Θεοβάλδος Β΄ του Μπαρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεοβάλδος Β΄ του Μπαρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Thiébaut II de Bar (Γαλλικά)
Γέννηση1221 (περίπου)[1] ή 1225[2]
ΘάνατοςΟκτώβριος 1291[1][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙωάννα του Τουσί[1]
Ιωάννα του Νταμπιέρ (από 1243)[3]
ΤέκναΕρρίκος Γ΄ του Μπαρ[1]
Θεοβάλδος του Μπαρ[1]
Ρενώ του Μπαρ[1]
Φιλίππη του Μπαρ[1]
Εράρδος του Μπαρ
Adelaide de Bar[4]
Pierre I de Bar, Seigneur de Pierrefort
Marie de Bar[5]
ΓονείςΕρρίκος Β΄ του Μπαρ και Φιλίππα του Ντρε[1]
ΑδέλφιαΜαργαρίτα του Μπαρ[1]
Ιωάννα του Μπαρ[1]
ΟικογένειαΟίκος του Μονμπελιάρ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Θεοβάλδος Β΄, γαλλ.: Theobald II (1221 – Οκτώβριος 1291) από τον Οίκο του Μονμπελιάρ ήταν κόμης του Μπαρ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Ερρίκου Β΄ κόμη του Μπαρ και της Φιλίππας του Ντρε, κόρης του Ροβέρτου Β΄ κόμη του Ντρε. [6] Έγινε κόμης του Μπαρ, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε στην Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια της Σταυροφορίας των βαρόνων το 1239, αλλά οι ειδήσεις για το τέλος του Ερρίκου Β΄ δεν έφτασαν σε αυτόν μέχρι το 1240. Επειδή ο Θεοβάλδος Β΄ ήταν ακόμη ανήλικος, η μητέρα του κυβέρνησε ως επίτροπος μέχρι τις 17 Μαρτίου 1242. Τα παιδιά του Θεοβάλδου Β΄ περιελάμβαναν τον διάδοχό του Ερρίκο Γ΄ και τον Ρενώ επίσκοπο του Μπαρ.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Θεοβάλδος Β΄ νυμφεύτηκε δύο φορές, πρώτα το 1245 με την Ιωάννα του Νταμπιέρ, κόρη του Γουλιέλμου Β΄ κυρίου του Νταμπιέρ. [7] Αυτοί μνηστεύτηκαν στις 3 Μαΐου 1243 και παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα, τον Μάρτιο ή στις 31 Αυγούστου του 1245. Ο γάμος ήταν σύντομος και άτεκνος.

Το επόμενο έτος 1246 ο Θεοβάλδος Β΄ νυμφεύτηκε την Ιωάννα του Τουσύ, [8] κόρη του Ιωάννη κυρίου του Tουσύ, Σαιν-Φαργκώ και Πυιζάγ. Τα παιδιά του με την Ιωάννα του Τουσύ ήταν:

  • Ερρίκος Γ΄, κόμης του Μπαρ. [9]
  • Ιωάννης, παντρεύτηκε την Ιωάννα του Ντρε, κόρη του Ροβέρτου Δ΄ κόμη του Ντρε.
  • Κάρολος, απεβ. νέος.
  • Θεοβάλδος, επίσκοπος του Μετς το 1296, επίσκοπος της Λιέγης το 1302. Σκοτώθηκε σε μάχη στη Ρώμη στις 26 Μαΐου 1312 και τάφηκε στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης.
  • Ρενώ, μέλος του Συλλόγου των καθεδρικών του Ρεμς, του Μπωβαί, του Καμπραί, του Λαόν και του Βερντέν. Έγινε αρχιδιάκονος στις Βρυξέλλες και το Μπεζανσόν, επίσκοπος του Μετς το 1302· [8] απεβ. από δηλητηρίαση.
  • Εράρ, ήταν μοναχός το 1292 και έπειτα κύριος του Πιερπόν και του Ανσερβίλ το 1302.
  • Πέτρος, κύριος του Πιερφόρ το 1300 [9], κύριος του Μπέτινγκεν 1326/1334. Πρώτα νυμφεύτηκε την Ιωάννα ντε Βιέν, κόρη του Ούγου ντε Βιέν, κυρίου του Λονγκουί και του Πανύ (εγγονού της Iσαβέλλας της Βουργουνδίας). Είχε τέσσερα παιδιά με την πρώτη σύζυγό του. Έπειτα νυμφεύτηκε την Ελεονώρα του Πουατιέ-Βαλεντινουά. [9]
    • Ούγος απεβ. 1361, επίσκοπος του Βερντέν.
  • Φίλιππα, παντρεύτηκε τον Όθωνα Δ΄ των Ιβρέα κόμη της Βουργουνδίας.
  • Αλίκη, παντρεύτηκε τον Ματθαίο κύριο του Μπωρεγκάρ, γιο του Φραιδερίκου Γ΄ δούκα της Λωρραινης.
  • Μαρία, παντρεύτηκε τον Γκομπέρ κύριο του Ασπρεμόν.
  • Iσαβέλλα.
  • Γιολάντα.
  • Μαργαρίτα, ηγουμένη στο αβαείο του Σαιν-Μωρ στο Βερντέν.[8]
  • Φίλιππος.
  • Ενριέττα.

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. Ανακτήθηκε στις 9  Φεβρουαρίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 p51597.htm#i515970.
  3. p51597.htm#i515970. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  5. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  6. Richard 1983, σελ. xviii.
  7. Evergates 2007, σελ. 181.
  8. 8,0 8,1 8,2 Wirth & Engammare 2008, σελ. 68.
  9. 9,0 9,1 9,2 Bubenicek 2002, σελ. 86.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bubenicek, Michelle (2002). Quand les femmes gouvernent: droit et politique au XIVe siècle (στα French). Ecole de Chartes. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  • Evergates, Theodore (2007). The Aristocracy in the County of Champagne, 1100-1300. University of Pennsylvania Press. 
  • Richard, Jean (1983). Lloyd, Simon, επιμ. Saint Louis, Crusader King of France. Cambridge University Press. 
  • Wirth, Jean· Engammare, Isabelle (2008). Les marges à drôleries des manuscrits gothiques (1250-1350). Librairie Droz.