολογικό αντίσωμα. Φαίνεται να δρα δεσμεύοντας και εξουδετερώνοντας τον TNF-α, εμποδίζοντάς τον να αλληλεπιδράσει με τους υποδοχείς του στο κύτταρο. Ο TNF-α είναι ένας χημικός αγγελιοφόρος (κυτταροκίνη) και βασικό μέρος της αυτοάνοσης αντίδρασης.
Η ινφλιξιμάμπη αναπτύχθηκε αρχικά σε ποντίκια ως αντίσωμα ποντικού. Επειδή οι άνθρωποι έχουν ανοσολογικές αντιδράσεις στις πρωτεΐνες ποντικιών, οι κοινές περιοχές ποντικιών αντικαταστάθηκαν με παρόμοιες περιοχές ανθρώπινων αντισωμάτων. Πρόκειται για μονοκλωνικά αντισώματα[3] και έχουν πανομοιότυπες δομές και συγγένειες με τον στόχο. Επειδή αποτελούν συνδυασμό αμινοξικών αλληλουχιών αντισωμάτων ποντικού και ανθρώπου, ονομάζονται "χιμαιρικό μονοκλωνικό αντίσωμα".
Η ινφλιξιμάμπη εγκρίθηκε για ιατρική χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1998 και στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον Αύγουστο του 1999 .[4]Τα βιο-ισοδύναμα της ινφλιξιμάμπης έχουν εγκριθεί στην ΕΕ (2013), στην Ιαπωνία (2014) και στις Ηνωμένες Πολιτείες (2016, 2017, 2019)[5] Είναι στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Infliximab, Infliximab-dyyb Monograph for Professionals». Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Infliximab, Infliximab-dyyb Monograph for Professionals». Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Monoclonal antibody» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2022-12-30. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Monoclonal_antibody&oldid=1130489721.
- ↑ «European Medicines Agency (EMA)».
- ↑ «Food and Drug Administration (FDA)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Organization, World-Health (2022-09-12). [hdl:10665/345533. WHO/MHP/HPS/EML/2021.02. «World Health Organization model list of essential medicines 8th list, 2021»]. Yearbook of Paediatric Endocrinology. doi: . ISSN 1662-4009. hdl:10665/345533. WHO/MHP/HPS/EML/2021.02..
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |