Θεοδόσιος Παπαθανασιάδης

Θεοδόσιος Παπαθανασιάδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	6  Οκτωβρίου 1898 Προυσός Ευρυτανίας
Θάνατος	Φεβρουάριος 1990 Αθήνα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	στρατιωτικός στέλεχος αθλητισμού

Ο Θεοδόσιος Παπαθανασιάδης (1898 -1990) γεννήθηκε στο Προυσό Ευρυτανίας. Στις 2 Ιουλίου 1918 κατετάγη ως εθελοντής στρατιώτης και έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις της Μικράς Ασίας με το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων. Στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων εισήλθε το 1920 κατόπιν των προβλεπομένων εξετάσεων που έδωσε στη Σμύρνη, αποφοίτησε από τη Σχολή τον Ιούλιο του 1922 ως ανθυπολοχαγός Πεζικού και τοποθετήθηκε στο 25ο Σύνταγμα Πεζικού στη Μικρά Ασία. Έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις σύμπτυξης των Ελληνικών δυνάμεων και τραυματίσθηκε στη μάχη Κουστούκ Αρσανλάρ.

Από τον Οκτώβριο του 1935 φοίτησε για ένα έτος στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου. Ως πρωτεύσας μετέβη στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1936 στην Ανωτέρα Σχολή Πολέμου μέχρι την αποφοίτησή του τον Αύγουστο του 1938. Κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου υπηρέτησε στο 2/39 Σύνταγμα Ευζώνων ως Διοικητής Λόχου, στη Σχολή Ευελπίδων ως εκπαιδευτής και στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου Θεσσαλονίκης ως υφηγητής.

Την περίοδο του Οκτωβρίου 1939 - Απριλίου 1941 ως ειδικός επιτελής-σύνδεσμος στο Τμήμα Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας ήταν επιφορτισμένος από τον ίδιο τον Αλέξανδρο Παπάγο για ανταλλαγή μηνυμάτων μετά του Αντιστρατήγου Σίμοβιτς, αρχηγού των Γιουγκοσλαβικών δυνάμεων με ειδικές αποστολές. Σε μία εκ των αποστολών αυτών τραυματίσθηκε κατά την πτώση του πολεμικού αεροπλάνου, που τον μετέφερε στο Αντίβαρι Γιουγκοσλαβίας.

Την περίοδο 1942 -1944 μετείχε στη Εθνική Ομάδα Ελλήνων Ανταρτών ως Υποδιοικητής του σώματος Βάλτου Τριχωνίδος. Μετά την απελευθέρωση υπηρέτησε ως επιτελής σε διαφόρους Επιχειρησιακούς Σχηματισμούς και διετέλεσε Διοικητής της VI Μεραρχίας Πεζικού στο Κιλκίς το 1954, Διοικητής του Γ’ΣΣ το 1955-56. Υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ το 1958 και Διοικητής 1ης Στρατιάς το 1959.

Μετά την αποστρατεία του διετέλεσε Αντιπρόεδρος (1961-68) και στη συνέχεια Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (1969-73) και από τον Απρίλιο 1964 έως τον Μάιο 1967 Αυλάρχης του τέως Βασιλέως Κωνσταντίνου Β’.

Ετιμήθη με το Αριστείο Ανδρείας, με τον Πολεμικό Σταυρό Α΄ΠΠ, τον Πολεμικό Σταυρό 40-41 και το Μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων, Ανώτερο Ταξιάρχη Γεωργίου Α, Ανώτερο Ταξιάρχη μετά ξιφών του Φοίνικος, Από τις Η.Π.Α. με τον Ταξιάρχη Λεγεώνος Αξίας, από τη Γαλλία με το Ταξιάρχη Λεγεώνος της τιμής και από τη Γιουγκοσλαβία με τον Ανώτερο Ταξιάρχη Αξίας.

Υπήρξε απόφοιτος της Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έγραψε το βιβλίο «ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑΝ ΜΟΥ», στο οποίο αναφέρεται στο τιτάνιο αγώνα του έθνους κατά των Ιταλών και Γερμανών στη περίοδο 1939- 45, στον Εμφύλιο Πόλεμο και στην περίοδο της ανοικοδόμησης της χώρας μέχρι το 1959.

Πέθανε το 1990.