Θανάσης Σέκερης
| Θανάσης Σέκερης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 14 Απριλίου 1932 Ναύπλιο |
| Θάνατος | 18 Φεβρουαρίου 2022 (89 ετών) Αθήνα[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Εκπαίδευση | Σχολή Ναυτικών Δοκίμων
Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Σχολή Μηχανικών Μοντερέι |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Αργυρούν Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος
Χρυσούν Σταυρός του Τάγματος της Τιμής Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος |
Ο Αθανάσιος Σέκερης (14 Απριλιου 1932 - 18 Φεβρουαρίου 2022) ήταν Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού με τον βαθμό του Υποναυάρχου που διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του Κινήματος του Ναυτικού. Μετά την αποστρατεία του διετέλεσε Πρόεδρος του ΟΤΕ (1977 - 1981) και εκδότης της εφημερίδας «Μεσημβρινή» μέχρι και το τέλος της λειτουργίας της.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Ναύπλιο και ήταν γιος του Ευάγγελου Σέκερη, υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων στην κυβέρνηση Τσουδερού και απογόνου του Φιλικού Αθανασίου Σέκερη, και της Πολυξένης Ευλαμπίας. Αδέλφια του ήταν οι Κωνσταντίνος Σέκερης, σημαντικός επιστήμονας στον τομέα της βιοχημείας, Γεώργιος Σέκερης, ανώτερος διπλωμάτης, και Καλλιόπη Σέκερη, διευθύντρια Ερευνών στον Δημόκριτο.[2] Τα πρώτα χρόνια τα πέρασε στο Τολό της Αργολίδας και εν συνεχεία λόγω της γερμανικής κατοχής στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και στη Νέα Υόρκη. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Την περίοδο 1977 - 1981 διετέλεσε Πρόεδρος του ΟΤΕ.
Ήταν παντρεμένος με την Τζέμη Σέκερη και είχαν αποκτήσει δύο παιδιά: την Ξένια Μωριάτη και τον Βαγγέλη Σέκερη.
Πολεμικό Ναυτικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακολούθησε σταδιοδρομία αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού εισερχόμενος στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στις 30 Σεπτεμβρίου του 1948, από την οποία και αποφοίτησε στις 7 Απριλίου του 1952 ως Σημαιοφόρος Μηχανικός. Φοίτησε στη Σχολή Υποβρυχίων και μετεκπαιδεύτηκε στη Ναυτική Μηχανολογία στο Ναυτικό Πανεπιστήμιο του Μοντερέι της Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Ακολούθως προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο το 1955, υποπλοίαρχο το 1959, Πλωτάρχη το 1964, Αντιπλοίαρχο το 1968, Πλοίαρχο το 1974 και σε Αρχιπλοίαρχο την 21η Ιουνίου του 1977, οπότε και αποστρατεύθηκε. Στις 4 Οκτωβρίου 1984 ανακλήθηκε η αποστρατεία του και προήχθη σε Υποναύαρχο αναδρομικά, του απονεμήθηκε δε ο τίτλος του Επίτιμου Υποναυάρχου για την συμμετοχή του στο Κίνημα του Ναυτικού του Μαϊου 1973.
Διετέλεσε διοικητής της Σχολής Τεχνιτών και Αρχιμηχανικός του Στολίσκου Υποβρυχίων.
Το Κίνημα του Ναυτικού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπήρξε ένα από τα βασικότερα στελέχη του Κινήματος του Ναυτικού της 23ης Μαϊου του 1973, και μαζί με τους πλωτάρχες Νικόλαο Παππά, Μάλιαρη, Παπαθανασίου, Ιωάννη Σταθόπουλο, Αλέξανδρο Παπαδόγκωνα, Γκιόγκεζα, Κουσουρή κ.α ξεκίνησαν να σχεδιάζουν την ανατροπή της Χούντας και την επαναφορά του δημοκρατικού πολιτεύματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι το διαμέρισμά του Θανάση Σέκερη στην Κυψέλη αποτέλεσε ίσως το βασικότερο σημείο των κρυφών συναντήσεων των στελεχών του Κινήματος. Εκεί μάλιστα φυλάσσονταν οι όρκοι των μυημένων Αξιωματικών στο Κίνημα. Η συμβολή του στο Κίνημα του Ναυτικού ήταν καθοριστικής σημασίας. Ο ίδιος φυλακίστηκε το 1973 και βασανίστηκε.[3]
Μεσημβρινή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1982 ανέλαβε τη θέση του εκδότη στην εφημερίδα Μεσημβρινή η οποία αγοράστηκε εκείνη την χρονιά από την οικογένεια Βαρδινογιάννη, την οποία και διατήρησε έως το κλείσιμο της εφημερίδας. Η Μεσημβρινή γνώρισε μεγάλες επιτυχίες, με πολύ υψηλή κυκλοφορία ενώ από τα γραφεία της πέρασαν πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.anagnostis .org /2022 /02 /22 /to-tolo-thrinei-ena-apogono-tis-istorikis-oikogeneias-sekeri /. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. - ↑ «ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021.
- ↑ «Τα αρχικά σχέδια του κινήματος του Ναυτικού. Στη μνήμη του Ναυάρχου Παππά, Αρθρογραφία, ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ». www.elzoni.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021.