Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θεωρία συνωμοσίας του προγράμματος Απόλλων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο αστροναύτης του Apollo 11 Μπαζ Όλντριν ποζάρει για μια φωτογραφία δίπλα στη σημαία των ΗΠΑ στη Σελήνη.

Η θεωρία συνωμοσίας του προγράμματος "Απόλλων" είναι μία θεωρία συνωμοσίας, σύμφωνα με την οποία μία ή περισσότερες αποστολές του διαστημικού προγράμματος "Απόλλων" στη Σελήνη, από τον Ιούλιο του 1969 έως το Δεκέμβριο του 1972 ήταν εικονικές[1] και αποτέλεσμα σκευωρίας της Αμερικανικής κυβέρνησης με ευθύνη της ΝΑΣΑ και πιθανώς και άλλων κρατικών οργανισμών. Οι βασικές υποθέσεις όσων δέχονται τη θεωρία, είναι πως οι ΗΠΑ δεν διέθεταν τότε την τεχνολογική επάρκεια για να πραγματοποιήσουν το ταξίδι στη Σελήνη, καθώς και ότι είχαν κίνητρο να δημιουργήσουν την εντύπωση στην παγκόσμια κοινή γνώμη ότι υπερτερούσαν της Σοβιετικής Ένωσης στο συγκεκριμένο τομέα, για λόγους που σχετίζονται με την κούρσα του διαστήματος.

Η θεωρία αυτή διαθέτει αρκετούς πιστούς,[2] ενώ διάφοροι συγγραφείς όπως οι Bill Kaysing,[3] και Bart Sibrel[4] υποστηρίζουν τη βασιμότητά της. Από την άλλη, επιστήμονες,[5] ερευνητικά κέντρα και μεμονωμένοι μελετητές που έχουν εκτενώς ασχοληθεί με τη διαστημική έρευνα, την απορρίπτουν ως παντελώς αστήρικτη.[6] Ακριβώς στον αντίποδα της παραπάνω θεωρίας βρίσκεται η πεποίθηση ορισμένων αναγνωστών του βιβλίου "Alternative 3" ("Εναλλακτική Λύση 3") του Leslie Watkins,[7] σύμφωνα με το οποίο η αποστολή στη Σελήνη πραγματοποιήθηκε πολύ προγενέστερα του 1969 και η προσελήνωση που παρακολούθησαν οι τηλεθεατές τον Ιούλιο του έτους εκείνου ήταν οπερετική.[8]

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ίδρυμα Ευγενίδου: Θεωρίες συνωμοσίας
  • Achenbach, Joel (March 2015). «The Age of Disbelief». National Geographic 227 (3): 30–47.  Author examines climate change, evolution, the Moon landing, vaccinations, and genetically modified food
  • Loxton, Daniel (2010). «Top Ten Busted Myths». Skeptic 15 (4): 74. 
  • Morrison, David (November 2009). «Moon Hoax Resolved: New Lunar Orbiter Images Show Moon Landers, Astronaut's Tracks». Skeptical Inquirer 33 (6): 5–6. 
  • Plait, Philip (2002). «17». Bad Astronomy: Misconceptions and Misuses Revealed, from Astrology to the Moon Landing "Hoax". John Wiley & Sons. ISBN 0471409766. 
  • Steven-Boniecki, Dwight (2010). Live TV from the Moon. Burlington, Ontario: Apogee Books. ISBN 978-1926592169. 
  • Talcott, Richard (November 2010). «Astronomy Mythbusters». Astronomy 38 (11): 56–57.  Ο συγγραφέας εξετάζει δέκα κοινούς μύθους αστρονομίας. Δείτε: Μύθος #10: Η NASA πλαστογράφησε τις προσγειώσεις στη Σελήνη.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Moon Base Clavius είναι αφιερωμένο στην ανάλυση και την απομυθοποίηση των ισχυρισμών των συνωμοσιολόγων.
  • Apollo Lunar Surface Journal Φωτογραφίες, ήχος, βίντεο και πλήρεις μεταγραφές επικοινωνίας των έξι επιτυχημένων προσγειώσεων και του Apollo 13.

Τηλεοπτικά αφιερώματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]