Ιζαάκ Χουρού Ντόκο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιζαάκ Χουρού Ντόκο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση20  Νοεμβρίου 1913
Sabu Island
Θάνατος29  Ιουλίου 1985
Κούπανγκ
Χώρα πολιτογράφησηςΙνδονησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙνδονησιακά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολεμιστής
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΕθνικός Ήρωας της Ινδονησίας

Ο Ιζαάκ Χουρού Ντόκο (επίσης γνωστός ως Ιζαάκ, 20 Νοεμβρίου 1913 - 29 Ιουλίου 1985) είναι Εθνικός Ήρωας της Ινδονησίας. Ο τίτλος χορηγήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2006.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντόκο γεννήθηκε στο Σάμπου, στο Κούπανγκ στο Τιμόρ, στις 20 Νοεμβρίου 1913. Ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση σε ολλανδικά σχολεία σε Κούπανγκ πριν μετακινηθεί στο Μπαντούνγκ της Δυτικής Ιάβας, για να σπουδάσει σε σχολείο για εκπαιδευτικούς. Εκεί γνώρισε τον Χέρμαν Γιοχάνες, με τους οποίους ίδρυσε την οργάνωση Τιμόρσε Γιόνγκερεν (Νέοι Τιμορέζοι).[1]

Κατά τη διάρκεια της Ιαπωνικής κατοχής, μετά την ανατροπή της ολλανδικής αποικιακής κυβέρνησης, ο Ντόκο έγραψε εκτενώς για την κατάσταση του Τιμορέζικου λαού. Επίσης αντιπροσώπευσε το λαό του σε μια ηγούμενη από τους Ιαπωνέζους τοπική αυτοδιοίκηση. Στις 17 Αυγούστου 1945, μετά την ήττα της Ιαπωνίας στον Ειρηνικό, η Ινδονησία διακήρυξε την ανεξαρτησία της. Κατά την επακόλουθη επανάσταση ο Ντόκο οργάνωσε την Τιμορέζικη νεολαία σε ένοπλο αγώνα ενάντια στην εισβολή των ολλανδικών δυνάμεων.[1]

Αφού οι Ολλανδοί αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Ινδονησίας το 1949, ο Ντόκο οργάνωσε το Δημοκρατικό Κόμμα της Ινδονησίας (Partai Demokrasi Indonesia) και μίλησε εκτενώς κατά του σχηματισμού ενός ανεξάρτητου Κράτους της Ανατολικής Ινδονησίας. Επίσης, βοήθησε στην ίδρυση του Πανεπιστημίου Ουνταγιάνα στο Ντενπασάρ του Μπαλί, και το Πανεπιστήμιο Νούσα Τσεντάνα στο Κούπανγκ.[1] Υπηρέτησε ως σχολικός επόπτης στο Τιμόρ από τη δεκαετία του 1950 και εργάστηκε στη κατασκευή εκπαιδευτικών υποδομών στην περιοχή. Για αυτό, έζησε οκτώ μήνες στην Αυστραλία το 1958, μαθαίνοντας για τα διαφορετικά σχολικά συστήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.[2] Στη δεκαετία του 1970, ήταν ο επικεφαλής του γραφείου Τιμόρ του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.[2]

Ο Ντόκο που πέθανε στις 29 Ιουλίου του 1985. Στις 3 Νοεμβρίου 2006 του απενεμήθη ο τίτλος του Εθνικού Ήρωα της Ινδονησίας από τον Πρόεδρο Σουσίλο Μπάμπανγκ Γιουντχογιόνο.[1] Ένα δρόμος στο Κούπανγκ ονομάζεται προς τιμήν του.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έργα που παρατίθενται[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περαιτέρω ανάγνωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Aco Manafe· Paul J. A. Doko. Pahlawan Nasional I.H. Doko: Berjuang Hingga Akhir (στα Ινδονησιακά). Artha Wacana Press.