Ιζόλα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 | |
| Κλάδος | Βιομηχανία |
|---|---|
| Ίδρυση | 1930 |
| Έδρα | Αθήνα, Ελλάδα |
| Σημαντικά πρόσωπα | Παναγιώτης Δράκος, Γεώργιος Δράκος, Γ.Ε Δημητρίου |
| Προϊόντα | Ηλεκτρικές Συσκευές |
| Ιστότοπος | Ιστοσελίδα |
| δεδομένα () | |
Η Ιζόλα είναι μια ελληνική εταιρεία κατασκευής οικιακών συσκευών. Οι εγκαταστάσεις παραγωγής είναι στην Πολωνία και η εταιρεία αποτελεί θυγατρική της Γ.Ε. Δημητρίου α.ε.ε. Στο παρελθόν οι εγκαταστάσεις βρίσκονταν στην Θήβα όπου κατασκευάζονταν μια μεγάλη γκάμα ηλεκτρικών συσκευών όπως ψυγεία, κουζίνες, τηλεοράσεις και θερμοσίφωνες. Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ελληνικής επιχειρηματικότητας στον τομέα της βιομηχανίας κατά την μεταπολεμική περίοδο και την περίοδο εξηλεκτρισμού της Ελλάδας.
Ιδρύθηκε το 1930 από Μικρασιάτες πρόσφυγες κατασκευάζοντας μονωτικούς σωλήνες και σιδηροσωλήνες, εμαγιέ και καζανάκια. Το 1951 παρουσίασε την πρώτη κουζίνα Ελληνικής κατασκευής και ένα χρόνο μετά το πρώτο ψυγείο Ελληνικής κατασκευής.
Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την περίοδο 1932-1934, ο Παναγιώτης Δράκος έγινε από μέτοχος του 20%, ιδιοκτήτης της Ιζόλα. Το 1937, η εταιρεία αποκτά ιδιόκτητο κτίριο στην Καλλιθέα (Τζιτζιφιές).
Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ιζόλα επιτάσσεται διαδοχικά από την ελληνική κυβέρνηση, τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και στη συνέχεια από τους Άγγλους το 1945, αρχικά για να καλύψει τις ανάγκες της Αεροπορίας και στη συνέχεια ως συνεργείο αυτοκινήτων.
Μετά τον πόλεμο η οικογενειακή επιχείρηση προσπαθεί να λάβει έγκριση μακροχρόνιου δανείου στο πλαίσιο του σχεδίου Μάρσαλ στον τομέα κατασκευής σωλήνων, αλλά δε θα τα καταφέρει, με αποτέλεσμα να στραφεί στον κλάδο των ηλεκτρικών οικιακών συσκευών, όπου και τελικά πέτυχε τη δανειοδότηση.
Ακμή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1963, Ο Παναγιώτης Δράκος εγκαταλείπει τη θέση του προέδρου και ανακηρύσσεται επίτιμος πρόεδρος. Ο Γεώργιος Δράκος, γιος του προαναφερθέντος, διετέλεσε πρόεδρος του ομίλου εταιρειών Ιζόλα και του ΣΕΒ (1958-1968). Υπό τη διοίκησή του η επιχείρηση θέσπισε πρωτοποριακές σχέσεις με το προσωπικό (συμβούλια προσωπικού σε όλες τις βαθμίδες της διοίκησης, συμμετοχή των εργαζομένων στα κέρδη της εταιρείας, επιμόρφωση των εργαζομένων στο χώρο εργασίας) και χρησιμοποίησε συστηματικά τη διαφήμιση των προϊόντων της, με κύριο σύνθημά της ότι «έφερνε τον πολιτισμό στο σπίτι» κατά τη δεκαετία του 1950-1960 και σήμα κατατεθέν της το ελεφαντάκι.
Η επιχείρηση διέθετε διαρκή έκθεση στην οδό Αμερικής στο κέντρο της Αθήνας, όπου παρουσιάζονταν οι ηλεκτρικές της συσκευές, καθιερώνοντας το σύστημα πώλησης ηλεκτρικών ειδών με μηνιαίες δόσεις.
Προϊόντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ιζόλα προωθεί δύο τύπους ψυγείων, οκτώ τύπους κουζινών, τρία μεγέθη θερμοσιφώνων, καθώς και θερμάστρες, καλοριφέρ, λουτρά, νιπτήρες κ.ά. Οι κατασκευές αυτές είναι κυρίως από σίδηρο ή εμαγιέ.
Πτώση και κατάρρευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1974, είχε δημιουργηθεί ένας όμιλος πέντε βιομηχανιών εξειδικευμένων στην παραγωγή οικιακών συσκευών. Ωστόσο, η πετρελαϊκή κρίση και ο ξένος ανταγωνισμός οδήγησαν σε χρέη την εταιρεία. Στο τέλος του 1977, η Ιζόλα και η Εσκιμό δημιούργησαν κοινή εταιρεία, την Ελίντα (Elinda: [H]ellenic Industry of Appliances). Η συγχώνευση έγινε τον Απρίλιο του 1977 αλλά από το ξεκίνημά της η επιχείρηση λειτουργούσε χωρίς ίδια κεφάλαια κίνησης, με δανεισμούς συνεχώς ανατοκιζόμενους, τους οποίους ουσιαστικά δεν είχε δυνατότητα να αποπληρώσει. Το μεγάλο «φάλτσο» έγινε το 1980, οπότε η επιχείρηση προσέλαβε επιπλέον 400 άτομα για να διεκπεραιώσει σοβαρή παραγγελία και συνεργασία με το εξωτερικό. Η συνεργασία ναυάγησε αλλά οι εργαζόμενοι συνέχισαν να δουλεύουν στην Ελίντα, επιβαρύνοντάς την με κονδύλια που γρήγορα την έφεραν σε καθεστώς χρεοκοπίας αφού δεν εμφάνιζε αντίστοιχη παραγωγική δραστηριότητα. Με τον τρόπο αυτό πολλαπλασιάζονται οι ζημίες και το 1984 η Ελίντα περιέρχεται στη δικαιοδοσία του ΟΑΕ. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τη στροφή του τότε ελληνικού καταναλωτικού κοινού σε ξένες μάρκες αποδυνάμωσαν την εταιρία και τα εμπορικά της σήματα ΙΖΟΛΑ και ΕΣΚΙΜΟ. Βέβαια τότε η εταιρία πιάνοντας το νόημα της εποχής λανσάρει νέα ξένα εμπορικά σήματα τα οποία σε μερικές περιπτώσεις αποτελούν και συνεργασία της με ξένες εταιρίες και για τα οποία γίνεται λόγος παρακάτω, αλλά και πάλι το μέλλον ήταν προδιαγεγραμμένο. Στο τέλος του 1990 η Ελίντα εμφανίζει συσσωρευμένες ζημίες που υπερέβαιναν τα 13 δισ. δρχ. και συσσωρευμένες υποχρεώσεις προς τρίτους που προσέγγιζαν τα 10 δισ. δρχ. Από τον Απρίλιο του 1991 η Ελίντα δεν μπορεί να συνεχίσει τη λειτουργία της και κηρύσσεται σε καθεστώς παύσεως λειτουργίας. Οι εργαζόμενοι αποζημιώνονται και αναζητείται λύση για το μέλλον της επιχείρησης εναγωνίως.
Τα σήματα ήταν δύναμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα εμπορικά σήματα της νεοσυσταθείσας Ελίντα (Izola, Eskimo, Kelvinator, Luxor, Kresky, Valiant, Kouper, Life, Bond) ήταν και η ουσιαστική δύναμή της. Δεν επρόκειτο όμως για απλά σήματα της Ελίντα αλλά ισχυρές μάρκες ξένων εταιριών που συνεργάστηκαν μαζί της και την επέλεξαν ως εργοστάσιο παραγωγής των προϊόντων τους στην Ελλάδα. Η εταιρεία παρουσίαζε σημαντική διεισδυτικότητα στην ελληνική αγορά, με ισχυρότατο δίκτυο πωλητών σε 1.500 σημεία σε όλη την Ελλάδα. Η Ελίντα παρήγαγε το 1991 14 διαφορετικά μοντέλα ψυγείων και καταψυκτών, 15 μοντέλα κουζινών, πέντε μοντέλα πλυντηρίων και τρία μοντέλα απορροφητήρων, αλλά παρήγαγε και φασόν τηλεοράσεις, πλυντήρια πιάτων, ηλεκτρικές σκούπες, φούρνους μικροκυμάτων, κλιματιστικά, βίντεο, συστήματα ήχου και αερόθερμα. Παρήγαγε συνολικά 760.000 τεμάχια όλων των ειδών το 1990, με εξαγωγές σε Βρετανία, Ισπανία, Κύπρο και Μέση Ανατολή.
Επαναλειτουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 3 Μαρτίου του 2015, η εταιρεία και το θρυλικό brand "ΙΖΟΛΑ" επαναλειτουργεί κάτω από την ομπρέλα της Γ.Ε Δημητρίου Α.Ε.Ε[1] και λανσάρει στην Ελλάδα τα πρώτα μοντέλα ηλεκτρικών κουζινών. Η εταιρεία πέρα από τον ελλαδικό χώρο όπου έχει τις ρίζες της και δραστηριοποιείται, έχει επεκταθεί και στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Σιγκαπούρη όπου σε συνεργασία με την εταιρεία Crown και το λογότυπο "Izola Crown" παράγει οικιακές ηλεκτρικές συσκευές με μεγάλη επιτυχία, έχοντας κατακτήσει ένα αρκετά μεγάλο μέρος του αγοραστικού κοινού.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αποστόλου, Μ. (20-10-2007). «Μισό αιώνα κρατάει η «κατάρα» του ΣΕΒ...». Οικονομία (Έθνος). http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11379&subid=2&pubid=140034. Ανακτήθηκε στις 22-12-2009.[νεκρός σύνδεσμος]
- Κατσιμάρδος, Τάκης. «ΙΖΟΛΑ: Ενα ελληνικό παραμύθι χωρίς happy end». Ημερησία. http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&pubid=1953170. Ανακτήθηκε στις 2009-12-22.
- Κατσιμάρδος, Τάκης. «Η ΙΖΟΛΑ εισβάλλει στα σπίτια με... πολιτισμό!». Ημερησία. http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&pubid=2043272. Ανακτήθηκε στις 2009-12-22.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Επιστρέφει η ιστορική μάρκα ΙΖΟΛΑ». naftemporiki.gr. 3 Μαρτίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-03-06. https://web.archive.org/web/20150306004228/http://www.naftemporiki.gr/finance/story/922187. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2015.
2. Κορφιάτης, Χρήστος (31-08-1997). «Η λεηλασία των προβληματικών». Οικονομία (Το Βήμα). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-04-30. https://web.archive.org/web/20120430011002/http://www.tovima.gr/default.asp/?pid=2. Ανακτήθηκε στις 2009-12-22.
3. ΙΖΟΛΑ: Μια εταιρία-θρύλος ξαναγεννιέται… http://www.businessnews.gr/article/72655/izola-mia-etairia-thrylos-xanagennietai Αρχειοθετήθηκε 2017-08-08 στο Wayback Machine.