Ιβάνε Τζαβαχισβίλι
| Ιβάνε Τζαβαχισβίλι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | ივანე ალექსანდრეს ძე ჯავახიშვილი (Γεωργιανά) |
| Γέννηση | 11ιουλ. / 23 Απριλίου 1876γρηγ. Τιφλίδα[1] |
| Θάνατος | 18 Νοεμβρίου 1940[2] Τιφλίδα[1] |
| Τόπος ταφής | Τιφλίδα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Λαϊκή Δημοκρατία της Γεωργίας Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γεωργίας Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | σχολή ανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιστορικός διδάσκων πανεπιστημίου |
| Εργοδότης | Κρατικό Πανεπιστήμιο Αγίας Πετρούπολης Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας Μουσείο Simon Janashia στη Γεωργία |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Στάλιν τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας |
| Υπογραφή | |
.svg) | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ιβάνε Τζαβαχισβίλι (γεωργιανά: ივანე ჯავახიშვილი, 11 Απριλίου 1876 - 18 Νοεμβρίου 1940) ήταν Γεωργιανός ιστορικός και γλωσσολόγος του οποίου τα ογκώδη έργα επηρέασαν σημαντικά τους σύγχρονους μελετητές της ιστορίας και του πολιτισμού της Γεωργίας. Ήταν επίσης ένας από τους ιδρυτές του πανεπιστημίου της Τιφλίδας (1918) και ο πρύτανης του από το 1919 έως το 1926.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιβάνε Τζαβαχισβίλι γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας (τότε μέρος της Αυτοκρατορικής Ρωσίας) από την αριστοκρατική οικογένεια του πρίγκιπα Αλεξάντερ Τζαβαχισβίλι, ο οποίος υπηρέτησε ως εκπαιδευτικός στο Γυμνάσιο της Τιφλίδας. Αφού αποφοίτησε από τη Σχολή Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Αγίας Πετρούπολης το 1899, έγινε ιδιωτικός δάσκαλος της έδρας της Αρμενικής και Γεωργιανής Φιλολογίας στο πανεπιστήμιο απ' όπου είχε αποφοιτήσει. Από το 1901 έως το 1902, ήταν επισκέπτης μελετητής στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1902, συνόδευσε τον μέντορά του, τον Ακαδημαϊκό Νικόλαο Μαρ, στο Όρος Σινά, όπου μελέτησαν μεσαιωνικά γεωργιανά χειρόγραφα. Μετά τους πρώτους τόμους του μνημειακού, αλλά όχι ημιτελούς, kartveli eris istoria (Η Ιστορία του Γεωργιανού Έθνους) του Τζαβαχισβίλι, που εμφανίστηκε μεταξύ του 1908 και του 1914, ο νεαρός μελετητής γρήγορα καθιερώθηκε ως η κυρίαρχη αρχή της ιστορίας της Γεωργίας και του Καυκάσου, του γεωργιανού δικαίου, της παλαιογραφίας, της διπλωματίας, της μουσικής, της δραματικής τέχνης, και άλλων θεμάτων, δημιουργώντας μελέτες ορόσημο σε αυτούς τους τομείς.
Στις αρχές του 1918, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του πρώτου τακτικού πανεπιστημίου της Γεωργίας στην Τιφλίδα, πραγματοποιώντας έτσι ένα μακροχρόνιο όνειρο, που λατρεύονταν από γενιές Γεωργιανών διανοουμένων αλλά απογοητεύονταν συνεχώς από τις αυτοκρατορικές ρωσικές αρχές. [3] Το Πανεπιστήμιο της Τιφλίδας (σημερινό Κρατικό Πανεπιστήμιο της Τυφλίδας Ι. Τζαβαχισβίλι, ΚΠΤ, το οποίο φέρει τώρα το όνομά του), στο οποίο ο Τζαβαχισβίλι έγινε καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Ιστορίας της Γεωργίας, κατέλαβε γρήγορα κυρίαρχη θέση στην εκπαιδευτική ζωή της Γεωργίας. Το 1919, ο Τζαβαχισβίλι διαδέχθηκε τον διάσημο χημικό Πετρ Μελικισβίλι ως τον δεύτερο πρύτανη του πανεπιστημίου. Υπηρέτησε μέχρι τον Ιούνιο του 1926, όταν, μετά τις αντισοβιετικές εξεγέρσεις του Αυγούστου του 1924, άρχισε να συρρικνώνεται η ανοχή των μη μαρξιστικών διανοουμένων. Αν και του επιτράπηκε να δημοσιεύσει και να διδάξει, αυτή η έκλειψη πιθανότατα έσωσε τη ζωή του, αφού ο διάδοχός του στο πανεπιστήμιο, ήταν μεταξύ των θυμάτων της Σταλινικής Μεγάλης Εκκαθάρισης του 1936–7. [4] Αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το ΚΠΤ το 1938, αλλά σύντομα διορίστηκε διευθυντής του Τμήματος Ιστορίας στο Κρατικό Μουσείο της Γεωργίας, στο οποίο ήταν επικεφαλής μέχρι το θάνατό του στην Τιφλίδα το 1940. Ενταφιάστηκε στην αυλή του ΚΠΤ.
Κληρονομιά και έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Ο Τζαβαχισβίλι σε ένα σοβιετικό γραμματόσημο του 1976 -
ο Τζαβαχισβίλι σε ένα γραμματόσημο της Γεωργίας το 2016. Καλλιτέχνης; Γ. Kartvelishvili -
Ο Τζαβαχισβίλι σε τραπεζογραμμάτιο 5 γιάρι της Γεωργίας
Ο Τζαβαχισβίλι συνέγραψε περισσότερα από 170 έργα, που ασχολούνται με διάφορες πτυχές της πολιτικής, πολιτιστικής, κοινωνικής και οικονομικής ιστορίας της Γεωργίας. Από τη δημοσίευση της πρώτης έκδοσής του το 1908, το κύριο έργο του, Η Ιστορία του Γεωργιανού Έθνους (πλήρως δημοσιευμένο μεταξύ 1908 και 1949), παραμένει μια από τις πιο ολοκληρωμένες και εύγλωττες μελέτες της προ-μοντέρνας γεωργιανής ιστορίας. Δυστυχώς, δεν έχει μεταφραστεί σε καμία άλλη γλώσσα. Αρκετά από τα πιο σημαντικά άρθρα και βιβλία του Τζαβαχισβίλι, συμπεριλαμβανομένης της Ιστορίας του Γεωργιανού Έθνους, έχουν ανατυπωθεί στα συλλεκτικά έργα του δώδεκα τόμων από το 1977 και το 1998. [5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Lang, David Marshall (1962), A Modern History of Georgia, p. 211. London: Weidenfeld and Nicolson.
- ↑ Lang (1962), p. 245.
- ↑ Rapp, Stephen H. (2003), Studies in Medieval Georgian Historiography: Early Texts And Eurasian Contexts, p. 15. Peeters Bvba (ISBN 90-429-1318-5).
|
