Ιγκνάτσι Οζιέβιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ιγκνάτσι Ότσιεβιτς)
Ιγκνάτσι Οζιέβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Μαΐου 1887
Linkmenys[1]
Θάνατος10  Ιανουαρίου 1966
Γκντίνια[1]
Τόπος ταφήςWitomino Cemetery in Gdynia
Χώρα πολιτογράφησηςΠολωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςσυνταγματάρχης/Πεζικό της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας και Εθνικές Ένοπλες Δυνάμεις Πολωνίας
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Πολωνό-Σοβιετικός Πόλεμος και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΧρυσός Σταυρός της Αξίας (19  Μαρτίου 1937)[2]
Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[3]
Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης[4]
Αξιωματικός του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (10  Νοεμβρίου 1933)[5]
Σταυρός της Ανδρείας (Πολωνία)
Αξιωματικός της Τάξης του Στέμματος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιγκνάτσι Οζιέβιτς (πολωνικά: Ignacy Oziewicz) (7 Μαΐου 1887 - 10 Ιανουαρίου 1966) ήταν Πολωνός στρατιωτικός και ο πρώτος χρονικά επικεφαλής της υπερεθνικιστικής[6], φιλοφασιστικής[6] και αντισημιτικής οργάνωσης Narodowe Siły Zbrojne (NSZ), η οποία έδρασε κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα εδάφη της κατεχόμενης Πολωνίας. Τον Ιούνιο του 1943 αιχμαλωτίστηκε από τις γερμανικές δυνάμεις και ακολούθως μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Μετά την απελευθέρωσή του κατά τα τελευταία στάδια του πολέμου, έζησε για αρκετά χρόνια σε διάφορα κράτη της Δυτικής Ευρώπης, προτού επιστρέψει στην Πολωνία, όπου και απεβίωσε.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οζιέβιτς γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1887 στον οικισμό Λινκμένις της επαρχίας Ουτενά στη σημερινή Λιθουανία, η οποία εκείνη την εποχή αποτελούσε κομμάτι της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Μετά την ολοκλήρωση των μαθητικών του υποχρεώσεων κατετάγη εθελοντικά στον Ρωσικό Αυτοκρατορικό Στρατό και παράλληλα φοίτησε στη σχολή υπαξιωματικών του Βίλνιους. Με το ξέσπασμα της Οκτωβριανής Επανάστασης αποχώρησε από το στράτευμα και μετά από λίγο καιρό κατετάγη στις ένοπλες δυνάμεις του νεοσύστατου πολωνικού κράτους, παίρνοντας μέρος στους πολέμους της Πολωνίας[7] κατά την περίοδο 1919-1921 και φτάνοντας μέχρι τον βαθμό του συνταγματάρχη[8]. Σε ό,τι αφορά την προσωπική του ζωή, ήταν παντρεμένος από το 1912 με την Κλ. Πονιατόφσκα, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά[8].

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής εισβολής του 1939 ο Οζιέβιτς διετέλεσε διοικητής της 29ης μεραρχίας πεζικού και τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών. Μετά την κατάρρευση της πολωνικής άμυνας ένεκα της ταυτόχρονης σύγκρουσης με τα γερμανικά και τα σοβιετικά στρατεύματα που είχαν επίσης εισβάλει εντός του πολωνικού εδάφους, εστάλη σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Λιθουανία, από όπου αποφυλακίστηκε έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα, επικαλούμενος σοβαρά προβλήματα υγείας[8].

Αργότερα αναμείχθηκε στην αντίσταση εναντίον της γερμανικής Κατοχής μέσω της «Εθνικής Στρατιωτικής Οργάνωσης» (πολωνικά: Narodowa Organizacja Wojskowa, NOW), η οποία συνδεόταν με το μεσοπολεμικό εθνικιστικό Εθνικό Κόμμα (πολωνικά: Stronnictwo Narodowe ή SN). Το 1942 ηγήθηκε των μελών της οργάνωσης που διαφώνησαν στην απόφαση συγχώνευσης της NOW με την Armia Krajowa ή AK (ελληνικά: Εγχώριος Στρατός ή Στρατός της Πατρίδας) και στις 20 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους συμμετείχε στην ίδρυση της Narodowe Siły Zbrojne (NSZ), αναλαμβάνοντας παράλληλα την αρχηγία[8][9][10] και υιοθετώντας διάφορα ψευδώνυμα[8], με κυριότερο το Czesław[11].

Ο οικογενειακός τάφος της οικογένειας Οζιέβιτς.

Ωστόσο με αφετηρία τον Δεκέμβριο του 1942, ο Οζιέβιτς άνοιξε διαύλους επικοινωνίας εξετάζοντας το ενδεχόμενο προσχώρησης της νέας οργάνωσης στον μαζικότερο Εγχώριο Στρατό ή Στρατό της Πατρίδας. Για αυτόν τον σκοπό πραγματοποίησε διάφορες συναντήσεις με υψηλόβαθμα στελέχη της ΑΚ, όπως οι Στέφαν Ροβέτσκι και Ταντέους Κομορόφσκι, όμως στις 9 Ιουνίου του 1943 συνελήφθη από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής και ακολούθως εκτοπίστηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης[8]. Κατόπιν αυτών των εξελίξεων, η NSZ συνέχισε την αυτόνομη δράση της, η οποία περιλάμβανε συμμετοχή σε αντιστασιακές ενέργειες (όπως π.χ. η εξέγερση της Βαρσοβίας[10][12]), συγκρούσεις με τις υπόλοιπες αντιστασιακές οργανώσεις[13][14], αντισημιτικές ενέργειες[15][16], αλλά και συνεργασία[15] ορισμένων μονάδων της με τη Ναζιστική Γερμανία.

Ύστερα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οζιέβιτς απελευθερώθηκε τον Απρίλιο του 1945 από τα αμερικανικά στρατεύματα που προήλαυναν εντός γερμανικού εδάφους. Τα επόμενα χρόνια έζησε πρώτα στη Γερμανία και αργότερα στη Γαλλία, συνεργαζόμενος με την εξόριστη πολωνική κυβέρνηση του Λονδίνου. Το 1958, με επιβαρυμένη την υγεία του, επαναπατρίστηκε στην Πολωνία. Απεβίωσε στις 10 Ιανουαρίου του 1966 στη Γκντίνια[8], όπου και κηδεύτηκε. Για τη στρατιωτική του δράση έλαβε διάφορα παράσημα και τιμητικές διακρίσεις[7][8].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 psb.21354.1.
  2. Ανακτήθηκε στις 8  Μαρτίου 2021.
  3. Ανακτήθηκε στις 12  Μαρτίου 2021.
  4. Ανακτήθηκε στις 16  Μαρτίου 2021.
  5. Ανακτήθηκε στις 7  Ιανουαρίου 2022.
  6. 6,0 6,1 Ciechanowski, Jan M. (2002) [1974]. The Warsaw Rising of 1944. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 85-86. 
  7. 7,0 7,1 Skowronek, Justyna (3 Νοεμβρίου 2009). «Gdyński Panteon: Oziewicz Ignacy (1887-1966)». gdynia.pl (στα Πολωνικά). Miasta Gdynia. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 8,7 Rutkowski, Tadeusz Paweł (12 Ιουλίου 2020). «Oziewicz Ignacy ps. „Czesław", „Czesławski", „Netta", „Jenczewski"». nsz.com.pl (στα Πολωνικά). Związek Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych: NSZ. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2021. 
  9. Chiari, Bernhard, επιμ. (2003). Die polnische Heimatarmee. Geschichte und Mythos der Armia Krajowa seit dem Zweiten Weltkrieg. München: Oldenbourg Verlag. σελ. 104. 
  10. 10,0 10,1 Forczyk, Robert (2009). Warsaw 1944. Poland's bid for freedom. Osprey Campaign Series. Osprey Publishing. σελ. 22. 
  11. Biegański, Witold (1987). Polish Resistance Movement in Poland and Abroad, 1939-1945. PWN-Polish Scientific Publishers. σελ. 104. 
  12. Snyder, Timothy (2017). Αιματοβαμμένες χώρες. Η Ευρώπη μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν. μετάφραση: Ανδρέας Παππάς. Εκδόσεις Παπαδόπουλος. σελ. 357. 
  13. Davies, Norman (2001) [1984]. Heart of Europe. The Past in Poland's Present. Oxford: Oxford University Press. σελ. 82. 
  14. Ciechanowski, Jan M. (2002) [1974]. σελ. 87, 102-103.
  15. 15,0 15,1 Cooper, Leo (2000). In the Shadow of the Polish Eagle: The Poles, the Holocaust and Beyond. Houndmills, Basingstoke, Hampshire; New York: Palgrave. σελ. 153. 
  16. Grabski, August (2017). «The Jews and the "Disavowed Soldiers"». Στο: Antony Polonsky, Hanna Węgrzynek, Andrzej Żbikowski. New Directions in the History of the Jews in the Polish Lands (PDF). Academic Studies Press. σελ. 458. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μοιεγκάνσκι, Βίτολντ (1987). Polish Resistance Movement in Poland and Abroad, 1939-1945. PWN-Polish Scientific Publishers.
  • Χιάρι, Μπέρνχαρντ, επιμ. (2003). Die polnische Heimatarmee. Geschichte und Mythos der Armia Krajowa seit dem Zweiten Weltkrieg. Μόναχο: Oldenbourg Verlag.
  • Τσιεχανόφσκι, Γιαν M. (2002) [1974]. The Warsaw Rising of 1944. Κέιμπριτζ: Cambridge University Press.
  • Φόρτσικ, Ρόμπερτ (2009). Warsaw 1944. Poland's bid for freedom. Osprey Campaign Series. Osprey Publishing.
  • Σνάιντερ, Τίμοθι (2017). Αιματοβαμμένες χώρες. Η Ευρώπη μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν. μετάφραση: Ανδρέας Παππάς. Εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]