Η μαμά και η πουτάνα
| Η μαμά και η πουτάνα La Maman et la Putain | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σκηνοθεσία | Ζων Ιστάς[1][2] |
| Παραγωγή | Πιέρ Κοτρέλ |
| Σενάριο | Ζων Ιστάς |
| Πρωταγωνιστές | Μπερναντέτ Λαφόν[2], Ζαν-Πιερ Λεό[2], Françoise Lebrun[2], Ζων Ιστάς, André Téchiné, Bernard Eisenschitz, Berthe Granval, Caroline Loeb, Douchka, Geneviève Mnich, Isabelle Weingarten[2], Jacques Renard, Jean Douchet, Jean-Claude Biette, Noël Simsolo και Πιέρ Κοτρέλ |
| Φωτογραφία | Pierre Lhomme |
| Πρώτη προβολή | Μαΐου 1973 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 1973)[3], 17 Μαΐου 1973 (Γαλλία)[4], Ιουνίου 1973 (23rd Berlin International Film Festival)[3], 6 Ιουλίου 1973 (Γερμανία)[3], 5 Οκτωβρίου 1973 (Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης)[3], 26 Ιανουαρίου 1974 (Σουηδία)[3], 25 Μαρτίου 1974 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[3], 24 Οκτωβρίου 1974 (Λονδίνο)[3], 7 Νοεμβρίου 1974 (Γάνδη)[3], 8 Νοεμβρίου 1974 (Δανία)[3], 26 Δεκεμβρίου 1974 (Πορτογαλία)[3], 17 Ιανουαρίου 1975 (Φινλανδία)[3] και 23 Μαρτίου 1996 (Ιαπωνία)[3] |
| Διάρκεια | 217 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| δεδομένα () | |
Η μαμά και η πουτάνα (γαλλ.: La Maman et la Putain) είναι Γαλλική αισθηματική ταινία του 1973 σε σκηνοθεσία Ζαν Εστάς, ο οποίος έγραψε και το σενάριο αντλώντας έμπνευση από τις δικές του σχέσεις. Πρωταγωνιστούν οι Ζαν-Πιερ Λεό, Φρανζουάζ Λεμπράν και Μπερναντέτ Λαφόν.
Η ταινία εξερευνά τις σχέσεις μεταξύ τριών χαρακτήρων σε ένα ερωτικό τρίγωνο και ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Εστάς και θεωρείται το αριστούργημά του.
"Η μαμά και η πουτάνα" προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών το 1973, όπου και κέρδισε το Μέγα Βραβείο. Αν και αρχικά δίχασε τους κριτικούς, ωστόσο υποστηρίχθηκε από μεταγενέστερους κριτικούς και κινηματογραφιστές.
Διανομή ρόλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ζαν-Πιερ Λεό - Αλεξάντρ
- Φρανζουάζ Λεμπράν - Βερόνικα
- Μπερναντέτ Λαφόν - Μαρί
- Ιζαμπέλ Βαϊνγκάρτεν - Γκίλμπερτ
Παραγωγή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1972 ο Ζαν Εστάς είχε αρχίσει να αμφιβάλλει για την καριέρα του στον κινηματογράφο και σκεφτόταν να την εγκαταλείψει. Είχε πει σε έναν δημοσιογράφο από το Le Nouvel Observateur: Αν ήξερα τι ήταν αυτό που ήθελα, δεν θα ξυπνούσα το πρωί για να κάνω ταινίες. Δεν θα έκανα τίποτα, θα προσπαθούσα να ζήσω χωρίς να κάνω ή να παράγω τίποτα.
Σενάριο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αμέσως μετά του ήρθε μια νέα ιδέα για μια ταινία που θα έκανε μαζί με τους φίλους του Ζαν Πιέρ Λεόν και Μπερναντέτ Λαφόν. Έφερε επίσης την πρώην ερωμένη του Φρανσουάζ Λεμπρούν, η οποία εκείνη την εποχή ήταν φοιτήτρια φιλολογίας και δεν είχε παίξει ποτέ πριν σε ταινία. Ο Εστάς έλαβε δανεικά χρήματα από τον φίλο Μπαρμπέτ Σρόντερ για να περάσει τρεις μήνες γράφοντας το σενάριο, το οποίο ήταν πάνω από τριακόσιες σελίδες. Αν και η ταινία φαίνεται συχνά να είναι ιδιαίτερα αυτοσχεδιαστική, κάθε λέξη διαλόγου γράφτηκε από τον Εστάς. Η ταινία ήταν πολύ αυτοβιογραφική και εμπνεύστηκε από τις διάφορες σχέσεις του Εστάς, όπως ο τότε πρόσφατος χωρισμός του με τη Λεμπρούν και οι ρομαντικές σχέσεις με τη Μαρίνκα Ματούσζενκ και την Κατρίν Γκαρνιέ. Πολλές από τις τοποθεσίες που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία ήταν μέρη που είχε ζήσει ή εργαστεί η Γκαρνιέ. Ο χαρακτήρας που υποδύθηκε ο Ζακ Ρενάρντ βασίστηκε στον φίλο του Εστάς, Ζαν Ζακ Σουλ.
Κινηματογράφιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία γυρίστηκε μεταξύ 21 Μαΐου και 11 Ιουλίου 1972 με έναν προϋπολογισμό 700.000 φράγκων. Ο Εστάς την ονόμασε μια πολύ εχθρική ταινία και αποτελείται κυρίως από διαλόγους και μονολόγους για το σεξ. Ο Εστάς λέει ότι ο χαρακτήρας του Alexandre καταστρέφει [τους τρεις βασικούς χαρακτήρες], αλλά το ψάχνει συνεχώς. Μετά το ταξίδι του στην τρέλα και την κατάθλιψη, καταλήγει μόνος. Τότε σταματάω την ταινία.
Οι τοποθεσίες γυρισμάτων περιλάμβαναν το Les Deux Magots Café, το Café de Flore, το Café le Saint-Claude, το Hôpital Laennec de Paris, το εστιατόριο Blue Train και μέσα σε διάφορα διαμερίσματα στη Rue de Vaugirard και στη Rue Vavin. Η ταινία δεν είχε μουσική σύνθεση και χρησιμοποιούσε μόνο φυσικούς ήχους και περιστασιακά μουσική που έπαιζαν οι χαρακτήρες σε φωνογράφους, όπως ο Μότσαρτ, η Πιάφ, η Ντίτριχ και οι Deep Purple.
Ο Εστάς περιέγραψε την ταινία ως αφήγηση ορισμένων φαινομενικά αβλαβών πράξεων. Θα μπορούσε να είναι η αφήγηση εντελώς διαφορετικών πράξεων, σε άλλα μέρη. Τι συμβαίνει, τα μέρη όπου εκτυλίσσεται η δράση, δεν έχουν σημασία... Το θέμα μου είναι ο τρόπος με τον οποίο οι σημαντικές δράσεις τοποθετούνται σε μια συνέχεια αβλαβών.
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]"Η μαμά και η πουτάνα" θεωρείται το αριστούργημα του Εστάς και ονομάστηκε η καλύτερη ταινία της δεκαετίας του 1970 από το περιοδικό Cahiers du cinéma. Κέρδισε το Μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής και το βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ των Καννών το 1973. Η ταινία δημιούργησε ένα σκάνδαλο στο Φεστιβάλ των Καννών, καθώς πολλοί κριτικοί είδαν την ταινία ως ανήθικη και άσεμνη ή, σύμφωνα με τα λόγια της εφημερίδας 'Le Figaro, προσβολή για το έθνος, ενώ η Télé-7-Jours την αποκάλεσε μνημείο πλήξης και Ιμαλάια προσποίησης. Στην αρχική της προβολή η ταινία έκοψε πάνω από 343.000 εισιτήρια στη Γαλλία. [5]
Αφού κέρδισε ελάχιστη δημόσια αναγνώριση και παρά το γεγονός ότι έλαβε επαίνους όλα αυτά τα χρόνια από κριτικούς και σκηνοθέτες, όπως ο Τρυφώ και άλλα μέλη του γαλλικού Νέου Κύματος, ο Εστάς έγινε εν μία νυκτί επιτυχημένος και διεθνώς διάσημος μετά την πρεμιέρα της ταινίας στις Κάννες. Σύντομα χρηματοδότησε την επόμενη ταινία του.
Ο κριτικός Νταν Γιακίρ είπε ότι η ταινία ήταν μια σπάνια περίπτωση στον γαλλικό κινηματογράφο όπου η μάχη των φύλων δεν απεικονίζεται μόνο από την ανδρική σκοπιά. Ο Τζέιμς Μονακό την αποκάλεσε μία από τις πιο σημαντικές γαλλικές ταινίες της δεκαετίας του 1970. Ο Ζαν Λουί Μπερτόμ είπε: Δεν είμαι σίγουρος ότι η μαμά και η πουτάνα, με τα ειδύλλια ενός φτωχού νεαρού του 1972, δεν λέει κάτι καινούργιο. Η Πωλίν Κάελ επαίνεσε την ταινία, λέγοντας ότι της θύμισε τον Τζον Κασσαβέτη στην ικανότητά του να βάζει ωμή αλήθεια στην οθόνη – συμπεριλαμβανομένης της βαρετής και της τετριμμένης. Αντίθετα ο Ζαν Λουί Μπορί του "Le Nouvel Observateur" έδωσε αρνητική κριτική, χαρακτηρίζοντάς την μισογυνική και επικρίνοντας τον χαρακτήρα του Αλεξάντρ. [6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.imdb .com /title /tt0070359 /. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2016. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 www
.allocine .fr /film /fichefilm _gen _cfilm=1373 .html. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2016. - ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 www
.imdb .com /title /tt0070359 /releaseinfo. - ↑ www
.imdb .com /title /tt0070359 /releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2022. - ↑ «La Maman et la Putain». jpbox-office.com. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014.
- ↑ Bory, Jean-Louis (14 Μαΐου 1973). «Romance d'un jeune homme pauvre» (PDF). Le Nouvel Observateur. σελ. 79. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2014.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η μαμά και η πουτάνα στην IMDb (Αγγλικά)
- Η μαμά και η πουτάνα στο AllMovie (Αγγλικά)
- Η μαμά και η πουτάνα στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Η μαμά και η πουτάνα στο AlloCine (Γαλλικά)
- Η μαμά και η πουτάνα στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
