Θερμαντικός κλίβανος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο θερμαντικός κλίβανος ή φούρνος (praefurnium) βρισκόταν στις εγκαταστάσεις των ελληνιστικών λουτρών, των Βαλανείων[1]. Συγκεκριμένα ο φούρνος τοποθετείται στο κεντρικό τμήμα των λουτρών σε κοντινή απόσταση από τις ζεστές αίθουσες και νότια της αίθουσας εφίδρωσης, του πυριατηρίου, όπου παροχέτευε ζεστό νερό στις πισίνες με τα ζεστά λουτρά.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρόκειται για ανοιχτό χώρο προσπελάσιμου μέσω μίας ή περισσότερων βοηθητικών διαδρομών, με λάκκους για την καύση, που διαχωρίζονταν μεταξύ τους με χαμηλούς τοίχους, πάνω στους οποίους τοποθετούσαν τα καζάνια. Ώς υλικό καύσης χρησιμοποιούνταν συχνά καυσόξυλα, κυρίως ξύλα που παρήγαγαν ισχνό καπνό ,όπως τα έλατα, έτσι ώστε να υπάρχει μικρή ποσότητα αιθάλης στις αίθουσες. Η στάχτη που παραγόταν από τις καύσεις υφίστατο επεξεργασία και χρησιμοποιούνταν ως καθαριστικό για ρούχα.

Θερμαντικός κλίβανος απαντάται και τον 1ο π.Χ αιώνα, στις Θέρμες, όπου διοχέτευε θερμότητα στις θερμές αίθουσες με ένα σύστημα υποδαπέδιας θέρμανσης, τα υπόκαυστα.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ελένη Κανετάκη:'Οθωμανικά λουτρά στον Ελλαδικό χώρο, Τεχνικό επιμελητήριο Ελλάδας, Copyright 2004

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελένη Κανετάκη, Οθωμανικά λουτρά στον Ελλαδικό χώρο, Τεχνικό επιμελητήριο Ελλάδας 2004

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυξένη Αδάμ-Βελένη, Τα λουτρά στην αρχαία Ελλάδα, Η Καθημερινή, Επτά ημέρες 13.05.2001 [1]