Θησαυρός των Σικυωνίων (Δελφοί)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Θησαυρός των Σικυωνίων (Δελφοί) | |
|---|---|
 | |
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Είδος | Δωρικό κτίριο σε μορφή ναού |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 38°28′54″N 22°30′6″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Δελφών |
| Τοποθεσία | Δελφοί |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Λειτουργία | 525 ΠΚΕ |
| Χρήση | μικρός ναός, που στέγαζε τα αναθήματα των Σικυωνίων στο θεό Απόλλωνα |
| Ιδιοκτήτης | Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών |
| Διαστάσεις | |
| Ύψος | 8,27 |
| Ιστότοπος | |
| Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών | |
| Σημειώσεις | |
| δεδομένα (π) | |
Ο θησαυρός των Σικυωνίων ανεγέρθηκε στο δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ., αντικαθιστώντας δύο προγενέστερα μνημεία, τη θόλο και το μονόπτερο οικοδόμημα, που θεωρείται ότι ήταν αφιερώματα του α' μισού του 6ου αιώνα και συνδέονται με τη νικηφόρα παρουσία του τυράννου της Σικυώνος Κλεισθένη στον Α´ Ιερό πόλεμο.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο θησαυρός των Σικυωνίων αποτελείται από τρία διαφορετικά οικοδομήματα, τη θόλο, τον μονόπτερο και τον καθαυτό θησαυρό. Και τα τρία οικοδομήματα χρονολογούνται στον 6ο αιώνα π.Χ. αντικατοπτρίζοντας ίσως την ταραγμένη ιστορία της πόλης της Σικυώνας κατά την περίοδο αυτή.
Η Θόλος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θόλος ήταν μάλλον το παλαιότερο κτίσμα της ενότητας, χρονολογούμενο γύρω στο 580 π.Χ. Θεωρείται ότι αφιερώθηκε από τον τύραννο της Σικυώνας Κλεισθένη, που είχε ενεργή συμμετοχή στον Α΄ Ιερό Πόλεμο. Είχε διάμετρο 6, 3 μ. στη βάση και 3, 54 μ. στο εσωτερικό, είχε πτερό που αποτελούνταν από 13 δωρικούς κίονες και δωρικό επιστύλιο. Ο σηκός, επίσης κυκλικός, ήταν κτισμένος με ισόδομο σύστημα και είχε μία θύρα. Το ύψος των τοίχων ήταν 4,04 μ. Δε σώζονται τμήματα από τη στέγασή της.
Ο μονόπτερος των Σικυωνίων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μονόπτερο κτίσμα είχε διαστάσεις 4 επί 5 και οι 14 κίονές του, μονολιθικοί και με ύψος 2,78 μ. στήριζαν την οροφή απευθείας, χωρίς τη μεσολάβηση τοίχων. Η ζωφόρος του επιστυλίου ήταν διακοσμημένη με ανάγλυφο με θέματα ηρωικά, που χρονολογούνται γύρω στο 560 π.Χ. Η όλη κατασκευή θυμίζει στέγαστρο για κάποιο πολύτιμο και ευπαθές ανάθημα. Έχει διατυπωθεί η ελκυστική θεωρία ότι ο μονόπτερος στέγαζε το άρμα με το οποίο ο Κλεισθένης κέρδισε την αρματοδρομία στα πρώτα Πύθια του 582 π.Χ.
Ο Θησαυρός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο καθαυτό θησαυρός ήταν ένα δωρικό κτίσμα, δίστυλο εν παραστάσι, με πρόδομο και σηκό, διαστάσεων 8,27 επί 6,.24 μ. Η βάση του ήταν κατασκευασμένη από “ωολιθικό” πωρόλιθο, που επιχωριάζει στην περιοχή μεταξύ Κορίνθου και Σικυώνας. Είχε τον ίδιο προσανατολισμό με τον παρακείμενο Θησαυρό των Σιφνίων, με τον οποίον είναι μάλλον σύγχρονος (περί το 525 π.Χ.). Το μνημείο ήταν σε περίοπτη θέση, που διακρινόταν από την είσοδο του τεμένους του Απόλλωνα. Στη θεμελίωση του θησαυρού περιέχονταν αρχιτεκτονικά μέλη από τα δύο προγενέστερα κτίρια. Σύμφωνα με την επικρατέστερη άποψη, ο θησαυρός ανεγέρθηκε από τους πολίτες της Σικυώνας που ανέτρεψαν την οικογένεια του Κλεισθένη, χρησιμοποιώντας οικοδομικό υλικό από τα δύο προγενέστερα μνημεία, που κατέστρεψαν εσκεμμένα. Σήμερα, τα τμήματα του γλυπτού διακόσμου που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θησαυρός των Αθηναίων
- Θησαυρός των Ακανθίων
- Θησαυρός των Βοιωτών
- Θησαυρός των Θηβαίων
- Θησαυρός των Κνιδίων
- Θησαυρός των Κυρηναίων
- Θησαυρός των Μασσαλιωτών
- Θησαυρός των Μεγαρέων
- Θησαυρός των Σιφνίων
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bommelaer, J.-F., Laroche, D., Guide de Delphes. Le site, Sites et Monuments 7, Paris 1991, 118-123.
- Bourguet, F., Fouilles de Delphes III, 1. Inscriptions de l’entrée au sanctuaire au trésor des Athéniens, Paris 1929, 91-111. 84-91, 389-391.
- De la Coste Messelière, P., Au Musée des Delphes, Paris, Paris 1936, 19-76, 451-455.
- Hommolle, Th., « Les sculptures du trésor de Sicyone », BCH 18, 1895, 657-675.
- Κολώνια, Ρ., Το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών, Αθήνα 2006, 78-87.
- Laroche, D. & Nenna, M.-D., «Le trésor de Sicyone et ses fondations», BCH 114, 1990, 241-284.
- Partida, E., The Treasures at Delphi, an Architectural Study, Jonsered 2000, 71-91.