Η ηγουμένη του Κάστρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Ηγουμένη του Κάστρο
Ο Σταντάλ γύρω στο 1835
ΣυγγραφέαςΣταντάλ
ΓλώσσαΓαλλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1839
Μορφήδιήγημα
μυθιστόρημα
ΣειράΙταλικά χρονικά
ΤόποςΑλμπάνο Λατσιάλε
ΠροηγούμενοΗ δούκισσα του Παλιάνο

Η Ηγουμένη του Κάστρο (γαλλικός τίτλος: L'Abbesse de Castro ) είναι νουβέλα του Γάλλου συγγραφέα Σταντάλ, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1839 και περιλαμβάνεται στα Ιταλικά χρονικά. Αφηγείται την τραγική ιστορία του απερίσκεπτου έρωτα μεταξύ του γιου ενός ληστή και μιας νεαρής Ιταλίδας αρχόντισσας.[1]

Συγγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί την τεχνική της μετάφρασης ενός ιταλικού χειρογράφου, δηλώνοντας ότι η ιστορία προέρχεται από ορισμένα αρχεία του δεύτερου μισού του 16ου αιώνα που ανακάλυψε όταν υπηρετούσε ως πρόξενος της Γαλλίας στην Τσίβιταβεκια, θέση που κατείχε από το 1831 σχεδόν ως το τέλος της ζωής του το 1842.[2]

Οι ρομαντικοί συγγραφείς συνήθιζαν να διαβάζουν τόμους παλιών δικαστικών χρονικών αντλώντας υποθέσεις που θα μπορούσαν αργότερα να αποτελέσουν έμπνευση για νέα τους έργα. Τους ενδιέφεραν κυρίως τα εγκλήματα πάθους και άλλες ζοφερές ιστορίες της Αναγέννησης, τα οποία πρόσθεταν στα έργα τους μια αύρα αρχοντιάς και ηρωισμού.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία διαδραματίζεται στα μέσα του 16ου αιώνα στην περιοχή του Λάτιο στην Ιταλία. Ο Τζούλιο Μπραντσιφόρτε, 22 ετών, γιος ενός ληστή που προστατεύεται από την ισχυρή οικογένεια των Κολόνα, ερωτεύεται την 17χρονη Έλενα ντι Καμπιρεάλι, κόρη επιφανούς οικογένειας από το Αλμπάνο, κοντά στη Ρώμη, που μόλις επέστρεψε από το μοναστήρι του Κάστρο όπου σπούδαζε. Ο πατέρας και ο αδερφός της προσπαθούν να σκοτώσουν τον επίδοξο μνηστήρα σε ενέδρα, αλλά η κοπέλα, που θαυμάζει τη θέρμη του Τζούλιο, τον σώζει. Αργότερα, ο Τζούλιο σκοτώνει τον Φάμπιο, τον αδερφό της Έλενας, σε μια μονομαχία και αναγκάζεται να εγκαταλείψει το Αλμπάνο.[3]

Παρά τη θέλησή της, η Έλενα κλείνεται στο μοναστήρι του Κάστρο, που είναι στη δικαιοδοσία της οικογένειάς της. Ο Τζούλιο καταφέρνει να της στείλει γράμμα και της προτείνει να φύγουν μαζί. Εκείνη δέχεται αλλά η απαγωγή δεν έχει επιτυχία. Ο Τζούλιο τραυματίζεται κατά τη διάρκεια της απόπειρας απαγωγής-απόδρασης και σώζεται από τους Κολόνα. Η μητέρα της Έλενας κάνει την κόρη της να πιστέψει ότι ο Τζούλιο είναι νεκρός. Επίσης, λέει τον Τζούλιο ότι η Έλενα είναι πλέον παντρεμένη με άλλον. Ο Τζούλιο, για τον οποίο εκκρεμεί η θανατική ποινή για τον φόνο, καταφεύγει στο Μεξικό, αλλάζει όνομα και αγωνίζεται για δέκα χρόνια στις τάξεις του ισπανικού στρατού πραγματοποιώντας τολμηρά κατορθώματα. Η Έλενα, που τον πιστεύει νεκρό, παραμένει στο μοναστήρι του Κάστρο και γίνεται ηγουμένη.[4]

Η Έλενα δημιουργεί σχέση με τον Μονσινιόρ Φραντσέσκο Τσιταντίνι, έναν Μιλανέζο ευγενή και επίσκοπο του Κάστρο, «τον πιο όμορφο άντρα στην παπική αυλή». Μένει έγκυος και αναγκάζεται να εκμυστηρευτεί το μυστικό της εγκυμοσύνης της σε δύο μοναχές για να τη βοηθήσουν στον τοκετό. Οι δύο εραστές καταγγέλλονται και δικάζονται από το δικαστήριο της Ιεράς Εξέτασης, που διευθύνει ο καρδινάλιος Φαρνέζε. Ο επίσκοπος Τσιταντίνι καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη στο Καστέλ Σαντ'Άντζελο, η ηγουμένη σε ισόβια κάθειρξη στο μοναστήρι Σάντα Μάρτα, χώρο περιορισμού γυναικών που θεωρούνταν κακής ηθικής, ζούσαν ξεδιάντροπα ή ήταν ένοχες μοιχείας.

Η μητέρα της Έλενας βάζει να σκάψουν μια υπόγεια δίοδο για να αποδράσει η κόρη της. Όταν η σωτηρία φαίνεται να πλησιάζει, η Έλενα μαθαίνει από τη μητέρα της ότι ο Τζούλιο έχει επιστρέψει από το Μεξικό και την αναζητά. Κυριευμένη από ενοχές, η Έλενα αποφασίζει να πεθάνει: γράφει ένα μεγάλο και ειλικρινές γράμμα στον πρώτο της έρωτα και μετά αυτοκτονεί με ένα χτύπημα στιλέτου στην καρδιά.[5]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1974: Η ηγουμένη, κινηματογραφική ταινία σε σκηνοθεσία Αρμάντο Κρισπίνο, την Έλενα ντι Καμπιρεάλι υποδύθηκε η Μπάρμπαρα Μπουσέ. [6]
  • 2009: Il falco e la colomba (Το γεράκι και το περιστέρι), ιταλική τηλεοπτική σειρά. [7]

Μεταφράσεις στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ηγουμένη του Κάστρο

  • μετάφραση: Μανώλης Γιαλουράκης, εκδόσεις Gutenberg, 1989
  • μετάφραση: Βούλα Λούβρου, εκδόσεις Ολκός, 1992 [8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]