Ιάκωβος Νοταράς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιάκωβος Νοταράς
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΓονείςΛουκάς Νοταράς
ΑδέλφιαΆννα Νοταρά

Ο Ιάκωβος Νοταράς, που λανθασμένα ονομάζεται επίσης Ισαάκ, (1439 - 1491) ήταν Βυζαντινός αριστοκράτης, που επέζησε της πτώσης της Κωνσταντινούπολης το 1453. Έχοντας ελκύσει τον Οθωμανό ηγεμόνα Μωάμεθ Β΄ ως έφηβος, περιορίστηκε στο σεράι, μέχρι που δραπέτευσε το 1460. Αργότερα έγινε ένας από τους ηγέτες της Βυζαντινής διασποράς στην Ιταλία.

Αιχμαλωσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο νεότερος γιος του Λουκά Νοταρά, ενός πολύ πλούσιου αριστοκράτη από την Κωνσταντινούπολη που είχε υπηρετήσει ως μέγας δούκας (ναύαρχος) των τελευταίων Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. [1] Όταν η Κωνσταντινούπολη έπεσε στον Οθωμανό ηγεμόνα Μωάμεθ Β΄, ο Ιακώβ ήταν 14 ετών. [1] Έμεινε στο σεράι μέχρι το 1460 και στη συνέχεια διέφυγε από την Αδριανούπολη στην Ιταλία, όπου ενώθηκε ξανά με τις τρεις αδελφές του: την Άννα, τη Θεοδώρα και την Ευφροσύνη. Αργότερα νυμφεύτηκε την Ελισάβετ Ζαμπέτη και από ότι φαίνεται, ήταν δυσαρεστημένος με την οικογενειακή του ζωή. 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Babinger 1992, σελ. 95.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]