Ικάδιος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Στην ελληνική μυθολογία ο Ικάδιος ήταν γιος του θεού Απόλλωνα και της Νύμφης Λυκίας. Ο Ικάδιος γεννήθηκε στη Μικρά Ασία και για να τιμήσει τη μητέρα του έδωσε το όνομά της στη χώρα στην οποία είδε το φως.
Ο Ικάδιος ίδρυσε την πόλη Πάταρα και το μαντείο του Απόλλωνα στην πόλη αυτή. Αργότερα θέλησε να πάει στην Ιταλία, αλλά ναυάγησε στο ταξίδι, οπότε ένα δελφίνι τον έβγαλε στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού Κόλπου, κοντά στους πρόποδες του Παρνασσού. Εκεί ίδρυσε τους Δελφούς, που με το όνομά τους θύμιζαν τη σωτηρία του από το δελφίνι.
Σε άλλη παράδοση, ο Ικάδιος είναι Κρητικός, αδελφός του Ιάπυγα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969