Ιβάν Λάκοβιτς Κροάτα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιβάν Λάκοβιτς Κροάτα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ivan Lacković Croata (Σλοβακικά)
Γέννηση1  Ιανουαρίου 1932[1][2][3]
Batinske
Θάνατος29  Αυγούστου 2004[4][1][5]
Ζάγκρεμπ
Αιτία θανάτουέμφραγμα του μυοκαρδίου
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςνεκροταφείο Μιριγκόι (45°50′9″ s. š., 15°59′8″ v. d.)[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΚροατία[7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΚροατικά[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[9][10]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςOrder of Ante Starčević
βραβείο της Πόλης του Ζάγκρεμπ (1987)[11]
Order of Danica Hrvatska

Ο Ιβάν Λάκοβιτς Κροάτα (1 Ιανουαρίου 1932 - 29 Αυγούστου 2004) ήταν Κροάτης ναΐφ ζωγράφος.

Ο Λάκοβιτς γεννήθηκε από μια αγροτική οικογένεια στο χωριό Μπατίνσκε κοντά στο Καλίνοβατς. Αφού ολοκλήρωσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, εργάστηκε ως εργάτης σε χωράφια και δάση. Αυτός ο αυτοδίδακτος ζωγράφος φιλοτέχνησε τις πρώτες του υδατογραφίες με θέμα τη ζωή του χωριού, το 1944. Σχεδίασε τα πρώτα του σχέδια το 1952.

Ο Λάκοβιτς μετακόμισε στο Kloštar Podravski το 1954. Πέρασε εκεί τρία χρόνια, ζωγραφίζοντας τις πρώτες του ελαιογραφίες. Στη συνέχεια, μετακόμισε στο Ζάγκρεμπ, όπου εργάστηκε ως ταχυδρόμος και ταχυδρομικός υπάλληλος. Το 1962, γνώρισε τον Krsto Hegedušić και κατά καιρούς εργάστηκε στο ατελιέ του. Η πρώτη του ατομική έκθεση στο HAZU Cabinet of Graphics το 1964 καθιέρωσε τη φήμη του ως επιδέξιου καλλιτέχνη. Έφυγε από το ταχυδρομείο το 1968 και έγινε επαγγελματίας ζωγράφος.

Ζωγράφηζε ποιητικές σκηνές από την πατρίδα του, την Podravina, με τέμπερα και λάδι πάνω σε γυαλί (μια παραδοσιακή τεχνική των ναΐφ καλλιτεχνών από τη βόρεια Κροατία), ενώ στρεφόταν όλο και περισσότερο στο σχέδιο. Στα πρώιμα έργα του κυριαρχούν λεπτομερείς χειμερινές σκηνές. Κατά τη δεκαετία του 1970, ο Λάκοβιτς στράφηκε προς την αλληγορία, τον συμβολισμό και το φανταστικό. Η ατμόσφαιρα των έργων του είναι λυρική και σουρεαλιστική.

Πιο συχνά, σχεδίαζε τοπία, παραστατικές συνθέσεις, λουλούδια και έργα νεκρής φύσης. Τα πορτρέτα του είναι πολύ σπάνια. Εικονογράφησε πολλά βιβλία πεζογραφίας και ποίησης.

Ο Λάκοβιτς εξέθεσε έργα του σε περισσότερες από εκατό ατομικές εκθέσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό (Κολωνία, Ζυρίχη, Παρίσι, Βρέμη, Λαβάλ, Μάνστερ, Τορίνο, Ρώμη, Καράκας, Μιλάνο, Χάγη, Σάο Πάολο, Σανγκάη, Πεκίνο, Τόκιο, Μαδρίτη, Αγία Πετρούπολη). Τα έργα του εκτίθενται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο: στο Κροατικό Μουσείο Ναΐφ Τέχνης στο Ζάγκρεμπ, στο Μουσείο der 20. Jahrhunderts στη Βιέννη, στο Museu de Arte Contemporânea στο Σάο Πάολο, στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Μανίλας, στο Μουσείο Henri Rousseau της Λαβάλ, στο Μουσείο Setagaya του Τόκιο, στο Μουσείο Τέχνης του Ινστιτούτου Κάρνεγκι, στο Museo Civico di Belle Arti στο Λουγκάνο καθώς και στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Δημιούργησε σκηνικά θεατρικών παραστάσεων για το HNK στο Ζάγκρεμπ και για το Stadtopernhaus στο Γκρατς.

Ήταν μεταξύ των ιδρυτών της Κροατικής Δημοκρατικής Ένωσης. Εκλέχθηκε δύο φορές ως μέλος του Επαρχιακού Επιμελητηρίου του Κροατικού Κοινοβουλίου.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, σχεδίασε μια σειρά από σχέδια για τα ανθρώπινα δεινά κατά στον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Κροατίας. Πέθανε στο Ζάγκρεμπ το 2004.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]