θ Κύκνου
Ο θ Κύκνου είναι αστέρας στον αστερισμό του Κύκνου. Έχει φαινόμενο μέγεθος 4,5[1] και είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού από το βόρειο ημισφαίριο αν ο ουρανός είναι αρκετά σκοτεινός. Με βάση τις μετρήσεις παράλλαξης εκτιμάτε πως απέχει 59,8 έτη φωτός (18,3 παρσέκ) από την Γη.[2] Ενδέχεται να στρέφεται γύρω του ένας εξωπλανήτης.[3]
Είναι φασματικού τύπου F3 V.[4] Πρόκειται δηλαδή για αστέρα κύριας ακολουθίας ο οποίος εκλύει ενέργεια μέσω της πυρηνικής σύντηξης του υδρογόνου στον πυρήνα του, όπως και ο Ήλιος. Έχει 4,2 φορές την φωτεινότητα του Ήλιου και η ενεργός θερμοκρασία του είναι περίπου 6.381 K,,[5] η οποία του προσδίδει την τυπική κίτρινη-λευκή απόχρωση των αστέρων τύπου F.[6] Ο θ Κύκνου έχει κατά 38% περισσότερη μάζα[3] από τον Ήλιο και κατά 58% μεγαλύτερη ακτίνα.[7] Η ηλικία του εκτιμάται ανάμεσα στα 0,6 και 1,9 δισεκατομμύρια χρόνια.[8]
Ο θ Κύκνου έχει επίσης έναν αστέρα-συνοδό που είναι ορατός μόνο με τηλεσκόπιο, καθώς έχει φαινόμενο μέγεθος 13,03.[9] Πρόκειται για ερυθρό νάνο τύπου M3 V[10] με εκτιμώμενη μάζα περίπου στο ένα τρίτο αυτής του Ήλιου.[3] Η μεταβολή της θέσης των δύο αστέρων είναι 0,261 " ανά έτος ή 0,4° κάθε αιώνα.[9]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Holmberg, J.; Nordstrom, B.; Andersen, J. (July 2009), «The Geneva-Copenhagen survey of the solar neighbourhood. III. Improved distances, ages, and kinematics», Astronomy and Astrophysics 501 (3): 941–947, doi:
- ↑ van Leeuwen, F. (November 2007), «Validation of the new Hipparcos reduction», Astronomy and Astrophysics 474 (2): 653–664, doi:
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Desort, M.; Lagrange, A.-M.; Galland, F.; Udry, S.; Montagnier, G.; Beust, H.; Boisse, I.; Bonfils, X. και άλλοι. (November 2009), «Extrasolar planets and brown dwarfs around A-F type stars. VII. θ Cygni radial velocity variations: planets or stellar phenomenon?», Astronomy and Astrophysics 506 (3): 1469–1476, doi:
- ↑ Eggen, O. J. (1962), «Space-velocity vectors for 3483 stars with proper motion and radial velocity», Royal Observatory Bulletin 51
- ↑ Boyajian, Tabetha S.; McAlister, Harold A.; van Belle, Gerard; Gies, Douglas R.; ten Brummelaar, Theo A.; von Braun, Kaspar; Farrington, Chris; Goldfinger, P. J. και άλλοι. (February 2012), «Stellar Diameters and Temperatures. I. Main-sequence A, F, and G Stars», The Astrophysical Journal 746 (1): 101, doi:. See Table 10.
- ↑ The Colour of Stars, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, December 21, 2004, http://outreach.atnf.csiro.au/education/senior/astrophysics/photometry_colour.html, ανακτήθηκε στις 2012-01-16
- ↑ Takeda, Genya; Ford, Eric B.; Sills, Alison; Rasio, Frederic A.; Fischer, Debra A.; Valenti, Jeff A. (2007), «Structure and Evolution of Nearby Stars with Planets. II. Physical Properties of 1000 Cool Stars from the SPOCS Catalog», The Astrophysical Journal Supplement Series 168 (2): 297–318, doi:
- ↑ Cunha, Katia; Smith, Verne V.; Boesgaard, Ann M.; Lambert, David (February 2000), «A Uniform Analysis of Boron in F and G Disk Dwarfs fromHubble Space Telescope Archival Spectra», The Astrophysical Journal 530 (2): 939–948, doi:
- ↑ 9,0 9,1 Lépine, Sébastien; Shara, Michael M. (March 2005), «A Catalog of Northern Stars with Annual Proper Motions Larger than 0.15" (LSPM-NORTH Catalog)», The Astronomical Journal 129 (3): 1483–1522, doi:
- ↑ Haas, Michael Robert; Bryson, S. T.; Rowe, J. F.; Still, M. D. (January 2011), «Public Kepler Data on the Bright Star Theta Cygni», Bulletin of the American Astronomical Society 43
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Theta Cygni (έκδοση 660096094) της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |